Калядны Фэст 25 снежня, клюб Re:public
Апублікавана
у
Рэпартажы
Вось і падыходзіць да свайго лагічнага канчатку гэты 2011 год, з ім жа завяршаецца і канцэртны сезон. Хтосьці падводзіць вынікі, хтосьці падлічывае даход, ці наадворот — страты, хтосьці ўжо зваліў у край далёкі… а мы ж… мы ж адрываемся!
Апошні, амаль самы насычаны, тыдзень гэтага года адкрылі адны з самых паважаных і знакамітых беларускіх музык — тры яскравыя гурты: Стары Ольса, Znich(Зніч) і Litvintroll(Литвінтролль).
Але гэтае адкрыццё тыдня з'явілася яшчэ і сімвалічным заключэннем буйных музычных мерапрыемстваў, уступаючы сцяг маленькім душэўным пасядзелкам(патанцоўкам) накшталт «Дударскага Клюба»
Нядзеля, святы, снег напапярэдадні канцэрта — нават ўсе абставіны да якаснага адпачынку былі ў той вечар. І скажу шчыра — ён быу якасны!
Яшчэ на ўваходзе стала зразумела — зал сёння будзе поўны. Крыху праціснуўшыся ў раён бара на першым паверсе, я пабачыў цікавую, вельмі прыемную карціну: ў зале былі людзі самага рознага ўзросту, нават ад сямі да сямідзясці гадоў. Ўсе былі даволі ветлівыя, на вуснах — усмешкі. Піва лілолся ракою..
Першымі на сцэне мы пабачылі фолькавы гурт Стары Ольса, як заўсёды, адчыніўшы дзверы ў свята песняй «Літвін». Пасля ўсё шло па старой добрай схеме — шчырасць, весялось, крыху казачнасці, а галоўнае — вітаючае ў паветры пачуццё нацыянальнай самасвядомасці. Парадавалі вясёлыя жарты ў перапынках паміж песнямі, новы інструмент Тапчынскага — тапкі. Сапраўды так — драўляны абутак, якім Сяргей стукаў ля мікрафона. Але загад Зміцера Сасноўскага «бясіцесь» быў выкананы толькі часткова. З-за вялікай колькасці людзей ў зале «пабясіцца» было, кажучы шчыра, складана. Але ж некаторыя хлопцы ды дзяўчынкі здолелі ўчыніць пару міні-слэмаў ды карагодаў. Нажаль выступленне Старога Ольсы было не зусім, як мне здалося, доўгім. Але за гэты невялічкі кавалак часу мы добра пачулі цеплыню свята… як дакладна, так і метафарычна.
Другімі на сцэну, пад доўгае інтра, выйшлі музыканты гурту Зніч з песняй «Ярыла». Па словах самаго Таболіча — ён думаю, што будзе «халадней». Ўжо з першай песні ў зале пайшла вялізнейшая актыўнасць, добры слэм ля сцэны, прыгуны ў канцы танцпляца… што людзі толькі не рабілі. Пару недахопаў ў гуке — але гэта навогул не перашкодзіла выступленюю і насалодзе. Яскравыя пачуцці, добры разгул у слэме для ўсіх, хто жадаў, якасны Зніч — ўсё было і маны тут няма. А яшчэ — падараваная вялікая доля патрыятызму з песняй «Беларусь» і ўдалы стэйдж-дайвінг. Нават і не ведаю, што яшчэ дадаць, было ўсё)
Ой-го… а вось і трэці грут — LITVINTROLL! Моц, бянтэжнасць — гэта пра іх. Яны, як кантрольны стрэл з РПГ, «узарвалі» залу. Тое расслабленне, якога не хапала пад зімовыя святы, яны даравалі кожнаму. Другі раз за тыдзень я наведваю іх канцэрт, другі раз за тыдзень я адчуваю сябе крыху больш, чым шчасліва. І гэта так. Гаварыць болей няма чаго, бо астанее лепей бачыць сваімі вачыма, чуць вушамі. Са Святамі вас, спадары і спадарыні! Сустрэнемся ў наступным годзе!
Фотаздымкі ад glebans
0 каментароў