«Metal ўсюды са мной»
Апублікавана
у
Навіны
Зусім нядаўна я задаваўся адным пытаннем: ці ёсць у Беларусі футбалісты, якія слухаюць метал. Нічога падобнага я пакуль яшчэ не чуў і ў падобных інтэрв'ю не чытаў, але гэта невялікае непаразуменне выправіў папулярны беларускі спартыўны інтэрнэт-партал goals.by, выразку з гэтага інтэрв'ю я і прапаную вашай увазе.
Але перш чым пойдзе гаворка пра аматара металу, хацелася б крыху расказаць пра яго. Размова пойдзе пра капітана футбольнага клуба «Днепр» (Магілёў) Яўгена Капава. Нарадзіўся гэты футбаліст у невялікім мястэчку Рагачоў, што ў Гомельскай вобласці. Тут жа ён пачынаў гуляць у футбол, пасля чаго перабраўся ў магілёўскі «Днепр», дзе гуляе і па гэты дзень. З асноўных дасягненняў абаронцы можна вылучыць золата ў складзе «Дняпра» у 1998-м годзе, а што самае, галоўнае, так гэта тое, што гэты футбаліст ўсю сваю кар'еру гуляў толькі ў адным клубе (пачынаючы з 17 гадоў), дзе знаходзіцца і па гэты дзень. Зараз яму ўжо 35 гадоў. Наўрадці вы знойдзеце на постсавецкай прасторы больш адданага свайму клубу футбаліста. У складзе магілёўскага «Дняпра» ён правёў ўжо больш за 410 матчаў, што з'яўляецца абсалютным рэкордам сярод нашых гульцоў у чэмпіянаце Беларусі.
Ну а зараз выразка з інтэрв'ю. Інтэрв'ю браў Мікіта Мелказераў.
— Вы славіцеся любоўю да цяжкай музыцы. Адкуль гэта захапленне?
— З Рагачова. Горад у нас невялікі. Я жыў у раёне дзевяціпавярховых дамоў. Там хапала аматараў цяжкай музыкі. Старэйшы брат са сваімі сябрамі спачатку захапіліся. А потым і я дадаўся. Metallica, Manowar, Helloween, Accept — з гэтых гуртоў усё і пачалося. Таму ўжо перайшоў на іншую музыку.
— Якую?
— Гатычны метал.
— І што вы цяпер слухаеце?
— Ты такіх груп не ведаеш, напэўна.
— MySpace затое ведае, вы кажыце.
— Theatre of Tragedy, Draconian.
— Вы, відаць, сур'ёзна захопленыя.
— Metal ўсюды са мной — у машыне, дома. Калекцыя вялікая. Відэа канцэртаў купляю. Калі ездзілі ў Нарвегію гуляць са «Стабекам», хацеў сабе CD адной мясцовай групы купіць. Праўда, штосьці не зраслося. Памятаю, мы шпацыравалі па Осла, а там як раз канцэрт на нейкай сцэне праходзіў. Грукатала нармальна:). Я ўсё пазіраў у той бок. Так пацаны пачалі мяне падколваць: «Ну, давай, Жэка, ідзі на канцэрт».
— А хто-небудзь у камандзе вашы захапленні падзяляе?
— Не. Памятаю толькі, калі Дзіма Раўнейка прыязджаў… Ведаеш, Дзіму Раўнейка?
— Ну, Раўнейка ня Draconian.
— Дык Дзіма, як даведаўся пра маі перавагі, распавёў, што ў «Нёмане» аматарам цяжкай групы з'яўляецца Кавалёнак.
Але перш чым пойдзе гаворка пра аматара металу, хацелася б крыху расказаць пра яго. Размова пойдзе пра капітана футбольнага клуба «Днепр» (Магілёў) Яўгена Капава. Нарадзіўся гэты футбаліст у невялікім мястэчку Рагачоў, што ў Гомельскай вобласці. Тут жа ён пачынаў гуляць у футбол, пасля чаго перабраўся ў магілёўскі «Днепр», дзе гуляе і па гэты дзень. З асноўных дасягненняў абаронцы можна вылучыць золата ў складзе «Дняпра» у 1998-м годзе, а што самае, галоўнае, так гэта тое, што гэты футбаліст ўсю сваю кар'еру гуляў толькі ў адным клубе (пачынаючы з 17 гадоў), дзе знаходзіцца і па гэты дзень. Зараз яму ўжо 35 гадоў. Наўрадці вы знойдзеце на постсавецкай прасторы больш адданага свайму клубу футбаліста. У складзе магілёўскага «Дняпра» ён правёў ўжо больш за 410 матчаў, што з'яўляецца абсалютным рэкордам сярод нашых гульцоў у чэмпіянаце Беларусі.
Ну а зараз выразка з інтэрв'ю. Інтэрв'ю браў Мікіта Мелказераў.
— Вы славіцеся любоўю да цяжкай музыцы. Адкуль гэта захапленне?
— З Рагачова. Горад у нас невялікі. Я жыў у раёне дзевяціпавярховых дамоў. Там хапала аматараў цяжкай музыкі. Старэйшы брат са сваімі сябрамі спачатку захапіліся. А потым і я дадаўся. Metallica, Manowar, Helloween, Accept — з гэтых гуртоў усё і пачалося. Таму ўжо перайшоў на іншую музыку.
— Якую?
— Гатычны метал.
— І што вы цяпер слухаеце?
— Ты такіх груп не ведаеш, напэўна.
— MySpace затое ведае, вы кажыце.
— Theatre of Tragedy, Draconian.
— Вы, відаць, сур'ёзна захопленыя.
— Metal ўсюды са мной — у машыне, дома. Калекцыя вялікая. Відэа канцэртаў купляю. Калі ездзілі ў Нарвегію гуляць са «Стабекам», хацеў сабе CD адной мясцовай групы купіць. Праўда, штосьці не зраслося. Памятаю, мы шпацыравалі па Осла, а там як раз канцэрт на нейкай сцэне праходзіў. Грукатала нармальна:). Я ўсё пазіраў у той бок. Так пацаны пачалі мяне падколваць: «Ну, давай, Жэка, ідзі на канцэрт».
— А хто-небудзь у камандзе вашы захапленні падзяляе?
— Не. Памятаю толькі, калі Дзіма Раўнейка прыязджаў… Ведаеш, Дзіму Раўнейка?
— Ну, Раўнейка ня Draconian.
— Дык Дзіма, як даведаўся пра маі перавагі, распавёў, што ў «Нёмане» аматарам цяжкай групы з'яўляецца Кавалёнак.
3 каментара
я может полноценным футболистом в отставке не могу называться, но 9 лет футбола, игры в юношеском чемпионате за днепр могилев своего года рождения, капитанство в команде относят меня как-то к футболу) а метал шел со мной по жизнии до сих пор со мной))