Amorphis
Апублікавана
у
Рэпартажы
74 Фота
Казка. Доўгачаканы канцэрт. Фіны Amorphis ізноў штурмуюць Менск, на гэты раз з найцудоўнейшым альбомам «Under The Red Cloud».
Гэты альбом атрымаў шмат станоўчых водгукаў і быў прызнаны найлепшым альбомам 2015 г. па версіі міжнароднай супольнасьці MetalStorm.net. Твор, у якім выбітныя, вопытныя і даўно прыдбаўшыя прызнаньне майстры перасягнулі саміх сябе.
Канцэрт адбываўся ў прыгожы, сонечны і цёплы зімова-веснавы дзень. Субота 6 лютага. Кампанію фінам склалі цэлыя два гурты: італійцы Hell's Guardian як асноўны, тэматычны супорт. І «разагрэў разагрэва» — гурт Elarmir, таксама з Італіі.
З выступу Elarmir была вынесеная думка: і не шкада ж ім ехаць адмыслова ў Беларусь (ня будучы ўдзельнікамі туру), каб прадэманстраваць такое абы-што. На вялікі жаль, наяўнасьць гожай рыжай дзяўчыны толькі надала гурту цэтлік «закос пад Эпіку», а ейны вакал аніяк не пасаваў пад музыку. Ці хутчэй наадварот — пад добры вакал напісаная аніякая музыка, адсюль вынікаюць адсутнасьць цэласнасьці і як сьлед мінусовыя ўражаньні.
Hell's Guardian — персанальнае адкрыцьцё. Той момант, калі пасьля канцэрту з улюбёнымі хэдлайнерамі ў тваёй фанатэцы пасяляецца яшчэ і гурт, які быў разагрэвам. Цудоўная мелодыка, разнапланавасьць, добры ўзровень музыкаў як паасобку, так і ў супрацы. Адэкватнае стаўленьне да сваёй ролі перад публікай. Вынік: прынятыя цёпла, і падцяплілі сцэну хэдам на выдатна.
Amorphis пачалі свой сэт роўна ў 21:00 зь цікава перааранжыраванага пад інтра загалоўнага трэку — «Under The Red Cloud». Сьпярша рухаліся ў бок прэзентацыі новага матэрыялу: за тытульнай адкрывашкай — бадзёрая «Sacrifice», за ёй сапраўдны падарунак — небясьпечна хітовая «Bad Blood», потым праграма напоўнілася і класічнымі, нават настальгічнымі рэчамі розных перыядаў насычанай гісторыі гурта. Замест тысячы словаў — глядзіце сэтліст.
Amorphis у некалькіх словах: узорны франтмэн і універсальны вакаліст Томі Йоутсэн, геніяльны «мастэрмайнд» Эса Халапайнэн і Co, стыльныя вобразы, слушны падыход да працы са сьвятлом, фірмовы саунд, які гэтым разам атрымалася адладзіць так, што нават у танцпляцы было лепей, чым на паверхах. Amorphis — гэта вялізны сьпіс для складаньня канцэртнай праграмы, у якой гарантавана ня можа быць прахадняка. І што самае галоўнае, гэты сьпіс пастаянна папаўняецца. Калі мужыкі, маючы за плячыма такую багатую гісторыю, не спыняюцца рабіць шэдэўры, то здаецца, што мы маем справу з адным зь лепшых гуртоў усяе метал-музыкі агулам, і будучы іх сучасьнікамі, павінныя гэтым ганарыцца. Няхай не спыняецца гэты лакаматыў, мы любім і будзем слухаць і чакаць новых канцэртаў — поўная зала «Рэпабліка» ў пацьвярджэньне. Suomi forever!
Глядзіце другую частку фотарэпартажу: Amorphis частка 2
Фота: Антон Кавалеўскі
Тэкст: Ян Мачульскі
Гэты альбом атрымаў шмат станоўчых водгукаў і быў прызнаны найлепшым альбомам 2015 г. па версіі міжнароднай супольнасьці MetalStorm.net. Твор, у якім выбітныя, вопытныя і даўно прыдбаўшыя прызнаньне майстры перасягнулі саміх сябе.
Канцэрт адбываўся ў прыгожы, сонечны і цёплы зімова-веснавы дзень. Субота 6 лютага. Кампанію фінам склалі цэлыя два гурты: італійцы Hell's Guardian як асноўны, тэматычны супорт. І «разагрэў разагрэва» — гурт Elarmir, таксама з Італіі.
З выступу Elarmir была вынесеная думка: і не шкада ж ім ехаць адмыслова ў Беларусь (ня будучы ўдзельнікамі туру), каб прадэманстраваць такое абы-што. На вялікі жаль, наяўнасьць гожай рыжай дзяўчыны толькі надала гурту цэтлік «закос пад Эпіку», а ейны вакал аніяк не пасаваў пад музыку. Ці хутчэй наадварот — пад добры вакал напісаная аніякая музыка, адсюль вынікаюць адсутнасьць цэласнасьці і як сьлед мінусовыя ўражаньні.
Hell's Guardian — персанальнае адкрыцьцё. Той момант, калі пасьля канцэрту з улюбёнымі хэдлайнерамі ў тваёй фанатэцы пасяляецца яшчэ і гурт, які быў разагрэвам. Цудоўная мелодыка, разнапланавасьць, добры ўзровень музыкаў як паасобку, так і ў супрацы. Адэкватнае стаўленьне да сваёй ролі перад публікай. Вынік: прынятыя цёпла, і падцяплілі сцэну хэдам на выдатна.
Amorphis пачалі свой сэт роўна ў 21:00 зь цікава перааранжыраванага пад інтра загалоўнага трэку — «Under The Red Cloud». Сьпярша рухаліся ў бок прэзентацыі новага матэрыялу: за тытульнай адкрывашкай — бадзёрая «Sacrifice», за ёй сапраўдны падарунак — небясьпечна хітовая «Bad Blood», потым праграма напоўнілася і класічнымі, нават настальгічнымі рэчамі розных перыядаў насычанай гісторыі гурта. Замест тысячы словаў — глядзіце сэтліст.
Amorphis у некалькіх словах: узорны франтмэн і універсальны вакаліст Томі Йоутсэн, геніяльны «мастэрмайнд» Эса Халапайнэн і Co, стыльныя вобразы, слушны падыход да працы са сьвятлом, фірмовы саунд, які гэтым разам атрымалася адладзіць так, што нават у танцпляцы было лепей, чым на паверхах. Amorphis — гэта вялізны сьпіс для складаньня канцэртнай праграмы, у якой гарантавана ня можа быць прахадняка. І што самае галоўнае, гэты сьпіс пастаянна папаўняецца. Калі мужыкі, маючы за плячыма такую багатую гісторыю, не спыняюцца рабіць шэдэўры, то здаецца, што мы маем справу з адным зь лепшых гуртоў усяе метал-музыкі агулам, і будучы іх сучасьнікамі, павінныя гэтым ганарыцца. Няхай не спыняецца гэты лакаматыў, мы любім і будзем слухаць і чакаць новых канцэртаў — поўная зала «Рэпабліка» ў пацьвярджэньне. Suomi forever!
Глядзіце другую частку фотарэпартажу: Amorphis частка 2
Фота: Антон Кавалеўскі
Тэкст: Ян Мачульскі
0 каментароў