Massenhinrichtung: мінулае, сучаснае, будучыня

Апублікавана 15 жніўня 2016, 15:26 у Інтэрв'ю

Чым зацікавіць і ўразіць сучасных слухачоў, праз чые вушы кожны дзень праходзіць шмат музычных кампазіцый? Добрай і якаснай музыкі багата, а вось лірыкі, якая кранае самыя патаемныя закуткі душы, узбуджае новыя эмоцыі й пачуцьці, ня так і шмат. Менавіта менскі блэк-метал гурт Massenhinrichtung можа гэтым пахваліцца. Пра гэта і мноства іншае чытайце ў інтэрв'ю!

— Што вы адчуваеце, калі людзі бачаць у вашых тэкстах палітычныя адсылкі?

HRESVELGR: Ніякай палітыкі ў нашай творчасьці няма. Сьмешна чытаць у інтэрнэце разважаньні на гэтую тэму. Асабліва кшталту таго, што мы нейкі там rabm — red anarchic black metal (анархістскі блэк-метал). Што, бл*дзь?! Гэта, напэўна, нейкі сьцёб, ня ведаю, хто гэта прыдумаў i што гэта за фігня. Але ж і nsbm гуртом мы абсалютна дакладна не зьяўляемся. Мы проста вельмі любім свой край, у нас шмат патрыятычных матываў, але без палітыкі.

A.E.O.N.: А ў мяне ў такія моманты пачуцьцё, калі хочацца есьці і ванітаваць адначасова. Патрыятызм – натуральна, так, але гэта не палітыка ці нейкая там рэлігія. Таму не шукайце ў нашых тэкстах “каўбасу і воўчы х*й”, бо ні першага, ні другога ў нашай музыцы няма.

— У вас зьмяніўся склад гурта, распавядзіце пра кожнага з новых удзельнікаў

A.E.O.N.: Так выйшла, што склад у нас сапраўды зьмяніўся. Ня тое, каб зусім кардынальна, але адбыліся пэўныя зьмены. Да нас прыйшлі тры чалавекі, і зьявіўся пастаянны бубнач – Terr. Зь ім мы знаёмыя і граем сумесна ўжо гадоў як 10, зь якіх 5 працуем даволі шчыльна. Назваць яго новым чалавекам у калектыве я ня здолеў бы. Таксама ў нас новы бас-гітарыст – Accela, які грае ў нас прыкладна зь лютага 2016. І трэці чалавек, які ў нас зьявіўся – гэта гітарыст – Fjort. Сёньня, на жаль, яго няма, ён быў вымушаны зьехаць у найважнейшую камандыроўку. Вось такі ён малайчына.
Склад зьмяніўся, але я б не сказаў, што гэта вялікі шок для гурта. Гэта крок наперад і прагрэс, бо, на мой погляд, на сёньняшні дзень у нас самы моцны канцэртны склад за ўвесь час існаваньня гурта.

HRESVELGR: Мы вельмі радыя, што, нарэшце, у нас падабраўся такі склад. Мы паступова сыгрываемся, усё больш разумеем адзін аднога, і гэта вельмі радуе. У нас часта былі нейкія праблемы з удзельнікамі: хтосьці сыходзіў, хтосьці прыходзіў… Спадзяюся, што цяпер гэта канчатковы склад, зь якім будзем вельмі плённа працаваць.

A.E.O.N.: Хочацца адзначыць, што сыход ўдзельнікаў у нас адбываўся не з-за нейкіх там сварак. Усе мы застаемся нармалёвымі сябрамі, так што Салют ўсёй братве!

— А зараз пытаньне непасрэдна да новых удзельнікаў: як вы ўліліся ў калектыў? Як праходзяць выступы й рэпетыцыі?

ACCELA: Я заўважыў выяву з ванітуючым басістам, на якой значылася, што Massenhinrichtung шукаюць бас-гітарыста, і гэта мяне зацікавіла. Дагэтуль я амаль ня слухаў іхнюю музыку. Потым паслухаў, спадабалася. Даволі хутка мы знайшлі агульную мову, і я ўліўся ў калектыў.

— А дагэтуль дзе граў?

