- Інфармацыя
- Мапа
- Выявы
Характарыстыкі
| Месца знаходжання | Гродзенская вобласць, г. Наваградак |
| Дата будаўніцтва | ХІ-сярэдзіна XIII стагоддзя |
| Заснавальнік | князь Міндоўг |
| Стыль | раманскі (кастэль) |
| Сучасны стан | руіны |
Апісаньне
У гэтым горадзе заўжды абвастраецца пачуццё асабістай самасвядомасці, гонару за сваю Радзіму, за тое, што калісьці менавіта яна была сэрцам, агменём заснавання адной з найбуйнейшых з тагачасных еўрапейскіх дзяржаў – Вялікага княства Літоўскага. У гэтым горадзе паўстае ў душы палымянае супрацьстаянне русізму і канцэпцыі “паўночна-заходняга края” і імкненне быць бліжэй да каранёў, вытокаў, культуры, архітэктуры і былога багацця нашай шматпакутнай краіны.
Гэты горад – найвядомейшы цэнтр перапляцення балцкай, польскай і ўсходнеславянскай культур; старажытная вышуканасць – у яго паветры, у кожнай рысе аздаблення шматлікіх архітэктурных помнікаў, маўклівых відавочцаў даўніны…
Вядома, распавядаю я пра сваю трапяткую любоў да горада Наваградка. На мой погляд, найпершая славутасць Навагрудка – рэшткі старажытнага замка, што знаходзіцца на адной з самых высокіх кропак Беларусі – Замкавай гары (342 м над узроўнем мора) і які пачалі будаваць тут яшчэ ў XI стагоддзі. Аднак першая мураваная вежа паўстала толькі у XIII стагоддзі. Потым яе рэшткі выкарыстоўвалі ў якасці падмурку для новай вежы, якая атрымала назву Шчытоўка і часткова захавалася да нашых дзен. Усяго ж да XVI стагоддзя Навагрудскі замак налічваў 7 баявых вежаў і лічыўся адным з магутнейшых на Беларусі. І сапраўды, да таго часу ён ужо меў стагоддзі славутай гісторыі. На працягу XIII і XIV стагоддзяў яго так і не здолелі ўзяць ні татары, ні галіцка-валынскія войскі, ні атрады крыжакоў, што неаднаразова штурмавалі ягоныя муры. Захапіцць замак, дарэчы двойчы, удалося толькі рускім войскам падчас руска-польскай вайны 1654-1667 гадоў. Большасць вежаў было разбурана. Але канчаткова замак быў зруйнаваны крыху пазней: ў 1710 годзе, пад чам Паўночнай вайны, гэта зрабілі шведы. Знішчэнне замка працягвалася і пазней. У XIX стагоддзі каменнем з яго муроў масцілі вуліцы горада, потым наогул ператварылі замчышча на вялікі сметнік. Толькі у 20-х гадах XX стагоддзя да Наваградскага замка наканец сталі адносіцца як да гістарычнага помніка і пачалі работы па яго кансервацыі.
vk.com/architekture
Гэты горад – найвядомейшы цэнтр перапляцення балцкай, польскай і ўсходнеславянскай культур; старажытная вышуканасць – у яго паветры, у кожнай рысе аздаблення шматлікіх архітэктурных помнікаў, маўклівых відавочцаў даўніны…
Вядома, распавядаю я пра сваю трапяткую любоў да горада Наваградка. На мой погляд, найпершая славутасць Навагрудка – рэшткі старажытнага замка, што знаходзіцца на адной з самых высокіх кропак Беларусі – Замкавай гары (342 м над узроўнем мора) і які пачалі будаваць тут яшчэ ў XI стагоддзі. Аднак першая мураваная вежа паўстала толькі у XIII стагоддзі. Потым яе рэшткі выкарыстоўвалі ў якасці падмурку для новай вежы, якая атрымала назву Шчытоўка і часткова захавалася да нашых дзен. Усяго ж да XVI стагоддзя Навагрудскі замак налічваў 7 баявых вежаў і лічыўся адным з магутнейшых на Беларусі. І сапраўды, да таго часу ён ужо меў стагоддзі славутай гісторыі. На працягу XIII і XIV стагоддзяў яго так і не здолелі ўзяць ні татары, ні галіцка-валынскія войскі, ні атрады крыжакоў, што неаднаразова штурмавалі ягоныя муры. Захапіцць замак, дарэчы двойчы, удалося толькі рускім войскам падчас руска-польскай вайны 1654-1667 гадоў. Большасць вежаў было разбурана. Але канчаткова замак быў зруйнаваны крыху пазней: ў 1710 годзе, пад чам Паўночнай вайны, гэта зрабілі шведы. Знішчэнне замка працягвалася і пазней. У XIX стагоддзі каменнем з яго муроў масцілі вуліцы горада, потым наогул ператварылі замчышча на вялікі сметнік. Толькі у 20-х гадах XX стагоддзя да Наваградскага замка наканец сталі адносіцца як да гістарычнага помніка і пачалі работы па яго кансервацыі.
vk.com/architekture
0 каментароў