Kreator
Апублікавана
у
Рэпартажы
44 Фота
8 сьнежня адгрымеў, напэўна, самы значны канцэрт апошняга году. Сталёвыя Вершнікі Апакаліпсісу падняліся з самых глыбінь Пекла, каб прынесьці хаос і разбурэньне ў гэты сьвет шэрых абы-якіх людцаў і іх нязыркіх і бляклых пачуцьцяў, каб забіць Абывацеля й пабудаваць ня яго месцы Асобу — вольную, незалежную, моцную.
Нямецкаму шторму Kreator запабягаў маскоўскі буравесьнік пад назвай Pokerface. Гэта блізкі па крыві й духу дэзу трэш, які больш за ўсё запомніўся вакалісткай, што нагадвала маладую Дора Пэш і Ангелу Госаў адначасова. Музыкі гралі нядрэнна, трошкі разварушылі публіку й пакінулі прыемнае ўражаньне. Не ў апошнюю чаргу таму, што пунктуальна сышлі са сцэны, не перашкаджаючы асноўнай ударнай моцы немцаў прарвацца ў самую глыбіню нашых душ.
Пасьля лаканічнай наладкі і невялічкага інтра (Choir of the Damned) тэўтонскія танкі выехалі на сцэну, зходу раздавіўшы фанатаў несьмяротным шэдэўрам «Enemy of God». З самага зьяўленьня мастадонтаў эўрапейскага трэшу з глотак металхэдаў вырваўся нястрыманы ёкат, рукі ўзьнялісь да столі, а ў зале пачалася сапраўдная масавая бойня, якая амаль не спынялася да самога канца гігу.
Нягледзячы на забарону стэйдждайвінгу (у сувязі з усталяваньнем моцных пнеўматычных гармат, якія маглі моцна траўмаваць аматараў гэтага экстрэмальнага спорту), месіва ў зале было неверагодным. Ашалелыя менскія фанаты ўсё роўна па сьпінах іншых уздымаліся да нябёсаў, мошыліся як эпілептыкі, слэміліся як бялізна ў пральнай машыне. Карацей кажучы, стваралі тую самую атмасферу масавага неабмежаванага вар'яцтва самых лепшых метал-канцэртаў.
Тое ж, што адбывалася на сцэне, было яшчэ больш цікавым. Нягледзячы на салідны 30-гадовы юбілей і адсутнасьць тон сцэнічнага абсталяваньня, Kreator як дэміургі напрацягу ўсяе падзеі будавалі сваё, непаўторнае, творчасьцю й выкананьнем ствараючы нешта прынцыпова новае ў сэрцах і галовах наведвальнікаў.
Ідэальны трэкліст з усімі асабіста маімі ўлюбёнымі кампазіцыямі, бездакорнае выкананьне, сэрцы, што біліся разам з музыкамі, амаль, як здавалася, зруйнаваны слухачамі Рэпаблік, словы Міле пра адну з найлепшых у сьвеце аўдыторый (і калі я глядзеў і ўдзельнічаў у тым, што адбывалася, у гэтыя словы зь лёгкасьцю верылася), пра пацыфізм гурта і непрыманьне тэрарызму (у бок якога музыка паказаў выразны жэст), не зусім ідэальны, але вельмі нядрэнны гук, дзе чуваць было ўсё, уключаючы бас, натоўп, аб'яднаны музыкай…
Канцэрт Kreator апынуўся адным з наймацнейшых уражаньняў ад 2015.
Тэкст: Аляксей Карчэўскі
Фота: Аляксей Базарнаў
Нямецкаму шторму Kreator запабягаў маскоўскі буравесьнік пад назвай Pokerface. Гэта блізкі па крыві й духу дэзу трэш, які больш за ўсё запомніўся вакалісткай, што нагадвала маладую Дора Пэш і Ангелу Госаў адначасова. Музыкі гралі нядрэнна, трошкі разварушылі публіку й пакінулі прыемнае ўражаньне. Не ў апошнюю чаргу таму, што пунктуальна сышлі са сцэны, не перашкаджаючы асноўнай ударнай моцы немцаў прарвацца ў самую глыбіню нашых душ.
Пасьля лаканічнай наладкі і невялічкага інтра (Choir of the Damned) тэўтонскія танкі выехалі на сцэну, зходу раздавіўшы фанатаў несьмяротным шэдэўрам «Enemy of God». З самага зьяўленьня мастадонтаў эўрапейскага трэшу з глотак металхэдаў вырваўся нястрыманы ёкат, рукі ўзьнялісь да столі, а ў зале пачалася сапраўдная масавая бойня, якая амаль не спынялася да самога канца гігу.
Нягледзячы на забарону стэйдждайвінгу (у сувязі з усталяваньнем моцных пнеўматычных гармат, якія маглі моцна траўмаваць аматараў гэтага экстрэмальнага спорту), месіва ў зале было неверагодным. Ашалелыя менскія фанаты ўсё роўна па сьпінах іншых уздымаліся да нябёсаў, мошыліся як эпілептыкі, слэміліся як бялізна ў пральнай машыне. Карацей кажучы, стваралі тую самую атмасферу масавага неабмежаванага вар'яцтва самых лепшых метал-канцэртаў.
Тое ж, што адбывалася на сцэне, было яшчэ больш цікавым. Нягледзячы на салідны 30-гадовы юбілей і адсутнасьць тон сцэнічнага абсталяваньня, Kreator як дэміургі напрацягу ўсяе падзеі будавалі сваё, непаўторнае, творчасьцю й выкананьнем ствараючы нешта прынцыпова новае ў сэрцах і галовах наведвальнікаў.
Ідэальны трэкліст з усімі асабіста маімі ўлюбёнымі кампазіцыямі, бездакорнае выкананьне, сэрцы, што біліся разам з музыкамі, амаль, як здавалася, зруйнаваны слухачамі Рэпаблік, словы Міле пра адну з найлепшых у сьвеце аўдыторый (і калі я глядзеў і ўдзельнічаў у тым, што адбывалася, у гэтыя словы зь лёгкасьцю верылася), пра пацыфізм гурта і непрыманьне тэрарызму (у бок якога музыка паказаў выразны жэст), не зусім ідэальны, але вельмі нядрэнны гук, дзе чуваць было ўсё, уключаючы бас, натоўп, аб'яднаны музыкай…
Канцэрт Kreator апынуўся адным з наймацнейшых уражаньняў ад 2015.
Тэкст: Аляксей Карчэўскі
Фота: Аляксей Базарнаў
0 каментароў