Ivory – «Южный Крест»
Апублікавана
у
Рэцэнзіі
12 сьнежня ў менскім клубе Re:Public беларускі sympho-heavy-metal гурт IVORY прэзентаваў свой дэбютны альбом, які носіць назву “Южный Крест”. Падмурак альбому быў закладзены ў далёкім 2010 годзе, але з-за вострых рознагалосьсяў, зьмен у складзе гурта і сталага пошуку «свайго» жанру сур'ёзная праца над ім пачалася толькі ў 2012 годзе. Вялікая частка песень, напісаная яшчэ да таго часу, была пераробленая з прычыны неадпаведных, занадта мяккіх аранжыровак.
Альбом запісаны на дзьвюх мовах — рускай і ангельскай. Выпушчаны, адпаведна, на двух дысках у форме дыгіпака. Гэты праект нельга назваць канцэптуальным, бо кожная песьня мае ў сабе асобную гісторыю і сэнсавую нагрузку. Аднак сувязь паміж трэкамі ўсё ж прысутнічае. «Касьцяк» альбому складаюць тры песьні, у якіх распавядаецца пра трагічны лёс ангельскага першаадкрывальніка і заваёўніка Паўднёвага полюса, Роберта Скота.
Трылогія вырасла на аснове аднайменнай песьні альбому «Южный крест», напісанай на вершы Валерыя Брусава. Падчас перааранжыроўкі песьні музыкі глыбока прасякнуліся дадзенай тэматыкай і вырашылі даведацца больш пра гісторыю заваяваньня Паўднёвага полюсу. Так і натрапілі на гісторыю Роберта Скота, пасьля разьвіўшы яе ў музычным альбоме. Трагічная гісторыя стала знакам мужнасьці, які музыкі адбілі ў сваіх тэкстах і музыцы.
Першым у трылогіі стаў трэк «Terra Nova», у якім распавядаецца пра пачатак экспедыцыі. Паказана ўся невядомасьць, якая чакае наперадзе, яшчэ нястрачаная надзея вандроўнікаў, смага спазнаць штосьці новае:
«Чем обернется поход к ледяным берегам?
Но дух открытий зовет. Что же встретится нам?»
Другім трэкам «касьцяка» становіцца «Февраль». У ім ідзе зварот да жанчыны, якая засталася чакаць, калі вандроўнік вернецца дахаты. Тое, што адбываецца навокал, дае зразумець усю безнадзейнасьць моманту, таму зварот нясе ў сабе разьвітальны характар. Музыка ў кожнай песьні, дарэчы, як мага лепш гармануе з тэкстам. Дзякуючы ёй, можна пагрузіцца ў тую атмасферу, якую спрабавалі стварыць музыкі для слухачоў, каб тыя зразумелі ўсю сутнасьць дзеі.
І заключным акордам у трылогіі становіцца трэк «Южный Крест». У ім бачны канец вандраваньня, але вера «апошняга героя» ў пасьпяховы зыход не згасае, нягледзячы ні на што.
Трылогія выйшла вельмі кампазіцыйнай і, безумоўна, зьвяртае на сябе ўвагу слухачоў. Гераічная гісторыя, заснаваная на рэальных падзеях, надоўга западае ў душу і, несумненна, пакідае свой адбітак.
Усе, акрамя адной, песьні перакладзены на ангельскую мову дзякуючы гітарысту гурта Кірылу Маўшуку і лідару гурта Nevrida Паўлу Таіпаву. Было вырашана пакінуць у рускім варыянце толькі песьню «Баллада о любви и смерти», бо яна падводзіць да наступнага выніку ўсяго альбому: жыцьцё – гэта вузкая дарога паміж каханьнем і сьмерцю (заўв. са словаў музыкаў).
Фінальнай задачай было знайсьці мастака, які б рэалізаваў канцэпцыю альбому візуальна. Ім стаў Штэфан Хайлеман, чалавек, які працаваў з такімі гуртамі як Kamelot, Epica, Lindemann, Nightwish і шматлікімі іншымі. Ён выдатна перадаў зададзеную тэматыку ў сваім творы.
«Этот альбом для нас – определённая веха в творчестве. Некая пересадочная станция, от которой мы будем двигаться к дальнейшему музыкальному совершенствованию и росту», – кажа вакаліст гурта Сяргей Бутоўскі.
На мой погляд, сэнсавая нагрузка і цікавая задумка “касьцяка” вылучаюць дадзеную працу, але ўсё ж альбом не атрымаўся досыць моцным для гучнага дэбюту гурта IVORY. Не хапае складніку, які б “зачапіў” слухача і пакінуў адбітак у памяці. Для гэтага ў музыцы павінна быць нешта адметнае, “сваё”, а ў разгледжаным выпадку можна прывесьці ладны сьпіс падобных гуртоў з амаль такімі ж матывамі і гучаньнем. Музыкам можна параіць накіраваць свой погляд і стараньне на пошук той “разынкі”, якая выцягне іх творчасьць на новы ўзровень і дасьць цьвёрдую падлогу для наступных зьдзяйсьненьняў.
CD 1:
1. Overture 1910.
2. Vanitas Vanitatum.
3. Улисс.
4. Творец.
5. Дни идут.
6. Terra Nova.
7. Февраль.
8. Южный Крест.
