Evthanazia. Старэйшыя з жывых
Апублікавана
у
Інтэрв'ю
Апошнім часам добрыя інфападставы падае найстарэйшы з жывых метал-гуртоў Беларусі ў напрамку death metal. Evthanazia летась зьняла дэбютны кліп на песьню «Апошняя мяжа» з відэашэрагам з сусьвету спаборніцтваў MMA. За год, дзякуючы гэтаму відэа, песьня стала дастаткова папулярнай і нядрэнна хістае на канцэртах. Улетку 2014 з жыцьця пайшоў былы барабаншчык і адзін з заснавальнікаў калектыву, Юры Чуранаў. Гурт ушанаваў яго памяць жывым выступам, зрабіўшы гэта на фестывалі Metal Crowd 2014. Гэтая падзея стала адпраўной кропкай новага складу і вярнула музыкаў да канцэртнай дзейнасьці. Таксама ў іх атрымалася вярнуць яшчэ аднаго заснавальніка гурта — Аляксандра Кароткіна. Зараз у складзе граюць таксама басіст і сэсійная клавішніца з суседняга рэчыцкага праекту Dialectic Soul.
Надоечы выйшаў новы сінгл Evthanazia — «Вера, Воля», песьня досыць адрозьніваецца ад ранейшых прац гурта. Акрамя таго, музыкі актыўна занятыя здымкамі кліпа на гэты трэк. Кліп здымаецца ў стылі кінафраншызы «Шалёны Макс» з прыцягненьнем рознай дзікай тэхнікі, зброі, байцоў для экшн-сцэн.
Аб тым і пагутарым з вакалістам Віталем Баброўнічам.
BelMetal: Значыць, склад сфармаваўся/перафармаваўся? Што ўносяць цяперашнія музыкі?
Віталь Баброўніч: У цяперашнім складзе асноўную аранжыроўку, партыі ўдарных, вакал і тэксты раблю я. Андрэй Старушэнка адказвае за партыі гітары, арганізацыю канцэртаў, раскрутку гурта ў інтэрнэце. Таксама ў пачатку працы мы спазналі праблему нястачы новага падыходу да музыкі. Нам хацелася, каб Evthanazia загучала інакш, таму мы зьвярнуліся да Аляксандра Ключнікава з Dialectic Soul, які зараз адказвае за партыі бас-гітары, а таксама дапамагае зь гітарнымі мелодыямі і аранжыроўкамі. Андрэй Ружыцкі грае на барабанах падчас нашых жывых выступаў. І Аляксандр Кароткін, гэтак жа, як і ў 90-х, заняў месца гітарыста. Атрымаўся вельмі збалансаваны, з добрым творчым запасам, калектыў.
BM: Ці можна па сінглу «Вера, Воля» меркаваць аб далейшым вектары творчасьці?
Віталь: Што тычыцца сінгла «Вера, Воля» — то ён першапачаткова быў эксперыментальны, мы ставілі дзьве мэты: выйсьці на новы творчы ўзровень і зразумець — як успрымуць гэтыя зьмены людзі, не абыякавыя да нашай творчасьці. Судзячы па колькасьці пазітыўных водгукаў, мы разьвіваемся ў правільным накірунку. «Вера, Воля» атрымала ўжо болей ухвальных водгукаў за «Апошнюю мяжу», а мы ж яшчэ і робім відэа да гэтай песьні. Таму чакаецца маса станоўчых эмоцый.
BM: Аб чым яна?
Віталь: Гэта філасоўскія разважаньні аб тым, што нашым сьветам кіруюць Вера і Воля, і толькі. Веру я разумею не як рэлігійныя пачуцьці, а як веру ў свае сілы, у пасьпяховы вынік пачатай справы. Другім кампанентам для посьпеху ёсьць Воля, воля ў дасягненьні пастаўленай мэты. Яе яшчэ называюць сіла волі. Праявіўшы гэтую цудоўную якасьць у сукупнасьці з фанатычнай верай у свае сілы, можна выйсьці пераможцам зь любой, нават самай цяжкай жыцьцёвай сітуацыі. Вынікова, гэтай песьняй мы хацелі сказаць, што ўсё нараджаецца ў нас, людзей, у галаве — буйны посьпех або разгромнае паражэньне. Думай аб чым думаеш і пажынай плады сваёй Веры і Волі, калі яны ў цябе ёсьць.
