Scorpions: rock’n’roll forever

Апублікавана 11 чэрвеня 2015, 16:48 у Рэпартажы

Scorpions ужо даўно пацьвердзілі статус легендарнага гурта, які яднае пакаленьні меламанаў, але замест таго, каб цешыцца і спачываць на лаўрах, працягвае выдаваць якасную музыку ды яскравыя шоў. Беларускім фэнам давялося ўпэўніцца ў гэтым зноў 10 чэрвеня, калі гурт “захапіў” Менск-Арэну.

Спачатку было шмат сумненьняў, ці здолеюць Скарпы чарговы раз сабраць поўную Арэну. Тым больш, што напярэдадні канцэрту квіткі прадаваліся ўжо са зьніжкай у 20 адсоткаў. Аднак шчыльна запоўненыя сектары, ня кажучы пра танцпляц і фанку, пераканалі ў адваротным. Было цікава назіраць, як людзі ад 16 да 60 сабраліся разам з адзінай мэтай – пабачыць сваіх улюбёнцаў. Заўзятыя фанаты Scorpions сапраўды рупліва падрыхтаваліся да сустрэчы з кумірамі: за некалькі месяцаў да канцэрту ў сацсеціве зьбіралі грошы на падарункі, ладзілі сустрэчы, бурна абмяркоўвалі, калі і дзе пільнаваць музыкаў. І ўвечары апрача фірмовых цішотак можна было ўбачыць кветкі, партрэты Клауса Майнэ і нават кружэлкі гурта.

Чакаць гурт было ня сумна: фанаты – народ загартаваны, да таго ж па фан-зоне хадзілі чароўныя прадстаўніцы агенцтва Allstars, якое і прывезла Scorpions, ды праводзілі анкетаваньне, якія гурты варта везьці да нас у перспектыве, а таксама колькі грошаў мы гатовыя аддаць за выканаўцаў, пачынаючы ад сусьветных оперных зорак, заканчваючы Metallica ды Slayer. Паглядзім, як вынікі анкетаваньня паўплываюць на складнікі афіш у будучыні…

А палове на дзявятую пад гукі сірэны на сцэне зьявіліся чаканыя Scorpions і з разгону завялі “Going Out with a Bang”. Адразу тут і там замільгацелі ўспышкі камер ды тэлефонаў, ва ўсеагульным экстазе нічога не было бачна з-за частаколу рук – тыповая фішка сучасных канцэртаў. Сэт-ліст быў вядомы загадзя, і ўяўляў сабою салянку з кампазіцый як саракагадовай даўнасьці, так і зусім сьвежанькіх, з альбому “Return to Forever”. Відэашэраг адпавядаў музычнай атмасферы: падчас дзёрзкай “The Zoo” на экранах танчыла дзяўчына ля шаста, а зборны “гімн 70-х” суправаджаўся псіхадэлічнымі малюнкамі.



Магчымасьці Арэны дазваляюць ладзіць складаныя тэхнічныя шоў, але ў выступе Scorpions шоў рабіла ня тэхніка, а музыкі, якія раз-пораз падыходзілі на подыум, бліжэй да фанатаў, дзе ціснулі рукі, раздавалі аўтографы і выконвалі гітарныя сола. На акустычную частку сабраліся там жа, прычым на гэты раз да кампаніі далучыўся і драмер Джэймс Котак, а зала шчыра падпявала “Send Me an Angel”. Дарэчы, менавіта Котак узяў на сябе ільвіную долю відовішча і зарадзіў drum solo на ўсталёўцы, якая падымалася ў паветра, на вышыні кульнуў шклянку, ускочыў на ўсталёўку, прадэманстраваў сьпіну са знакамітай татухай “rock&roll forever” і рэзюмаваў: “you kick ass, чюваки!” Франтмэн Клаус Майнэ таксама цягам вечару паказваў свае веды расейскай мовы. Спадзяюся, мы пераканалі Скарпоў, што ведаем і ангельскую, калі разам выканалі адвечную “Wind of Change”.

Яшчэ адзін яскравы эпізод шоў – выкананьне шалёнай “Blackout”, падчас якой Рудольф Шэнкер бегаў па сцэне зь гітарай, да якой быў прычэплены матацыклетны глушыцель, што абдаваў дымам першыя шэрагі фанкі і прымушаў адчуць сябе зухаватым удзельнікам небясьпечнай пагоні на байках.

Пасьля гэткага ўзрушэньня музыкі пакінулі сцэну, але ўсе ведалі, што канцэрт ня скончыцца, пакуль ня будуць выкананыя яшчэ некалькі хітоў. І сапраўды, празь некалькі хвілін крыкаў, плясканьня ў далоні і тупату нагамі Скарпы вярнуліся, пры гэтым Матыас Ябс пасьпеў надзець сімвалічную чырвона-зялёную кепку, а Клаус Майнэ накінуў на плечы фірмовы сьцяг гурта. Надышоў час самай папулярнай балады з 80-х пра каханьне – “Still Loving You”, на якой маглі канчаткова сарваць голас тыя, хто яшчэ трымаўся да гэтага часу. Але тут мяне чакала дзіўнае адкрыцьцё. Мяркуючы па тых, хто стаяў побач, я зразумела, што ўжо вырасла пакаленьне, якое ня ведае словаў легендарнай “Still Loving You”, але затое лёгка можа падпяваць “We Built This House” ды “Rock‘n’Roll Band” з апошняга альбому. Што ж, пераймальнасьць традыцый – гэта добра, але класіку трэба ведаць.

Скончылася дзеяньне яшчэ адной “візітнай карткай” гурта – завадной “Rock You Like a Hurricane”, і на ўдзячных фэнаў пасыпаўся град палачак, медыятараў і ручнікоў. Самыя ўпартыя працягнулі сачыць за перамяшчэньнем гурта і абложваць гатэль “Эўропа”. Астатнія ж панесьлі дадому самыя цёплыя ўражаньні і эмоцыі.

Больш ня хочацца ўзгадваць зьбіты жарт пра “разьвітальны канцэрт”. Нягледзячы на тое, што кожны рух музыкаў адточаны за 50 год існаваньня гурта, праграма не вылучалася навізной за папярэднія шоў (песьні з апошняга альбому – выключэньне), было відавочна, што Скарпы атрымліваюць вялікае задавальненьне ад таго, што зноў сустрэліся зь беларускімі фэнамі і могуць сабе дазволіць адпякаць у такім сталым узросьце. Будзем чакаць наступных хардрокавых сустрэч, бо добрым гасьцям мы заўсёды рады. І так, rock’n’roll forever!

Тэкст: Паліна Трохаўцава
Фота: Вольга Вячэрская