Прэс-канферэнцыя гурта Three Days Grace

Апублікавана 25 верасьня 2014, 12:01 у Рэпартажы

Хто рана ўстае — таму Бог эксклюзіў дае

Усе ўжо напэўна пасьпелі прачытаць рэпартаж ды паглядзець фотаздымкі з суботняга канцэрту Three Days Grace. А я прыгатавала вам нешта яшчэ. Нешта асабістае. А менавіта артыкул паводле прыватнай прэс-канферэнцыі з гэтымі гарнымі хлопцамі, якая прайшла 20 верасьня за некалькі гадзін да пачатку імпрэзы, і маленькае апавяданьне пра тое, як Наташа ля Чыжоўка-Арэны партызаніла.

Усё пачалося з таго, што неўзабаве прыехала я значна раней, чым нас абвясьцілі арганізатары. Вырашыўшы бавіць час за праверкай оптыкі ды й становішча на мясцовасьці, рушыла да дзьвярэй. Ля цэнтральнага ўваходу ўжо пішчалі дзяўчаты, махаючы маскамі для флэшмобу, плакатамі і раздрукоўкамі тэкстаў песень – пакуль усё ішло як трэба.

Кажуць, што менавіта вушы і язык кормяць карэспандэнта, упэўніваюся ў гэтым ужо праз хвіліну, пагутарыўшы з калегай з іншага парталу: прэс-канферэнцыя ўжо празь дзесяць хвілін, а нас не папярэдзілі, ды яшчэ і прыватная – прэсы самы мінімум! Што рабіць, наш тэкставік яшчэ быў у дарозе, прыехаць не пасьпее, значыць, трэба самой, нічога не заставалася, як чакаць ад яго сьпіс пытаньняў.

На ўваходзе праясьніўся яшчэ адзін непрыемны момант – нас памылкова ня ўнесьлі ў сьпіс акрэдытаваных непасрэдна на прэс-канферэнцыю, таму прапускаць мяне катэгарычна не пажадалі. “Прыехалі…” – пра сябе мацюкнулася я, а сама хуценька вырашыла далейшы план дзеяньняў. Пакуль адныя арганізатары спрачаліся да пены ў роце, пускаць мяне ці не, я, прыкінуўшыся мэбляй і забіўшыся між іншых карэспандэнтаў, шпарка бегла за другімі, што вялі прэсу ў залу.

"… Ва ўсіх сваіх тэкстах мы гаворым пра тое, што прайшлі самі: праз усе перашкоды, страты і звычкі..”

Чакаць прыйшлося нядоўга – віталі хлопцаў мы стоячы, гучнымі апладысментамі, яны былі вельмі ўражаны: махалі ў адказ рукамі, сьціпла ўсьміхаліся і вымаўлялі словы прывітаньня.

Хлопцы адразу папярэдзілі, што размаўляюць толькі па-ангельску. Як яны распавялі самі, раней, калі гурт толькі зьявіўся, іх музыка была трохі іншай, бо тады на іх вельмі ўплываў гранж Сіетлу, хлопцы былі вялікімі фанатамі Nirvana.

Нягледзячы на тое, што за адзінадцаць гадоў некаторыя думкі і погляды зьмяніліся, але іх лірыка, як і раней, застаецца адкрытай: “Ва ўсіх сваіх тэкстах мы выражаем эмоцыі, якімі жадаем падзяліцца. Увесь калектыў уносіць свой жыцьцёвы вопыт пры напісаньні як тэкстаў, так і музыкі. У сваіх песьнях мы гаворым пра тое, што прайшлі самі: праз усе перашкоды, страты і звычкі”.

Стала вядома, што новы альбом Three Days Grace плануе пабачыць сьвет напрыканцы сакавіка наступнага году і па гучаньню будзе нагадваць самы першы, бо ідэя гэтага канцэпту – вяртаньне да сваіх каранёў.

Напэўна, прыхільнікам будзе цікава даведацца, што на сёньняшні дзень гурт My Darkest Days, у якім таксама пяе Мэтт, прыпыніў сваю дзейнасьць, таму зараз для яго ў прыярытэце, канечне, праца ў Three Days Grace. “Да таго ж тут мой брат, мне падабаюцца нашыя песьні, мы добра праводзім час разам.” – падзяліўся з журналістамі вакаліст гурта.

"… Ну, мы пасьпелі пакаштаваць беларускі ружовы суп і распачаць жывы чат “Укантакце”.."