ACCELA: Дагэтуль граў у гурце Exegutor і Samado Brata. Грайндкор, карацей. Мне такая музыка падабаецца дагэтуль, таксама як і блэк-метал. Я граў з бубначом, які некалі быў у Massenhinrichtung. Мне вельмі спадабаўся альбом “Закон Зброі” і я вырашыў, што цікава было б стаць часткай гурта, і ўсё склалася даволі хутка.

TERR: Я таксама прыйшоў у гурт вельмі лёгка й нязмушана. Як Саша ўжо казаў, знаёмыя мы даволі доўга, даўно гралі. Аднойчы, зусім нечакана, Саша да мяне зьвярнуўся і сказаў, што ім патрэбны бубнач і ці не жадаю я сыграць. На той момант як раз выйшаў “Закон Зброі” і я падумаў “О, гэта класная музыка, чаму б не”. І з тых часоў я ў складзе і ўсё добра, на мой погляд.

— Так як гітарыст адсутнічае, можа, самі пра яго распавядзеце?

A.E.O.N.: Гітарыст, які адсутнічае – Fjort. Першапачаткова ён прыйшоў да нас у гурт на скрыпку, а потым узяў у рукі гітару і бамбануў лепей, чым на скрыпцы. Гэта быў космас. А на той момант нам патрэбны быў другі гітарыст, і вырашылі на гэтым месцы паспрабаваць менавіта яго. Ён хутка ўсё зрабіў і вельмі пазітыўна нас уразіў. Даволі кампанейскі хлопец і, я б сказаў, цудоўны музыка. Думаю, тыя, хто бачыў, на што ён здольны, згадзяцца. А мы зараз і самі пад моцным уражаньнем ад таго, што ён часам робіць і зрабіў.

— Адкуль увогуле да вас прыйшоў Fjort?

HRESVELGR: Гэта вельмі банальна, але я проста адшукаў чалавека па сеціве. Убачыў, што ён захапляецца музыкай, грае на некалькіх інструментах, непасрэдна на скрыпцы, што найбольш мяне цікавіла. Я запытаўся, наколькі яму было б цікава граць такую музыку. Ён згадзіўся паспрабаваць. У нас нават не было ніякіх агульных знаёмых, бо чалавек ён не тусовачны. Абсалютна выпадкова знайшліся, цікава атрымалася.

— Распавядзіце пра выступ на Купальскім Коле.

A.E.O.N.: Выступам на Купальскім Коле мы задаволеныя. На мой погляд, фестываль быў арганізаваны цудоўна. Добры прыклад выдатнай эўрапейскай арганізацыі з нармалёвай інфраструктурай, добрым харчаваньнем і бухлом, тэрыторыя фестывалю была атмасферна тусовачнага выгляду. Нават калі пажадаць да нечага дакалупацца – не атрымаецца. У Беларусі гэтаму альтэрнатыў няма, усё зроблена на ўзроўні Алеся Таболіча. Арганізатарам вялікі рэспект, нягледзячы ні на што. Настрой цудоўны, усё было супер.

HRESVELGR: Былі некаторыя дрэнныя моманты, зьвязаныя з гукам. Цяжка разабрацца, што і як там было – пытаньне складанае. Магчыма, лепш было выступаць у першы дзень, таму што на другі дзень, як паказала практыка, людзей прыйшло няшмат. У агульным сэньсе мы задаволеныя выступам.

— 13 лютага на Vox Diaboli Fest вы прэзентавалі “Закон Зброі” і сказалі, што больш такога нідзе ня будзе. Ня ў сэньсе прэзентацыі, а што цалкам нідзе яго ня будзеце граць – эксклюзіў. Чаму?

A.E.O.N.: А навошта паўтараць адно й тое ж сто разоў? У Менску адна прэзентацыя была, і мне здаецца, што дзесяць разоў выступаць з адной і той жа праграмай даволі нелагічна. Хопіць, на*уй! Кожны выступ павінен быць унікальным і розным. Людзі прыходзяць, плоцяць за гэта грошы, і няма сэнсу паказваць ім адно й тое ж некалькі разоў, бо яны жадаюць убачыць нешта новае. Асабліва, калі выступ у адным і тым жа месцы. “Закон Зброі” цалкам мы нідзе больш граць ня будзем па асабістых прычынах, і гэта ўвогуле не абмяркоўваецца, бо той выступ быў спецыфічны. Мы ўсё рыхтавалі канцэптуальна, а ня толькі музычна.

