Wampyric Bloodlust - Reborn
Апублікавана
у
Рэцэнзіі
Wampyric Bloodlust — Reborn
Satanath Records, 2012
Адразу скажу, што паўнафарматнік расейскага one-man project Wampyric Bloodlust мне не спадабаўся. Замест злоснага ды атмасфернага малацілава я пачуў нешта пазітыўна-меладычнае, ды яшчэ і пад дурную драм-машыну. А зараз па парадку…
Калі гаварыць пра вокладку, то яна чорна-белая, з украпінамі шэрага. Прысутнічае месяц, сатанінская сімволіка, кажаны (прывітаньне, Оззі), рэнтгенаўскія здымкі людзей, якія моляцца, ды цмок, які відавочна прыляцеў з кавер-арта якога небудзь пауэр-метал гурта. Дарэчы, у Wampyric Bloodlust даволі стыльны лагатып.
Запісана ўсё якасна, хоць гэта не ратуе ад аднастайнасьці. Прымітыўныя рыфы з манатонным гудзеньнем гітар і нуднымі партыямі ўдарных. Некаторыя фрагменты напісаныя ў мажоры, без богазьняважлівых дысанансаў і пры праслухоўваньні выклікаюць асацыяцыі зь вясёлымі панкамі. Няма той першароднай злосьці, якой працяты сапраўдны блэк-метал. Успомніце сябе ў грамадскім транспарце, калі ў слухаўках гучыць Mayhem ці Immortal, і вы злосна пазіраеце на пасажыраў, уяўляючы як яны будуць гарэць у пекле, а кандуктар-кантралёр, між тым, абыходзіць вас бокам. Альбо які-небудзь дэпрэсіў-блэк, які выклікае жаданьне хутчэй скончыць гэты кашмар, імя якому – жыцьцё. Дык вось, забудзьцеся – у Reborn гэтага няма. Пад гэтую музыку не ўзнікае жаданьня спаліць царкву, згвалціць манашку ці рабіць чорна-белыя фотаздымкі, у вячэрнім зімовым лесе, з бабулінымі віламі ці іншым садовым інвентаром. Адзіны тлусты плюс — скрым, які б упрыгожыў любы блэк-метал праект.
Reborn – даволі спецыфічны прадукт, хоць, напэўна, і ён знойдзе свайго слухача. Я ня знаўца і не аматар гэтай плыні, і дадзены рэліз ня выклікаў у мяне асаблівых эмоцый. Парыўшыся на прасторах Інтэрнэту, я высьвятліў, што Reborn ад Wampyric Bloodlust вытрыманы ў духу блэка фінскай школы, асабліва гурта Satanic Warmaster. Калі вы аматар такога блэк-метала – Reborn вам спадабаецца, хоць і для пашырэньня музычнага далягляду не перашкодзіць.
Satanath Records, 2012
Адразу скажу, што паўнафарматнік расейскага one-man project Wampyric Bloodlust мне не спадабаўся. Замест злоснага ды атмасфернага малацілава я пачуў нешта пазітыўна-меладычнае, ды яшчэ і пад дурную драм-машыну. А зараз па парадку…
Калі гаварыць пра вокладку, то яна чорна-белая, з украпінамі шэрага. Прысутнічае месяц, сатанінская сімволіка, кажаны (прывітаньне, Оззі), рэнтгенаўскія здымкі людзей, якія моляцца, ды цмок, які відавочна прыляцеў з кавер-арта якога небудзь пауэр-метал гурта. Дарэчы, у Wampyric Bloodlust даволі стыльны лагатып.
Запісана ўсё якасна, хоць гэта не ратуе ад аднастайнасьці. Прымітыўныя рыфы з манатонным гудзеньнем гітар і нуднымі партыямі ўдарных. Некаторыя фрагменты напісаныя ў мажоры, без богазьняважлівых дысанансаў і пры праслухоўваньні выклікаюць асацыяцыі зь вясёлымі панкамі. Няма той першароднай злосьці, якой працяты сапраўдны блэк-метал. Успомніце сябе ў грамадскім транспарце, калі ў слухаўках гучыць Mayhem ці Immortal, і вы злосна пазіраеце на пасажыраў, уяўляючы як яны будуць гарэць у пекле, а кандуктар-кантралёр, між тым, абыходзіць вас бокам. Альбо які-небудзь дэпрэсіў-блэк, які выклікае жаданьне хутчэй скончыць гэты кашмар, імя якому – жыцьцё. Дык вось, забудзьцеся – у Reborn гэтага няма. Пад гэтую музыку не ўзнікае жаданьня спаліць царкву, згвалціць манашку ці рабіць чорна-белыя фотаздымкі, у вячэрнім зімовым лесе, з бабулінымі віламі ці іншым садовым інвентаром. Адзіны тлусты плюс — скрым, які б упрыгожыў любы блэк-метал праект.
Reborn – даволі спецыфічны прадукт, хоць, напэўна, і ён знойдзе свайго слухача. Я ня знаўца і не аматар гэтай плыні, і дадзены рэліз ня выклікаў у мяне асаблівых эмоцый. Парыўшыся на прасторах Інтэрнэту, я высьвятліў, што Reborn ад Wampyric Bloodlust вытрыманы ў духу блэка фінскай школы, асабліва гурта Satanic Warmaster. Калі вы аматар такога блэк-метала – Reborn вам спадабаецца, хоць і для пашырэньня музычнага далягляду не перашкодзіць.
0 каментароў