Aillion у TNT
Апублікавана
у
Рэпартажы
69 Фота
28 верасьня Aillion адлабалі ў TNT вялікі сольны канцэрт. Шмат людзей неабыякавых да творчасьці гурта (халяўны ўваход тут таксама паспрыяў), ну і тых, хто не пайшоў ў “бублік” на Tattoo Fest. Натоўп быў вялікі — чалавек 200-250 ва ўсім клубе, што для гэтага памяшканьня ўжо нават занадта.
Усё складна, па графіку: а восьмай піпл ламіўся ў дзьверы, а дзявятай першыя “дж-дж” са сцэны абвясьцілі, што шоў пачынаецца. Так, менавіта шоў, бо 2 гадзіны без перапынку чацьвёрка (цяпер ужо) лабала так, як быццам Helloween нейкі на сцэне, ці яшчэ якія “Джудасы”. Было ўсё. І зьмена інструментаў, а басіла гурта Ўлад Чэшчавік увогуле прыпёр нейкую бандуру (то быў кантрабас), і сыграў на ім адну са старых кампазіцый, якая яшчэ была запісана ў “даэйліонаўскі” час. Невялічкае драм-сола (ну канешне, а як яшчэ распачаць знакаміты прыстоўскі “Painkiller”?!). Карацей, было сыграна амаль усё, што гурт зрабіў за час існаваньня. Ну і таксама новы трэк — “Мёртвый рай”. Быў і запрошаны госьць! Не-не, ня Пеця Елфімаў, як то было раней, а калега Зьміцера Мікуліча па гурту Yankey — Ян Жанчак.
Ну, карацей, адны плюсы. Але былі мінусы, як то падгляд у электронную кнігу з тэкстамі падчас усяго выступу спадаром Дударавым. Не, ну а што?! За столькі год можна было і вывучыць. Але гэта ўжо не мае справы, вунь расейцы Невидь таксама карыстаюцца пюпітарам (які асабіста я аднойчы зламаў і цяпер ён ляжыць у мяне дома) і нічога…
У выніку — было файна. Асабіста для мяне не хапіла нейкай сяброўскай атмасферы. Бо некаторыя рэплікі з натоўпу так і падначвалі падыйсьці і даць у галаву. Ну, яшчэ каб пасьянс склаўся мне не хапала кавера на Helloween – Mr. Torture і было б сьпякотна. У іншым жа ўсё добра і так. Шмат прыгожых грудастых дзяўчат, хлопцаў у абцягваючых джынсах (былі таксама і ў швэдарах, але гэта дробязі), недарагое бухло, хэві метал. Выбітны кавер на Slayer – “Rainning Blood”.
На гэтым усё, а цяпер нясіце сюды свае памідоры!
Фота і тэкст: Зьміцер Сачыўка
Усё складна, па графіку: а восьмай піпл ламіўся ў дзьверы, а дзявятай першыя “дж-дж” са сцэны абвясьцілі, што шоў пачынаецца. Так, менавіта шоў, бо 2 гадзіны без перапынку чацьвёрка (цяпер ужо) лабала так, як быццам Helloween нейкі на сцэне, ці яшчэ якія “Джудасы”. Было ўсё. І зьмена інструментаў, а басіла гурта Ўлад Чэшчавік увогуле прыпёр нейкую бандуру (то быў кантрабас), і сыграў на ім адну са старых кампазіцый, якая яшчэ была запісана ў “даэйліонаўскі” час. Невялічкае драм-сола (ну канешне, а як яшчэ распачаць знакаміты прыстоўскі “Painkiller”?!). Карацей, было сыграна амаль усё, што гурт зрабіў за час існаваньня. Ну і таксама новы трэк — “Мёртвый рай”. Быў і запрошаны госьць! Не-не, ня Пеця Елфімаў, як то было раней, а калега Зьміцера Мікуліча па гурту Yankey — Ян Жанчак.
Ну, карацей, адны плюсы. Але былі мінусы, як то падгляд у электронную кнігу з тэкстамі падчас усяго выступу спадаром Дударавым. Не, ну а што?! За столькі год можна было і вывучыць. Але гэта ўжо не мае справы, вунь расейцы Невидь таксама карыстаюцца пюпітарам (які асабіста я аднойчы зламаў і цяпер ён ляжыць у мяне дома) і нічога…
У выніку — было файна. Асабіста для мяне не хапіла нейкай сяброўскай атмасферы. Бо некаторыя рэплікі з натоўпу так і падначвалі падыйсьці і даць у галаву. Ну, яшчэ каб пасьянс склаўся мне не хапала кавера на Helloween – Mr. Torture і было б сьпякотна. У іншым жа ўсё добра і так. Шмат прыгожых грудастых дзяўчат, хлопцаў у абцягваючых джынсах (былі таксама і ў швэдарах, але гэта дробязі), недарагое бухло, хэві метал. Выбітны кавер на Slayer – “Rainning Blood”.
На гэтым усё, а цяпер нясіце сюды свае памідоры!
Фота і тэкст: Зьміцер Сачыўка
0 каментароў