HRESVELGR: Гэта не азначае, што мы ўвогуле ня будзем граць песьні з “Закону Зброі”. На тым выступе мы гралі менавіта ўсе песьні з альбому. Такога больш ня будзе, таму што цяпер у нас новая праграма, новыя песьні, новая канцэпцыя. Там у нас быў свой пэўны імідж, які мы рыхтавалі менавіта для гэтай прэзентацыі. Адрозьненьне ў тым, што на наступных выступах будзе іншы імідж, канцэпцыя й песьні.

TERR: Гэта свайго роду кропка, якую мы паставілі пасьля альбому “Закон Зброі”. Далей ужо пачынаецца ўключэньне новых песень, новай праграмы й пераход да новага матэрыялу.

— Плануюцца выступы ў бліжэйшы час?

HRESVELGR: Плануецца выступ у лістападзе ў Менску, але пакуль што аб гэтым мы ня можам распавесьці. Таксама ў наступным годзе плануецца некалькі выступаў у краінах Заходняй Эўропы, але ўсе падрабязнасьці пазьней. Сачыце за навінамі!

— Зараз вы пішаце новы альбом і, магчыма, прыадчыніце заслону таямніцы аб ім?

A.E.O.N.: Таямніца павінна ёй і заставацца, бо тады ўжо гэта будзе не таямніца. Толькі калі па-мінімуму. Наступны альбом сам па сабе агрэсіўны і тэкстамі, і музычна, у ім ня будзе пэўнай стылістыкі. У музычным плане гэта падобна на разьвіцьцё ідэй з рэлізу “Адзінота Крука”, але ідэі ўжо пераеханыя камбайнам і з зусім іншай падачай. Па тэкстах гэта адкрытая агрэсія на пэўную тэматыку — гэта будзе адлюстраваньне беларускіх балот, абсурду й бруду. Але, канечне, як і папярэдняя творчасьць Massenhinrichtung – ўся гэтая пачвара будзе мэтанакіраваная на ўсхваленьне зла, цемры й сьмерці.

HRESVELGR: У новым рэлізе будуць пэўныя эксперыменты, будзе выкарыстана шмат інструментаў. Мы шукаем новае гучаньне, бо хочацца зрабіць нешта асаблівае. Магчыма, частка нашых прыхільнікаў не зусім зразумее новы матэрыял – гэта пакажа час. Але нам вельмі падабаецца! Думаю, патрэбна будзе яго вельмі ўважліва слухаць, і не адзін раз, каб пранікнуцца. Гэта ня тыя песьні, якія падыходзяць для фону падчас таго, як ты будзеш сьвідраваць сьцяну ці сядзець у сарціры, гэта песьні для больш удумлівага праслухоўваньня.

A.E.O.N.: На мой погляд, не цікава слухаць гурт, які дваццаць гадоў запісвае адно й тое ж і эксплуатуе адныя і тыя ж фішкі і ідэі. Я бы вылучыў гурты Darkthrone і Katatonia – іх шлях разьвіцьця мне асабіста імпануе.

Сутнасьць музыкі Massenhinrichtung — ня проста гук у пэўным стылі, гэта музыка, якая адлюстроўвае пэўную рэчаіснасьць. Ня ўсё можна адлюстраваць блэк-металам, часам патрэбна нешта камбінаваць, каб данесьці свае думкі. Спачатку нараджаецца гук, а потым ужо думаеш, да якога стылю яго аднесьці. Калі паглядзець на нас зь іншага боку, можна падумаць, што гурт ня можа вызначыцца са стылем. Гэта наогул ня так. Для мяне адной з асноўных задач ёсьць тое, каб ад альбому к альбому гурт гучаў па-рознаму.

Кожны альбом Massenhinrichtung канцэптуальны. Апошнім часам крыху зьмянілася тэхналогія вытворчасьці песень. Раней я, у асноўным, рабіў усё адзін, а цяпер на рэпетыцыях мы разам з гуртом робім новы матэрыял. І ад гэтага ён набывае новае ў плане энэргетыкі й разнастайнасьці.

