«Піраты»: мы жадаем быць народным клубам

Апублікавана 13 студзеня 2014, 20:15 у Інтэрв'ю

«Мы ня хочам быць зорнымі ці гламурнымі. Мы жадаем быць народным клубам»

У канцы мінулага году ў сталіцы расчыніў дзьверы зусім новы клуб пад назвай «Піраты», які прызваны заняць нішу ў фармаце сярэдніх і буйных канцэртаў. BelMetal пагутарыў з арт-дырэктарам Дзьмітрыем Шапялевічам наконт планаў, арганізацыі працы і разьвіцьця новай пляцоўкі.

— Сьпярша пытаньне пра фармат мерапрыемстваў. Мы чулі пра шырокі спектр стыляў у вашых планах. Якое месца будзе займаць цяжкая музыка?

Сапраўды, праграма мерапрыемстваў будзе даволі разнастайная. Мы будзем прытрымлівацца як традыцыйных стыляў, так і працаваць з эксперыментальнымі напрамкамі. І тут ня будзе нейкіх асобных дзён, скажам, пад метал ці дыска. Даты будуць разьмяркоўвацца адпаведна раскладам тураў гуртоў, адпаведна прапановам канцэртных агенцтваў.

— Маўлялі, вы супраць кавер-бэндаў…

Тут сутнасьць у тым, што калі выдаецца свабодны дзень – мы ня будзем адразу запіхваць туды кавер-бэнд, як тое склалася ў тэндэнцыю.

— Як наконт мерапрыемстваў непасрэдна ад клубу?

Яны будуць, і ўжо запланаваныя. Сам клуб пакуль займаецца пераважна сваімі ўласнымі начнымі дыскатэчнымі мерапрыемствамі. Аб астатнім далей. А калі гаварыць пра метал-канцэрты, то тут ужо справа за партнёрамі, зьнешнімі арганізатарамі і прамоўтэрамі. На дадзены момант вымалёўваецца так, што сакавік даволі шчыльна заняты менавіта цяжкімі канцэртамі. А ўвогуле – расклад ужо расьпісаны да красавіка.

— Раскажыце, якая каманда на дадзены момант працуе ў клубе. Ці можна сказаць, што пэўны штат ужо складзены і ўсё працуе на поўную моц?

Так. Што тычыцца штату – усё сфармавана і зладжана. Асобны арт-аддзел, асобны штат па гуку ды сьвятлу. Ужо цягам студзеня можна будзе сказаць, што «Піраты» працуюць на поўную моц. Адкрыю адну дэталь: да нас прыйшло спецыяльна замоўленае абсталяваньне ад фірмы L-acoustics, якое будзе стацыянарна працаваць у клубе. Каб не галаслоўна, скажу, што менавіта гэтая кантора забясьпечвае канцэрты такіх зорак, як Mylene Farmer.

«У канкурэнцыю вераць толькі няўпэўненыя»

— Пагаварым пра палітыку клуба. Яго месца на музычным рынку. Ці можаце вы вылучыць пэўных канкурэнтаў? Re:Public?

Re:Public канкурэнтамі я не лічу. З Андрэем Валянцінавічам (Старцаў А.В., дырэктар клуба Re:Public – заўв. BelMetal) даўно знаёмы, разам працавалі. Увогуле, сітуацыя ня тая. Пляцовак мала, іх не хапае. Бракуе яшчэ штук 4-5. Павінна быць так, каб чалавек мог выбіраць, куды пайсьці. А ў нас і ня кожны дзень імпрэзу знойдзеш… «Піраты» займаюць сваю нішу. Дэмпінгаваць ці неяк яшчэ ваяваць мы ня будзем. І я скажу, што ў канкурэнцыю ўвогуле вераць толькі няўпэўненыя.

— Такім чынам, можна сказаць, што «Піраты» – гэта ўніверсальны клуб, які з пункту гледжаньня метал-сцэны зойме актуальную нішу між Рэпаблікам і Салтаймам? Як вы ацэньваеце ўмяшчальнасьць і што наконт коштаў бару ды падобнага?