Па іх словах, прыехаць у Еўропу яны думалі ўжо даўно, але вялікую ролю насамрэч сыграла сацыяльная сетка, калі на іх фэйсбук сталі прыходзіць бясконцыя лісты ад фанаў ў стылі: “Мы тут! Прыедзьце да нас, мы вас тут вельмі чакаем і жадаем пабачыць!”, адразу сабраліся і прыехалі. Яны нават не чакалі, што будуць распрадаваць менавіта Арэну.

Было і стандартнае пытаньне: “Ці ведаюць хлопцы пра такую сацыяльную сетку, як “Укантакце”? Музыкі адказалі, што дзясятага верасьня ў іх там адбыўся жывы чат, дзе ім задалі больш за тысячу пытаньняў. “Мы ніколі так хутка не пісалі! Мы былі ў шоку ад таго, колькі фанаў там сядзела і хацела з намі пагутарыць!” – адказалі яны.

"… У аэрапорце нас чакалі з хлебам-сольлю.."

Яшчэ адным чаканым пытаньнем было: “Як вам Беларусь і Чыжоўка-Арэна?” Музыкі адказалі: “Арэна аграмадная! Прышпільная! Вельмі новая і прыгожая! Мы вялікія фанаты хакею, здаецца, нарадзіліся з клюшкай у руках, таму калі мы толькі зайшлі ў яе, пачулі смак ды й пах лёду, адразу адчулі сябе як дома. Тут вельмі прыгожа і чыста, Беларусь вельмі нагадвае Канаду, бо людзі тут вельмі спагадлівыя і дабразычлівыя. У аэрапорце нас чакалі фанаты з хлебам-сольлю, таму мы адразу зразумелі, што прыехалі не дарма, і ўсё будзе крута! Ну, мы пасьпелі пакаштаваць беларускі ружовы суп, вельмі смачны! Як жа ён завецца, халодны такі… cold? А, халаднік! Таксама пакаштавалі шмат беларускага лікёру ды гарэлкі. А вось беларуская мова не далася, але нас спрабавалі навучыць слову “дзякуй””.

"… На аўтограф-сэсіі шмат людзей плакалі.."

Музыкі адзначылі, што тут фанаты сьпяваюць значна гучней, і на аўтограф-сэсіі шмат людзей плакалі ад радасьці, у той час як, напрыклад, амерыканскія гледачы больш агрэсіўныя, таму на амерыканскіх шоў звычайна пілнуе больш карэт хуткай дапамогі. А потым дадалі: “Хаця музыка наша і даволі агрэсіўная, людзі мы вельмі спакойныя. Мы заўважылі, што нашыя фанаты зь цягам часу становяцца маладзей, напэўна гэта з-за Мэтта, а людзі, якія прыходзілі на нашыя выступы дзесяць гадоў таму, зараз прыводзяць на імпрэзы сваіх дзяцей, і гэта вельмі крута!”

Хлопцаў прасілі расказаць пра іх самы першы выступ. Зь іх словаў, гэта адбылося яшчэ ў старэйшай школе. Яны правялі вялікую рэкламную кампанію, прадалі ўсе квіткі, але наогул забыліся пра ахову і паліцыю, таму выступ амаль адразу ператварыўся ў нейкае бязладзьдзе, і яго прыйшлося вельмі хутка спыніць.

Раней у гурта была іншая назва, а ў 1997 годзе яе зьмянілі на Three Days Grace. Па іх словах, так здарылася, што на той момант гурт пакінулі два ўдзельнікі, у выніку музыка стала іншай, энергетыка стала іншай, і было вырашана зьмяніць і назву.

Прыемнай нечаканасьцю стала тое, што гурт плануе вярнуцца яшчэ, ужо з новым альбомам: “Мы пабачылі, якія ў вас гарачыя фаны, таму гатовыя вярнуцца ўжо зараз! Вельмі хацім адыграць сёньня, выпусьціць новы альбом, прыехаць сюды і паіграць на фестывалях.” Так што застаецца чакаць зусім нядоўга.

Усіх вельмі цікавіла, чым хлопцы захапляюцца акрамя музыкі. На гэта яны адказалі, што ім вельмі падабаецца бавіць час на прыродзе, яны нават жывуць у сельскай мясцовасьці, таму рыбалка і паляўніцтва – як раз тое, што доктар прапісаў.

Напрыканцы гутаркі музыкаў запыталі, кім бы яны сталі, калі б не зьвязалі жыцьцё з музыкай. Са словаў хлопцаў, Брэд стаў бы хакеістам, Ніл напэўна бы быў у турме, а Мэтт зрабіў бы кар’еру порна-зоркі.