BM: Распавядзі пра кліп. Справа гэта нялёгкая і нятанная, як мне ўяўляецца. Вунь беларускія каманды павальна ня могуць сабе дазволіць кліпаў — ледзь наскрабаюць на альбомы, дык у вас яшчэ і такая маштабная справа, мяркуючы па стопкадру і тваім апісаньні.
Хочам падрабязнасьцяў.
Віталь: Так, мы замуцілі даволі маштабны праект, які могуць сабе дазволіць хіба што толькі зоркі «метал эстрады», але цяжкасьці нас ніколі не палохалі. Ідэю кліпа прыдумваў я, таму што сам пісаў тэкст і ў галаве было дакладнае ўяўленьне, што канкрэтна хачу перадаць гэтым відэа. Адзінай загвоздкай быў той факт, што я не разьбіраюся ў здымках, таму не ўяўляў, як зьняць усё задуманае. Спачатку была ідэя зрабіць сюжэт у духу фэнтэзі, з рыцарамі і злымі духамі, але тут на экраны выйшла 4-я частка кінаэпапеі Шалёны Макс «Шлях лютасьцi». Фільм мяне проста ўразіў цудоўнай здымкай пры абсалютна няхітрым сюжэце. Гэта тое, што было неабходна нашаму кліпу.
У 4 хвіліны, каторыя доўжыцца песьня, вельмі складана, ды й ня трэба ўпіхваць нейкі мудрагельсты сюжэт, затое эстэтыка дызель-панку вельмі эфектна выглядае і мае шмат прыхільнікаў ва ўсім сьвеце. Карацей, я прынёс гэту ідэю калегам па гурту. Спачатку ў іх быў шок, таму што касьцюмы, дэкарацыі, машыны і г.д… Гэта ўсё каштуе велізарных выдаткаў! Але потым мы вырашылі, а чаму б і не? Нават калі зьдзейсьніцца 30% ад задуманага, гэта ўжо будзе посьпех!
BM: Добра. Калі нам чакаць кліп?
Віталь: Мы пастараемся зрабіць усё да канца кастрычніка.
BM: А зараз давай тады закранем актуальную тэму.
Вы — найстарэйшая з жывых дэз-метал каманд Беларусі. Распавядзі аб адрозьненьні метал-сцэны мінулых гадоў ад цяперашняй, пасьля вашага вяртаньня ў шэрагі.
Віталь: Першае, што прыходзіць на думку — такая бізнэсовая фраза — цалкам зьмяніліся ўмовы рынку. І тут я б вылучыў тры крытэры. Першы — зусім незразумела, дзеля чаго запісваць альбом і як вярнуць выдаткаваныя на студыю грошы, калі людзі ўсё пампуюць з інтэрнэту бясплатна.
Другі — у Беларусь рынуліся заходнія каманды, і беларускія гурты вымушаны канкураваць зь фірмачамі, ня маючы для гэтага адпаведнай матэрыяльнай базы і галоўнае — добрай прамоўтэрскай падтрымкі (шоў-бізнэс у нас так і не разгарнуўся). У выніку беларускім калектывам, у асноўнай масе сваёй, даводзіцца ізноў сыходзіць у глыбокае падпольле.
Ну і трэці, які вынікае з другога, — падтрымка айчынных каманд значна аслабела. Навошта радавому фанату падтрымліваць гурт суседа па доме Васі Пупкіна, калі заўтра ён можа пайсьці на канцэрт сваёй ўлюбёнай забугорнай банды, заплаціўшы не такія ўжо і вялікія грошы?
Вось гэтыя тры крытэры, на мой погляд, моцна зьмянілі сцэну. Раней людзі скуплялі пачкамі касеты, дыскі, прыходзіла па 500 чалавек на канцэрты беларускіх гуртоў, была проста гіганцкая падтрымка, цяпер усяго гэтага няма. З іншага боку, падобная карціна адбываецца па ўсім сьвеце. Калі зьмяніліся ўмовы рынку, значыць ёсьць і магчымасьць падладзіцца самім. Я думаю, што гэта той перыяд часу, калі застануцца толькі моцныя, правераныя часам музыкі, таму што яны будуць мяняцца, удасканальвацца і расьці. Вострая канкурэнцыя заўсёды спараджае моцныя брэнды.