Акрамя таго мы перазапішам некаторыя песьні зь першага альбому, бо яны ўжо ёсьць у новай апрацоўцы і гучаць цяпер зусім па-іншаму.

HRESVELGR: У нас ужо вельмі шмат матэрыялу. Нават ведаем, што будзем запісваць пасьля гэтага альбому. Планаў хапае, толькі б хапала на ўсё часу. Але ж мы ўпартыя засранцы! Будзем спрабаваць хутчэй гэта ўсё рэалізоўваць. Увесь час нам хочацца запісваць нешта новае, і не бывае такога, што пасьля запісу альбому ў нас падбіраюцца такія ж песьні, зь якіх можна стварыць яшчэ некалькі адпаведных альбомаў – мы ідзем іншым шляхам.

На мой погляд, мы ўжо пачалі выходзіць з падвалу. Шукаем, дзе б выступіць, шукаем новых слухачоў. Раней усё было неяк на аўтамаце, мы былі яшчэ глыбей у андэграўндзе, а зараз больш актыўна пачалі дзейнічаць.

A.E.O.N.: Ага, вельмі прыемна, што нашая творчасьць мае выхлап, напрыклад, з Эўропы. Гэта вельмі адчувалася пры распаўсюджваньні нашага апошняга мерчу.

HRESVELGR: Напрыклад, знайшліся прыхільнікі нават у Даніі. У краіне, дзе ёсьць свая моцная сцэна, а побач яшчэ й Нарвегія. Але і там людзі пачулі і зацікавіліся, што вельмі прыемна!

A.E.O.N.: Таксама прыемна, што шматлікія выданьні адзначаюць нашую творчасьць. Пасьля выхаду “Закону Зброі” мы адказалі прыкладна на розных 20-30 інтэрв’ю. Найбольш зацікаўленымі краінамі былі Іспанія, Германія, Швецыя, Бельгія, а таксама Польшча і Францыя. Вельмі шмат водгукаў атрымалі. І ў Даніі “Закон Зброі” патрапіў у дваццатку метал-рэлізаў году ў адным з аўтарытэтных часопісаў. Мы былі ў топе з такімі гуртамі, як Slayer, Negura Bunget і Moonspell і занялі дзясятае месца.

Цудоўна публіка нас прыняла на Vox Diaboli Fest. Радуе, што ў Беларусі мы пакрысе выходзім з андэграўнду. Менавіта мне было вельмі прыемна ўбачыць столькі народу на нашым выступе. Арганізатарам таксама вялікі дзякуй. На маю думку, гэта быў ідэальны канцэрт з усіх кропак гледжаньня: гук, сьвет, арганізацыйныя моманты, прастава.

HRESVELGR: Таксама заўсёды радуе зваротная сувязь. Калі людзі падыходзяць пасьля выступаў, набываюць кружэлкі, чытаюць буклеты. Яны нават спрабуюць нешта абмяркоўваць зь лірыкі ці музыкі. Цікава, як людзі рэагуюць і якія асацыяцыі ў іх узьнікаюць.

— Вашыя думкі аб беларускай метал-сцэне?

HRESVELGR: Беларуская метал-сцэна, на мой погляд, вельмі разьбітая па асобных тусоўках. У яе няма цэласьці. Непасрэдна мы ставімся добра да ўсіх, але наш гурт ніколі ня быў унутры нейкіх тусовак. Ёсьць пэўныя каманды, зь якімі мы падтрымліваем цесныя адносіны, але кожны разьвіваецца асобна.

Увогуле, пра разьвіцьцё беларускай метал-сцэны… Зьяўляюцца новыя гурты, спрабуюць рабіць нешта якаснае. Што тычыцца блэк-сцэны, напэўна, раней усё было больш разнастайна, было больш гуртоў, і сцэна з-за гэтага мацнейшая. Але добра, што ёсьць рух і здараюцца выбухі.

A.E.O.N.: Massenhinrichtung – гэта даволі адасоблены праект ад сцэны. Нягледзячы на тое, што мы ні зь кім ня ў контрах, мы й не за каго-небудзь. Мы існуем з мэтай рэалізацыі сваіх думак і персанальных эмоцый. А пра беларускую сцэну мы ўжо шмат дзе казалі.

Тэкст: Ала Пірумава
Фота: уласны архіў гурта