Фольк'н'Рол Вясна 2013

Апублікавана 31 сакавіка 2013, 18:05 у Рэпартажы

Надвор’е 29 сакавіка заставалася ўсё яшчэ зімовым, сьнежным і марозным. Вось і вырашылі некалькі менскіх гуртоў паклікаць вясну, каб яна ўжо хутчэй прыйша ў наш горад. Мерапрыемства атрымала назву Фольк'н'Рол Вясна 2013, і ў ім прымала ўдзел 5 гуртоў. Канцэрт праходзіў у менскім клубе Салтайм, які тым вечарам наведала шмат людзей, час для правядзеньня канцэрту быў абраны самы лепшы – вечар пятніцы, калі ўжо ніхто нікуды не сьпяшаецца, а шукае месца, каб адпачыць зь сябрамі.

Адпачываць тым вечарам нам усім дапамагалі гурты: Кашлаты Вох, Кліч, Omut, Wartha і Сьпеўны гурт вёскі Менск.

Адкрываў канцэрт творчы калектыў пад назвай Сьпеўны гурт вёскі Менск. Гэта, так бы мовіць, спецыяльныя госьці многіх менскіх фольк-канцэртаў. Даволі цікавы акапельны гурт, які гэтым разам складаўся з двух дзяўчын і двух хлопцаў. Лепшы разагрэў для такого канцэрту прыдумаць было б цяжка. Сьпявакі валодаюць вельмі моцнымі і прыгожыя галасамі, і нават маглі бы прасьпяваць усю сваю праграму без мікрафонаў — усе б іх добра чулі і так. Добрым ходам было тое, што гурт раздаў у зале невялічкія раздруковачкі тэкстаў песень са свайго рэпертуару, каб сьпяваць разам з гледачамі.

Пасьля файнага разагрэву на сцэну падняўся гурт Кашлаты Вох, арганізатары вечарыны. І на гэтым асноўная частка канцэрта пачалася. Для мяне гурт адзначыўся цікавым саўндам пад фірмовым стылем «фольк-панк-рок». Гучаньне «Воха» вельмі спецыфічнае: энергетыка панку і меладычнасьць фольку вельмі добра спалучаюцца. На вялікі жаль, дуда і жалейка ў хлапцоў перыядычна выпадалі, але вакаліст кампенсаваў усе гэтыя недахопы сваімі неадэкватнымі (у добрым сэнсе гэтага слова) паводзінамі.

Наступным на сцэне зьявіліся ўдзельнікі гурта Кліч. Першае, што кідалася ў вочы, былі вобразы музыкаў: адзеньне, стылізаванае пад беларускае народнае, выглядала вельмі прыгожа і цікава, а калі на сцэну паднялася дзяўчына ў народнай сукенцы, то ўсё канчаткова стала на свае месцы. Гурт пацешыў песьнямі і вельмі прыгожым вакалам, вакалісты былі самымі жвавымі з усяго гурта. Кліч граў музыку у стылі фольк-метал, дык вакалісты былі гэтым самым «фольк» (энергічныя ды вясёлыя), а астатнія адлюстроўвалі «метал»-складаючую (брутальныя і суровыя). Таму выглядала гэтае бы два гурты на адной сцэне.

Omut выйшаў на сцэну, каб пачаставаць фольк-металам з палескіх балот. У калектыў уваходзяць дзьве дзяўчыны: адна зь іх на вакале, а другая зьяўляецца басісткай. Не зусім тыповы выпадак, але гурт ад гэтага толькі выйграе — і паслухаць цікава, і паглядзець. Але той чалавек, які забясьпечыў вельмі добры прыём гурта сярод слухачоў, — гэта франтмэн. Вельмі добрае ўзаемадзеяньне з публікай і мноства жартаў далі добры кантакт зь людзьмі. Акрамя гэтага, гурт вылучаўся вельмі прыемнай шчыльнасьцю гуку. Тым вечарам Omut апынуліся лепшымі ды адзіным, хто змусіў раскалыхаць публіку.

Апошнім граў гурт Wartha ў стылі эпік фольк-метал. У хлопцаў атрымаўся даволі працяглы працэс налады. Сваім гучаньнем гэтая каманда адрознівалася ад астатніх праз добрую метал-складаючую, але пасьля ўсіх астатніх гуртоў з асноўным ўпорам на фольк, музыка Wartha сьпярша падалася вельмі цяжкой. Не бяз тэхнічных праблемаў: першыя дзьве песьні не было чуваць гітару. Потым гэта вырулілі, і ўсё стала значана лепей. Цалкам гурт граў тэхнічна — па гэтым параметры яны былі лепшымі тым вечарам, але відавочна тое, што хлопцы выступалі зусім без энтузіязму.

Такі выступ апошняга гурта выдаўся, па маім меркаваньні, ва многім з-за публікі, якая пачала аператыўна “ўцякаць” яшчэ падчас таго, як гурт наладжваўся. Выглядала непрыгожа, увогуле, ўзаемадзейнічаць з народам, калі ён сыходзіць падчас твайго выступу, ня вельмі прыемна. Такая сітуацыя была характэрная ня толькі для выступу Wartha: падчас сэтаў астатніх гуртоў людзі былі ў зале, але проста стаялі. Як можна было проста стаяць на такім канцэрце? Яшчэ й пасьля таго, як ужо пасьля першай часткі канцэрту быў амаль спустошаны халадзільнік зь півам. Толькі на Omut назіраліся нейкія рухі сярод аўдыторыі. Гэта ўсё ня тычыцца тых людзей пад сцэнай, якія танчылі, скакалі ды адрываліся. Большая ж частка была нейкай аморфнай, і гэта галоўны мінус мерапрыемста. Калі зьбіраецеся на метал-канцэрт, то паводзьце сябе як на метал канцэрце. Музыка была зусім не такой, каб проста стаяць.