Behemoth - 1 кастрычніка 2012
Апублікавана 2 кастрычніка 2012, 19:15 у Рэпартажы

48 Фота

Гурт Behemoth быў створаны ў 1991 годзе ў Польшчы. Зьмяшаўшы элементы блэк і дэз металу, напоўніўшы лірыку містычнай ды неаязычніцкай тэматыкай, яны сталі адным з самых яркіх адкрыцьцёў на метал-сцэне 90-х. І менавіта Behemoth сыгралі ключавую ролю ў разьвіцьці экстрэмальнага металу як у сябе на радзіме, так і ва ўсім сьвеце.

А зараз непасрэдна пра сам канцэрт.

Пачынаючы з 18:00 народ ужо стаяў пад клюбам RE:PUBLIC. Усе металхэды былі ў прадчуваньні яскравага шоў польскіх Death / Black металістаў Behemoth. Унутры клюба ўзбуджаны натоўп няспынна скандаваў назву гурта і шалеў у чаканьні канцэрта. Злобна вісеў велізарны банэр, зала ціхенька поўнілася людзьмі, якія стараліся падабрацца бліжэй да сцэны, граў на фоне Immortal, радуючы чалавека, які бегаў па залі імітуючы Abbath-а.

І ў 20:20 мерапрыемства нарэшце стартавала.
На сцэну выйшлі ЯНЫ: Inferno, Seth, Orion і Nergal, і выхад кожнага суправаджаўся пражэктарам містычнага блакітнага сьвятла, ствараючы змрочную атмасферу. Выступ пачаўся зь песьні «Ov Fire And The Void» з альбома 2009 года «Evangelion» (які, між іншым, мае залаты статус). Народ лікаваў, а асабліва я, стоячы на другім паверсе, страціла голас і мяне паралізавала ад пачуцьця ўлюбёных нотак улюбёнае песьні ў жывым выкананьні ўлюбёнага гурта. Па сканчэньні натоўп проста звар'яцеў і равеў з усёй моцаю. Гурт Behemoth заўсёды дае канцэрты так, каб заля эмацыйна выбухнула, чым застаўляе сваіх аматараў ашалела слэміцца. Behemoth напрацягу ўсяго выступу перамяшчаліся па ўсёй сцэне, мяняліся месцамі каля стойкаў мікрафонаў, а таксама фантанамі пляваліся ўверх. Nergal даволі добра і цёпла камунікаваў з публікай. Абвяшчаючы адну зь песень, ён сказаў: «This is moonspell rites, my friends!» І было вельмі прыемна пачуць яго зварот да нас, ён нават абяцаў зноў прыехаць у наступным годзе.

Перад песьняй «Christians to the lions» адбылося цікавае здарэньне: пара фанатаў узьняла нізам угару хрысьціянскую біблію, і пад задаволеную ўхмылку вакаліста Nergal'а разарвала яе на мелкія лусткі, бы чэрці. Праз гэта атрымалі імянны медыятар.
Што можна сказаць пра гук? Тыповы RE:PUBLIC! У розных кропках залі гук быў розны, прабачце за каламбур. Некаторым падавалася, што гучаньне было падобнае да кашы, некаторым здавалася, што яно было вельмі якасным і добрым. Што наконт сьвятла, то яно было якасным, але ў некаторыя часы яго проста не хапала.

За увесь канцэрт гурт зьмяняў свае паводзіны на сцэне і нават адзёжу. Напрыклад, на песьне 23 (The Youth Manifesto) Nergal апрануў на галаву цярновы вянок. Закрывала канцэрт песьня Lucifer, дзеля каторай Adam апранаў маску, якую можна было бачыць на афіцыйнай фотасэсіі да альбому Evangelion. Таксама на працягу гэтай апошняй песьні гурт паводзіў сябе зусім інакш: яны стараліся быць максімальна статычнымі, а ўсярэдзіне песьні і ўвогуле зьнікалі ў цемры сцэны, дзеля таго, каб напрыканцы зьявіцца зноў, адыграць апошнія ноты апошняй песьні і… моўчкі сысьці са сцэны за кулісы, тым самым скончваючы сваё шоў.

Behemoth адыгралі 13 трэкаў: Ov Fire And The Void, Demigod, Moonspell Rites, Conquer All, Christians To The Lions, The Seed Ov I, Alas, The Lord Is Upon Me, Decade Of Therion, At The Left Hand Ov God, Slaves Shall Serve, Chant For Ezkaton 2000, 23 (The Youth Manifesto), Lucifer.
Як толькі быў скончаны канцэрт і «бегемоты» сышлі са сцэны, ахоўнікі пачалі выганяць натоўп, кажучы, што аніякіх аўтографаў і фота ня будзе. Але гурт выйшаў да народу сам. Як толькі ў залі зьявіліся Nergal ды Orion, іх атачылі фанаты, і пачаліся няспынныя ўспышкі фатаапаратаў. Хтосьці дзякаваў ім, хтосьці перадаваў прывітаньні. Усе атрымалі тое, чаго жадалі.

Массакр скончыўся а 21.30, і легіёны пэтласаў сыходзілі ў метро, у які раз пужаючы простых сьмяротных сваёй колькасьцю ды зьнешным выглядам…
Нябёсы дрыжэлі ў гэты дзень.