Darkness Fest: Blind Shadows
Апублікавана
у
Рэпартажы
65 Фота
У дзень, калі вуліцы Менску і стужкі інстаграмаў раптоўна пабялелі ад першага сьнегу, Doodah King Bar шчодра выдаваў порцыі цемры ад фестывалю цяжкой музыкі Darkness Fest: Blind Shadows. А чаму б і не выдаваць, калі гурт Beyond The Darkness прэзентаваў кружэлку “Blind Shadows” і запрасіў у якасьці маральнай падтрымкі гомельскі Fabiant і менска-магілёўскую Wartha. Зрэшты, яшчэ невядома, на каго прыйшлі паглядзець з большай цікавасьцю, але мы не абдзелем увагай нікога.
Распальваў мясцовую, даволі шматлікую для маштабаў Doodah King, публіку меладычна-металічны гурт Fabiant, за якім мы назіралі падчас летніх фэстаў. Прызнаюся шчыра, улетку я аднеслася да знаёмства з Fabiant даволі скептычна, але, дзіўная справа, з кожным убачаным выступам яны падабаюцца мне больш. І ў гэты вечар гучалі яны даволі пераканаўча ды, у параўнаньні з астатнімі выступоўцамі, ня так касячылі па гуку. Хоць салянка з фолку, рок-н-ролу, гішпанскімі матывамі, готыкай бянтэжыць, хацелася б большай цэльнасьці. Франтвумэн Юлія кідала выклікі і заклікі танчыць, не стаяць слупамі і ня быць ласямі. Апускаючы момант з маім нечаканым “медляком” скажу, што працэс быў запушчаны і людзі падцягнуліся да сцэны.
Гэтым скарыстаўся шырока вядомы ў вузкіх колах вядоўца Зьміцер Сачыўка aka Гацье, які прымушаў піць піва на хуткасьць (які нягоднік, а?) і разыграў кружэлкі трох выступаючых гуртоў.
Другім стрэлам з абоймы Darkness Fest стаў доўгачаканы выступ шматпакутнай Wartha. Нагадаю, што ў 2013 годзе пазначаны калектыў выдаў кружэлку “Paŭstań”, якая, па словах лідара фармацыі Хольга, была ня вельмі добрай. Пасьля нявызначанасьці свайго існаваньня, смуты і двух год маўчаньня Wartha ад душы парадавала меламанаў працай “Azure Lakes”, але першы выступ з новымі напрацоўкамі і абноўленым складам быў акрэсьлены як апошні. Ад таго жаданьне пачуць жыўцом запалыя ў душу працяглыя мелодыі ўзьнялася яшчэ больш, вынікам чаго стаў шчыльна запоўнены танцпляц і сардэчны прыём гурта. Атмасферу захапленьня не змаглі сапсаваць нават хібы з фанаграмай, ноутбукам і агульнай нязладжанасьцю. Але пагроза была. Тым ня менш, Wartha – гэта цукерка, якую паказалі ласуну і рэзка адабралі. Не рассмакавала, хочацца яшчэ. #Вартанесыходзь, так.
Трэцім нумарам праграмы стаў непасрэдны ініцыятар пачэснага зборышча, гурт Beyond The Darkness. Да прэзентацыі альбому “Blind Shadows” паньства падышло грунтоўна. Быў запрошаны другі вакаліст, функцыянальная неабходнасьць якога, праўда, выклікае сумненьне. А пад сцэнай разгарнуўся перформанс ад эксперыментальнага тэатра EYE. Сілуэты, абцягнутыя чорнай матэрыяй і поверх прыкрытыя белымі маскамі, штурхалі “сьляпога” ў белым, пэцкалі яго фарбай і наводзілі жах. Глыбіні думкі я не асягнулала, але тэма сьлепаты нябачнай ніцьцю праходзіла праз увесь выступ Beyond The Darkness. Нават франтмэн гурта выйшаў з павязкаю на вачах, зь якіх нібыта сачылася кроў.
За вонкавым бокам падзей я амаль забылася на музычную частку. Дзіва дзіўнае, але выбрыкі тэхнікі працягнуліся: гурт спаліў комбік зь мікрафонам, а гітарыст зайграў ня тую песьню. Бывае, чо. Адзначу, што жывы выступ Beyond The Darkness я назірала ўпершыню, але людзі бывалыя кажуць, што ўзровень гурта падняўся. Няхай гэты паступовы рух працягваецца і далей. Гэты ж пасыл я пакідаю ўсім нам, будзем слухаць добрую музыку і чакаць наступную частку Darkness Fest.