BM: І вы гатовыя здужаць у гэтай барацьбе за родную метал-сцэну?
Віталь: Мы ўжо аказалі пэўны ўплыў на разьвіцьцё беларускай метал-сцэны, таму ў нас крыху іншыя прыярытэты. Але зрабіць з Evthanazia брэнд еўрапейскага ўзроўню, гэта нам цікава, таму мы зараз шукаем і спрабуем розныя схемы, механізмы раскруткі і пашыраем сферы супрацоўніцтва з самымі цікавымі на нашу думку творчымі асобамі.
Тэкст: Ян Мачульскі
Надоечы выйшаў новы сінгл Evthanazia — «Вера, Воля», песьня досыць адрозьніваецца ад ранейшых прац гурта. Акрамя таго, музыкі актыўна занятыя здымкамі кліпа на гэты трэк. Кліп здымаецца ў стылі кінафраншызы «Шалёны Макс» з прыцягненьнем рознай дзікай тэхнікі, зброі, байцоў для экшн-сцэн.
Аб тым і пагутарым з вакалістам Віталем Баброўнічам.
BelMetal: Значыць, склад сфармаваўся/перафармаваўся? Што ўносяць цяперашнія музыкі?
Віталь Баброўніч: У цяперашнім складзе асноўную аранжыроўку, партыі ўдарных, вакал і тэксты раблю я. Андрэй Старушэнка адказвае за партыі гітары, арганізацыю канцэртаў, раскрутку гурта ў інтэрнэце. Таксама ў пачатку працы мы спазналі праблему нястачы новага падыходу да музыкі. Нам хацелася, каб Evthanazia загучала інакш, таму мы зьвярнуліся да Аляксандра Ключнікава з Dialectic Soul, які зараз адказвае за партыі бас-гітары, а таксама дапамагае зь гітарнымі мелодыямі і аранжыроўкамі. Андрэй Ружыцкі грае на барабанах падчас нашых жывых выступаў. І Аляксандр Кароткін, гэтак жа, як і ў 90-х, заняў месца гітарыста. Атрымаўся вельмі збалансаваны, з добрым творчым запасам, калектыў.BM: Ці можна па сінглу «Вера, Воля» меркаваць аб далейшым вектары творчасьці?
Віталь: Што тычыцца сінгла «Вера, Воля» — то ён першапачаткова быў эксперыментальны, мы ставілі дзьве мэты: выйсьці на новы творчы ўзровень і зразумець — як успрымуць гэтыя зьмены людзі, не абыякавыя да нашай творчасьці. Судзячы па колькасьці пазітыўных водгукаў, мы разьвіваемся ў правільным накірунку. «Вера, Воля» атрымала ўжо болей ухвальных водгукаў за «Апошнюю мяжу», а мы ж яшчэ і робім відэа да гэтай песьні. Таму чакаецца маса станоўчых эмоцый.
BM: Аб чым яна?
Віталь: Гэта філасоўскія разважаньні аб тым, што нашым сьветам кіруюць Вера і Воля, і толькі. Веру я разумею не як рэлігійныя пачуцьці, а як веру ў свае сілы, у пасьпяховы вынік пачатай справы. Другім кампанентам для посьпеху ёсьць Воля, воля ў дасягненьні пастаўленай мэты. Яе яшчэ называюць сіла волі. Праявіўшы гэтую цудоўную якасьць у сукупнасьці з фанатычнай верай у свае сілы, можна выйсьці пераможцам зь любой, нават самай цяжкай жыцьцёвай сітуацыі. Вынікова, гэтай песьняй мы хацелі сказаць, што ўсё нараджаецца ў нас, людзей, у галаве — буйны посьпех або разгромнае паражэньне. Думай аб чым думаеш і пажынай плады сваёй Веры і Волі, калі яны ў цябе ёсьць.
BM: Распавядзі пра кліп. Справа гэта нялёгкая і нятанная, як мне ўяўляецца. Вунь беларускія каманды павальна ня могуць сабе дазволіць кліпаў — ледзь наскрабаюць на альбомы, дык у вас яшчэ і такая маштабная справа, мяркуючы па стопкадру і тваім апісаньні.
Хочам падрабязнасьцяў.
