Тролль Гнёт Ель

Апублікавана 5 траўня 2014, 18:13 у Рэпартажы

На пачатку траўня нам выпаў цэлы тыдзень адпачынку, які абярнуўся, на жаль, непазьбежнай помстай – многія з нас былі вымушаны працаваць і суботу, і нядзелю. Разам з сапсаваўшымся надвор’ем гэта здольна ўвагнаць у сумныя роздумы аб адсутнасьці сэнсу жыцьця і ўвогуле пераканацца, што ўсё тлен. На шчасьце, прыйшло выратаваньне – да нас каторым разам завіталі піўныя фолкеры “Тролль Гнет Ель” са сваёй новай стужкай “Хмельное сердце”. Хто-хто, а яны ведаюць, што такое весялосьць, і ў спалучэньні з добрым куфлем піва здольныя надаць пазітыву самаму тухламу і змрочнаму песімісту. Менавіта таму а сёмай гадзіне мы чапаем у Рэпаблік, прадчуваючы сьвята.

А там ужо граюць цікавыя маладыя хлопцы і дзяўчыны з калектыву By Cry. Большасьць слухае іх, седзячы на прыступах ці абіваючыся ля барнай стойкі, аднак знаходзяцца і адважныя дзяўчаты, што жвава танчаць як паасобку, гэтак і поруч зь кімсьці, выглядае вельмі файна. Цікава назіраць за сьпявачкамі, паводзіны якіх нагадваюць спалучэньне полымя і ільду: адна амаль бесперапынна танчыць, другая ледзь не задумлівая. Такі ж самы кантраст і паміж музыкамі – гітарыст шалее, басіст адно ветліва ўсьміхаецца. Намаганьні By Cry не прападаюць дарма – нягледзячы на тое, што большасьць усё адно адседжваецца па кутках, на пляцоўцы зьяўляецца першы харагодзік, сьпявачкам дапамагаюць галасы з залы, і выступ іх ідзе ў залік. Пасьля паклону ўцякаюць ўсе, акрамя баяністу – як высьветлілася, ён яшчэ і вядоўца канцэрту.

Пасьля невялічкай ад яго прамовы, зь якой можна было даведацца пра некаторыя падрабязнасьці гісторыі гурта Родогост (напрыклад, пра першы іх канцэрт, што адбыўся на гэтай самай сцэне прыкладна пяць гадоў таму), зьяўляюцца цымбалы, а пасьля і астатнія ўдзельнікі наступных выступоўцаў. Адначасова натоўп на танцпляцы робіцца шчыльным, месца дзяўчын займаюць брутальныя хлопцы. Як толькі раздаецца пэйган-метал, пачынаецца штурханьне, скокі і патлатыя млыны. Музыкі вядуць сябе сьціпла, аднак такі стыль ім пасуе, і зала падтрымлівае заклікі вакаліста адзіным магутным голасам “Хэй! Хэй!” на працягу ўсяго выступу, хістаецца хваляй абхапіўшых адзін аднаго за плечы металхэдаў і ўскінутых угору кулакоў. Безумоўна, не забылі і “Ойся”, прасьпяваную ўсімі разам. Крыху закрануўшы актуальныя падзеі нашых суседзяў, вакаліст пажадаў славянам адзінства і не ваяваць між сабою, што, канешне, справядліва.

Літаральна праз хвіліну пасьля «Родогоста» на сцэне зьяўляюцца здаравенныя мужыкі ў рваных касьцюмах – сапраўдныя тролі! Пасьля кароткага і душэўнага прывітаньня пачынаецца доўгачаканы трольфэст. Падчас першага ж трэку “Славься, Эль!” пачынаюцца масавыя пляскі і таўкачыкі, “Октоберфэст” дадае дружных харавых сьпеваў, і азірнуўшыся ў якісьці момант, я знайшоў сябе на танцпляцы. Сапраўды, пад такую музыку ногі самі просяцца ў скокі – былі там і музыкі іншых гуртоў, і прэса. Кульмінацыя – народная забава “сьценка на сьценку” пад выдатны сьвежы трэк “Что совой об пень, что пнем об сову”. Адыграўшы дастаткова новых песень, тролі прайшліся амаль па ўсіх сваіх лепшых хітах – і танчыць пачалі ня толькі на танцпляцы, але й на другім і трэцім паверхах, колькі хапала моцы.

Як вынік: я упэўнены, не для мяне аднаго “Тролль гнет ель” стаў адным зь першых гуртоў, які адчыніў дзьверы ў казачны сьвет фолк-музыкі, гномаў і троляў, падарожжаў па бясконцых дарогах і боек у карчмах, і, канешне, элю, бадай, ці не галоўнага сымбалю сярэднявечча для нас, далёкіх ад тых часоў. Тым болей прыемна сустракаць гурт, быццам гэта героі ўлюбёнай зь дзяцінства гісторыі сталі раптам рэчаіснасьцю і разьдзялілі з табою кёліх пеннага, распавядаючы пра свае неверагодныя прыгоды.

З.Ы. Хацелася б зьвярнуцца да спадарства-фолкераў, а дакладна да тых, хто запраўляўся півам на борціках ля стаянкі. Ці вам так цяжка данесьці пустыя бутэлькі да сьметніцы? Абавязкова пакідаць горы сьмецьця, каб усе ведалі, што “тут былі вэласы”? Сорам яб**ы.

Фота: Дзiяна Рудакова Norge
Тэкст: Павал Смаленьнікаў strix