My Dying Bride - The Manuscript EP (2013)
Апублікавана
у
Рэцэнзіі
Стыль: Gothic/Doom Metal
Гурт: My Dying Bride
Альбом: The Manuscript EP
Год: 2013
Краiна: Вялікая Брытанія
Трэклiст:
1. The Manuscript
2. Vår gud över er
3. A Pale Shroud of Longing
4. Only Tears to Replace Her With
Зробім адразу акцэнт на важную дэталь асноўнай частцы агляду. Мы адкінем ўсю папярэднюю творчасьць гурта, ня будзем параўноўваць альбом са шматтомнікам з папярэдніх працаў, ня будзем глядзець на іх мінулыя заслугі або правіны. Паспрабуем судзіць My Dying Bride і іх EP «The Manuscript» з пазіцыі тых, хто ўпершыню адкрыў для сябе гэты праект і пачаў знаёміцца з хлопцамі па дадзенай працы.
Яскравы, прывабны накід на вокладцы альбома зьліваецца з агульным музычным планам. Зь першых жа секундаў нашу ўвагу захопліваюць сьветлыя, прыемныя мелодыі, паступова апускаючы ў змрочны стан. Узровень напружаньня ўвесь час скача, як пульс паміраючага ў агоніі, але паступова ўсё ж вызначаецца ў ураўнаважаны і павольны бок. Зманлівая агрэсіўнасьць тут зацяняе меланхалічны складнік працы. З-за такой мешаніны ўсё і блытаецца, ператвараючыся ў глейкую кашу.
Не адразу разумееш, чым альбом чапляе. З аднаго боку — прыемная музыка, зь іншага — занадта аднастайна, манатонна гучыць усё гэта. Зноў жа, прыемны, прыгожы вакал — але часам вельмі не да месца. Часам атрымліваецца так, што замест таго, каб атрымаць асалоду ад прыгожай музыкі, даводзіцца слухаць голас, які сваім аповедам перакрывае музыку і пазбаўляе задавальненьня ад яе праслухоўваньня. Тут гэта неяк асабліва яскрава выглядае. Кампазіцыі прыгожыя, усе дэталі на месцах, але ізноў мінус — працягласьць. Да адчаю мала матэрыялу. Пры такіх жа ўмовах у іншых ладзілася лепей.
Падача ўсяго альбома ў форме апавяданьня вельмі нядрэнная. Лірыцы ў песьнях нададзена асаблівая ўвага. Прыемна, калі выканаўцы імкнуцца дагадзіць усім, але ў такіх рэчах ўсім дагадзіць вельмі складана. Таму, калі стужка дамотваецца да фінішнага акорда, застаецца дваякае ўражаньне. Пачуцьцё, быццам падманулі, нібы чагосьці не хапае. А вось чаго, зразумець складана, ці то больш музыкі, ці то гармоніі ў альбоме. Ці то і таго, і іншага разам.
І вось што атрымалася. Калі ўспрымаць альбом, як, напрыклад, дэбют нікому невядомых музыкаў, атрымалася даволі сярэдненька, і ў такіх твораў, вядома ж, ёсьць канкурэнты, якія куды больш годныя. А калі параўноўваць усё ж зь мінулымі працамі і ўлічыць, хто гэтую кружэлку выпусьціў, то становіцца яшчэ і крыўдна ў дадатак да ўсяго. Маглі б зрабіць нашмат лепш. Альбом, вядома, шмат каму спадабаецца. Але, у наступны раз такое ім могуць і не дараваць.
Аўтар: Цёмны
Пераклад на беларускую: Mayhem
0 каментароў