Віталь: Так, мы замуцілі даволі маштабны праект, які могуць сабе дазволіць хіба што толькі зоркі «метал эстрады», але цяжкасьці нас ніколі не палохалі. Ідэю кліпа прыдумваў я, таму што сам пісаў тэкст і ў галаве было дакладнае ўяўленьне, што канкрэтна хачу перадаць гэтым відэа. Адзінай загвоздкай быў той факт, што я не разьбіраюся ў здымках, таму не ўяўляў, як зьняць усё задуманае. Спачатку была ідэя зрабіць сюжэт у духу фэнтэзі, з рыцарамі і злымі духамі, але тут на экраны выйшла 4-я частка кінаэпапеі Шалёны Макс «Шлях лютасьцi». Фільм мяне проста ўразіў цудоўнай здымкай пры абсалютна няхітрым сюжэце. Гэта тое, што было неабходна нашаму кліпу.
У 4 хвіліны, каторыя доўжыцца песьня, вельмі складана, ды й ня трэба ўпіхваць нейкі мудрагельсты сюжэт, затое эстэтыка дызель-панку вельмі эфектна выглядае і мае шмат прыхільнікаў ва ўсім сьвеце. Карацей, я прынёс гэту ідэю калегам па гурту. Спачатку ў іх быў шок, таму што касьцюмы, дэкарацыі, машыны і г.д… Гэта ўсё каштуе велізарных выдаткаў! Але потым мы вырашылі, а чаму б і не? Нават калі зьдзейсьніцца 30% ад задуманага, гэта ўжо будзе посьпех!
BM: Добра. Калі нам чакаць кліп?
Віталь: Мы пастараемся зрабіць усё да канца кастрычніка.
BM: А зараз давай тады закранем актуальную тэму.
Вы — найстарэйшая з жывых дэз-метал каманд Беларусі. Распавядзі аб адрозьненьні метал-сцэны мінулых гадоў ад цяперашняй, пасьля вашага вяртаньня ў шэрагі.
Віталь: Першае, што прыходзіць на думку — такая бізнэсовая фраза — цалкам зьмяніліся ўмовы рынку. І тут я б вылучыў тры крытэры. Першы — зусім незразумела, дзеля чаго запісваць альбом і як вярнуць выдаткаваныя на студыю грошы, калі людзі ўсё пампуюць з інтэрнэту бясплатна.
Другі — у Беларусь рынуліся заходнія каманды, і беларускія гурты вымушаны канкураваць зь фірмачамі, ня маючы для гэтага адпаведнай матэрыяльнай базы і галоўнае — добрай прамоўтэрскай падтрымкі (шоў-бізнэс у нас так і не разгарнуўся). У выніку беларускім калектывам, у асноўнай масе сваёй, даводзіцца ізноў сыходзіць у глыбокае падпольле.
Ну і трэці, які вынікае з другога, — падтрымка айчынных каманд значна аслабела. Навошта радавому фанату падтрымліваць гурт суседа па доме Васі Пупкіна, калі заўтра ён можа пайсьці на канцэрт сваёй ўлюбёнай забугорнай банды, заплаціўшы не такія ўжо і вялікія грошы?
Вось гэтыя тры крытэры, на мой погляд, моцна зьмянілі сцэну. Раней людзі скуплялі пачкамі касеты, дыскі, прыходзіла па 500 чалавек на канцэрты беларускіх гуртоў, была проста гіганцкая падтрымка, цяпер усяго гэтага няма. З іншага боку, падобная карціна адбываецца па ўсім сьвеце. Калі зьмяніліся ўмовы рынку, значыць ёсьць і магчымасьць падладзіцца самім. Я думаю, што гэта той перыяд часу, калі застануцца толькі моцныя, правераныя часам музыкі, таму што яны будуць мяняцца, удасканальвацца і расьці. Вострая канкурэнцыя заўсёды спараджае моцныя брэнды.
BM: І вы гатовыя здужаць у гэтай барацьбе за родную метал-сцэну?
Віталь: Мы ўжо аказалі пэўны ўплыў на разьвіцьцё беларускай метал-сцэны, таму ў нас крыху іншыя прыярытэты. Але зрабіць з Evthanazia брэнд еўрапейскага ўзроўню, гэта нам цікава, таму мы зараз шукаем і спрабуем розныя схемы, механізмы раскруткі і пашыраем сферы супрацоўніцтва з самымі цікавымі на нашу думку творчымі асобамі.
Тэкст: Ян Мачульскі
0 каментароў