Так, «Піраты» мае быць менавіта ўніверсальным клубам, які можа прыняць як невялікі канцэрт чалавек на 200, так і тыпічны гіг кшталту рэпаблікаўскіх. А ўмяшчальнасьць я ацаню ў 700 чалавек. Што тычыцца коштаў бару, тыя, што выстаўленыя зараз, расьці ня будуць (да прыкладу, піва Лідскае 0,5 за 30 тбр – заўв. BelMetal). Хіба што ад валютнага курсу залежыць кошт імпартных напояў.

— Мы наведалі ўжо дзьве імпрэзы ў вашым клубе, сапраўды адзначылі добры гук і сьвятло, утульнасьць памяшканьня, блізкасьць да метро. Але адзіным мінусам вылучылі дазвол паленьня на танцпляцы. Месцамі сякера просіцца павесіцца. Што наконт гэтага?

Зробім у холе асобную зону для паленьня з выцяжкай (памяшканьне “chillout” побач з танцпляцам – заўв. BelMetal), крыху пазьней. Але пэўнае выйсьце зь сітуацыі прадпрымаем ужо зараз.



— Што яшчэ цікавага і ўнікальнага плануецца ў «Піратах»? Нас усё ж цікавіць ня толькі рок ды метал. Ці ёсьць у вас такія сябры сярод музыкаў, каго можна запісаць у заўсёднікі клубу?

Вяртаючыся да стыляў, скажу, што мы плануем працаваць з эксперыментальнымі напрамкамі. Дабстэп, пост-рок. Тое, што некалі было ў Рэпабліку, пакуль ён не скіраваўся ў больш папулярны бок. А сябруем з такімі праектамі, як Linda, Emika. Неаднойчы ў папярэдняй працы ладзіў іх выступы.

Хутка ў нас адбудзецца прэм’ера спектаклю «Пыл сафітаў» тэатру «Абрыкос». Гэта прафесійныя акцёры ды рэжысёры, удзельнікі Драматычнага тэатру. І тут ідэя ў тым, што клубная пляцоўка дазваляе пазьбегнуць залішняга тэатральнага класіцызму, перанесьці шоў бліжэй да аўдыторыі. Плануецца таксама пастаноўка п’есы «Бурлеск», дзейства якой будзе адбывацца адразу ў зале.

Таксама ў «Піратах» цяпер праходзіць гульня «Мазгабойня», якая раней базавалася ў «Гудвіне», «Ямайцы». Гэта кшталту брэйн-рынгу. Удзельнічае па 25 каманд. Адбываецца па панядзелках па графіку два тыдні праз два тыдні. Думаем зрабіць і сваю ўласную каманду зь піратаўскага персаналу.

— Ну і пытаньне, якое мы не маглі не задаць. Чаму «Піраты»? Не баіцеся асацыяцый са спачылым Jolly Roger Café?

Джолі Роджар? (сьмяецца).
Калі выбіралі назву, спачатку адмежаваліся ад іншамоўнае назвы. Вырашылі абраць нешта на рускай ці можа беларускай. І аднекуль пайшоў выраз “вось мы, нібы піраты”. Не “Пірат”, а менавіта ў множным ліку – як супольнасьць людзей, аб’яднаных нечым. Як раз і паняцьце піратаў ужо згубіла негатыўны сэнс, асабліва пасьля тых, што “з Карыбскага мора”. Тым больш, піратам уласны зухаваты, актыўны і бесклапотны вобраз жыцьця, як і людзям, што любяць клубы. І вось мы ня хочам быць зорнымі ці гламурнымі. Мы жадаем быць народным клубам.



Дзякуем Дзьмітрыю за адказ на нашыя пытаньні і жадаем посьпехаў новаму клубу. BelMetal яшчэ неаднойчы парадуе вас анонсамі і рэпартажамі тамтэйшых падзеяў. І ня толькі ;)
У працяг – глядзіце фота інтэр'еру, канцэртныя фота, а таксама некалькі кадраў зь інтэрвью, у тым ліку і «давайце закрыем адно вока, па-пірацку!»

Тэкст інтэрв'ю: Ян Мачульскі
Фота: Зьміцер Сачыўка