9. Исповедь воина.
10. Баллада о любви и смерти.
CD 2:
1. Overture 1910.
2. Vanitas Vanitatum.
3. Ulysses.
4. Creator.
5. Passing Days.
6. Terra Nova.
7. February.
8. Southern Cross.
9. Warrior`s Story.
Тэкст: Ала Пірумава
Альбом запісаны на дзьвюх мовах — рускай і ангельскай. Выпушчаны, адпаведна, на двух дысках у форме дыгіпака. Гэты праект нельга назваць канцэптуальным, бо кожная песьня мае ў сабе асобную гісторыю і сэнсавую нагрузку. Аднак сувязь паміж трэкамі ўсё ж прысутнічае. «Касьцяк» альбому складаюць тры песьні, у якіх распавядаецца пра трагічны лёс ангельскага першаадкрывальніка і заваёўніка Паўднёвага полюса, Роберта Скота.
Трылогія вырасла на аснове аднайменнай песьні альбому «Южный крест», напісанай на вершы Валерыя Брусава. Падчас перааранжыроўкі песьні музыкі глыбока прасякнуліся дадзенай тэматыкай і вырашылі даведацца больш пра гісторыю заваяваньня Паўднёвага полюсу. Так і натрапілі на гісторыю Роберта Скота, пасьля разьвіўшы яе ў музычным альбоме. Трагічная гісторыя стала знакам мужнасьці, які музыкі адбілі ў сваіх тэкстах і музыцы.
Першым у трылогіі стаў трэк «Terra Nova», у якім распавядаецца пра пачатак экспедыцыі. Паказана ўся невядомасьць, якая чакае наперадзе, яшчэ нястрачаная надзея вандроўнікаў, смага спазнаць штосьці новае:
«Чем обернется поход к ледяным берегам?
Но дух открытий зовет. Что же встретится нам?»
Другім трэкам «касьцяка» становіцца «Февраль». У ім ідзе зварот да жанчыны, якая засталася чакаць, калі вандроўнік вернецца дахаты. Тое, што адбываецца навокал, дае зразумець усю безнадзейнасьць моманту, таму зварот нясе ў сабе разьвітальны характар. Музыка ў кожнай песьні, дарэчы, як мага лепш гармануе з тэкстам. Дзякуючы ёй, можна пагрузіцца ў тую атмасферу, якую спрабавалі стварыць музыкі для слухачоў, каб тыя зразумелі ўсю сутнасьць дзеі.
І заключным акордам у трылогіі становіцца трэк «Южный Крест». У ім бачны канец вандраваньня, але вера «апошняга героя» ў пасьпяховы зыход не згасае, нягледзячы ні на што.
Трылогія выйшла вельмі кампазіцыйнай і, безумоўна, зьвяртае на сябе ўвагу слухачоў. Гераічная гісторыя, заснаваная на рэальных падзеях, надоўга западае ў душу і, несумненна, пакідае свой адбітак.
Усе, акрамя адной, песьні перакладзены на ангельскую мову дзякуючы гітарысту гурта Кірылу Маўшуку і лідару гурта Nevrida Паўлу Таіпаву. Было вырашана пакінуць у рускім варыянце толькі песьню «Баллада о любви и смерти», бо яна падводзіць да наступнага выніку ўсяго альбому: жыцьцё – гэта вузкая дарога паміж каханьнем і сьмерцю (заўв. са словаў музыкаў).
Фінальнай задачай было знайсьці мастака, які б рэалізаваў канцэпцыю альбому візуальна. Ім стаў Штэфан Хайлеман, чалавек, які працаваў з такімі гуртамі як Kamelot, Epica, Lindemann, Nightwish і шматлікімі іншымі. Ён выдатна перадаў зададзеную тэматыку ў сваім творы.
«Этот альбом для нас – определённая веха в творчестве. Некая пересадочная станция, от которой мы будем двигаться к дальнейшему музыкальному совершенствованию и росту», – кажа вакаліст гурта Сяргей Бутоўскі.
На мой погляд, сэнсавая нагрузка і цікавая задумка “касьцяка” вылучаюць дадзеную працу, але ўсё ж альбом не атрымаўся досыць моцным для гучнага дэбюту гурта IVORY. Не хапае складніку, які б “зачапіў” слухача і пакінуў адбітак у памяці. Для гэтага ў музыцы павінна быць нешта адметнае, “сваё”, а ў разгледжаным выпадку можна прывесьці ладны сьпіс падобных гуртоў з амаль такімі ж матывамі і гучаньнем. Музыкам можна параіць накіраваць свой погляд і стараньне на пошук той “разынкі”, якая выцягне іх творчасьць на новы ўзровень і дасьць цьвёрдую падлогу для наступных зьдзяйсьненьняў.
CD 1:
1. Overture 1910.
2. Vanitas Vanitatum.
3. Улисс.
4. Творец.
5. Дни идут.
6. Terra Nova.
7. Февраль.
8. Южный Крест.
9. Исповедь воина.
10. Баллада о любви и смерти.
CD 2:
1. Overture 1910.
2. Vanitas Vanitatum.
3. Ulysses.
4. Creator.
5. Passing Days.
6. Terra Nova.
7. February.
8. Southern Cross.
9. Warrior`s Story.
Тэкст: Ала Пірумава
0 каментароў