Тэкст: Паліна Трохаўцава
Фота: Вольга Канн
Распальваў мясцовую, даволі шматлікую для маштабаў Doodah King, публіку меладычна-металічны гурт Fabiant, за якім мы назіралі падчас летніх фэстаў. Прызнаюся шчыра, улетку я аднеслася да знаёмства з Fabiant даволі скептычна, але, дзіўная справа, з кожным убачаным выступам яны падабаюцца мне больш. І ў гэты вечар гучалі яны даволі пераканаўча ды, у параўнаньні з астатнімі выступоўцамі, ня так касячылі па гуку. Хоць салянка з фолку, рок-н-ролу, гішпанскімі матывамі, готыкай бянтэжыць, хацелася б большай цэльнасьці. Франтвумэн Юлія кідала выклікі і заклікі танчыць, не стаяць слупамі і ня быць ласямі. Апускаючы момант з маім нечаканым “медляком” скажу, што працэс быў запушчаны і людзі падцягнуліся да сцэны.Гэтым скарыстаўся шырока вядомы ў вузкіх колах вядоўца Зьміцер Сачыўка aka Гацье, які прымушаў піць піва на хуткасьць (які нягоднік, а?) і разыграў кружэлкі трох выступаючых гуртоў.
Другім стрэлам з абоймы Darkness Fest стаў доўгачаканы выступ шматпакутнай Wartha. Нагадаю, што ў 2013 годзе пазначаны калектыў выдаў кружэлку “Paŭstań”, якая, па словах лідара фармацыі Хольга, была ня вельмі добрай. Пасьля нявызначанасьці свайго існаваньня, смуты і двух год маўчаньня Wartha ад душы парадавала меламанаў працай “Azure Lakes”, але першы выступ з новымі напрацоўкамі і абноўленым складам быў акрэсьлены як апошні. Ад таго жаданьне пачуць жыўцом запалыя ў душу працяглыя мелодыі ўзьнялася яшчэ больш, вынікам чаго стаў шчыльна запоўнены танцпляц і сардэчны прыём гурта. Атмасферу захапленьня не змаглі сапсаваць нават хібы з фанаграмай, ноутбукам і агульнай нязладжанасьцю. Але пагроза была. Тым ня менш, Wartha – гэта цукерка, якую паказалі ласуну і рэзка адабралі. Не рассмакавала, хочацца яшчэ. #Вартанесыходзь, так.
Трэцім нумарам праграмы стаў непасрэдны ініцыятар пачэснага зборышча, гурт Beyond The Darkness. Да прэзентацыі альбому “Blind Shadows” паньства падышло грунтоўна. Быў запрошаны другі вакаліст, функцыянальная неабходнасьць якога, праўда, выклікае сумненьне. А пад сцэнай разгарнуўся перформанс ад эксперыментальнага тэатра EYE. Сілуэты, абцягнутыя чорнай матэрыяй і поверх прыкрытыя белымі маскамі, штурхалі “сьляпога” ў белым, пэцкалі яго фарбай і наводзілі жах. Глыбіні думкі я не асягнулала, але тэма сьлепаты нябачнай ніцьцю праходзіла праз увесь выступ Beyond The Darkness. Нават франтмэн гурта выйшаў з павязкаю на вачах, зь якіх нібыта сачылася кроў.
За вонкавым бокам падзей я амаль забылася на музычную частку. Дзіва дзіўнае, але выбрыкі тэхнікі працягнуліся: гурт спаліў комбік зь мікрафонам, а гітарыст зайграў ня тую песьню. Бывае, чо. Адзначу, што жывы выступ Beyond The Darkness я назірала ўпершыню, але людзі бывалыя кажуць, што ўзровень гурта падняўся. Няхай гэты паступовы рух працягваецца і далей. Гэты ж пасыл я пакідаю ўсім нам, будзем слухаць добрую музыку і чакаць наступную частку Darkness Fest.
Тэкст: Паліна Трохаўцава
Фота: Вольга Канн
0 каментароў