Прэс-канферэнцыя гурта Litvintroll
Апублікавана
у
Рэпартажы
15 Фота
2 траўня адбылася прэс-канферэнцыя гурта Litvintroll, прысьвечаная выхаду альбома Czornaja Panna, напярэдадні канцэрта-прэзентацыі, які мае адбыцца 18 траўня ў менскім клубе Re:Public пры ўдзеле спецыяльных гасьцей – расейскай каманды Рарогъ.
Мерапрыемства праходзіла ў рок-бары “Крылья”. Гурт прысутнічаў поўным калектывам удзельнікаў. Журналістам распавялі пра гісторыю альбома і ягоную ідэю. Праца цягнулася 4 гады, за гэты час было шмат зьменаў удзельнікаў гурта. Потым, калі запіс быў скончаны, калектыў нагнаў злы рок, на адным з канцэртаў трагічна загінуў бас-гітарыст Алег Клімчанка. Ягонай памяці гэты альбом і прысьвечаны. Былі і іншыя цяжкасьці: пажар на студыі, праблемы з выпускам дыска… Але ўсё ж 15 красавіка «Чорная Панна» ўбачыла сьвет.
Цэнтральная тэма альбома – містычная гісторыя Барбары Радзівіл, “Чорнай Панны Нясьвіжа”. Увогуле, альбом скрозь працяты тэмай сьмерці. Каментуе вакаліст і дудар Андрэй Апановіч: “Сьмерць – неад’емная частка жыцьця, яна заўсёды крочыць побач, чаму б урэшце пра яе і ня сьпець? Першы наш альбом увогуле быў нечым кшталту джэму. Другі ўжо значна больш сур’ёзны. Людзі кажуць, мы сталі цяжэй. Жыцьцё такое, напэўна. Доўга вырашалі, якая зь песень будзе тытульнай на альбоме. Спыніліся на «Чорнай Панне», бо вельмі кранула гэтая гісторыя”. Запіс доўжыўся чатыры месяцы, а ўсе партыі бас-гітары былі запісаныя цалкам яшчэ Алегам Клімчанкам.
Прэзентацыя новага альбома адбудзецца, як ужо раней было сказана, пры ўдзеле расейцаў Рарогъ. Па словах гурта: “Нам сапраўды падабаецца граць зь імі. Іх музыка цікавая, не прымітыўны фолк”. Акрамя таго, у канцэрце прымуць удзел спецыяльныя госьці, якія мелі дачыненьне да Litvintroll. Адзін адмысловы госьць і сябра нават сьпяе з “тролямі”. Усе мы яго добра ведаем, але імя пакуль пад сакрэтам. Праграма зойме каля двух гадзін. Будзе прэзентаваны новы альбом, выкананыя старыя песьні і нешта зусім новае, чаго мы яшчэ ня чулі. Музыкі распавядаюць: “Мы шмат дзе паезьдзілі з выступамі, паглядзелі на сапраўдных “фірмачоў”, і цяпер хочам нешта з гэтага прыўнесьці на беларускую сцэну. Зрабіць нешта тое, чаго яшчэ ніколі ў нас не было”. Акрамя непасрэдна музыкі праграма канцэрта будзе ўключаць прыемныя супрызы ды падарункі.
Для выпуску альбома быў абраны расейскі лэйбл “Sound Age”. Каментуе дудар гурта Васіль Варабейчыкаў: “Гэты лэйбл спецыялізуецца на фолк ды пэйган музыцы. Яны даўно былі зацікаўленыя ў супрацы з намі. Мы спачатку адаслалі ім дэма з новага альбома, усё ўсіх задаволіла, ды кружэлку было вырашана выпускаць у іх. Што яшчэ пераканала ў такім выбары – іхная добрая дыстрыб’юцыя, лічыце, па ўсім сьвеце. Напрыклад, вунь нашыя дыскі замаўляюць ды слухаюць у Канадзе. Ды й тыражы тут таксама добрыя”.
Узгадалі і казус з друкам дыску. Хто ня ў тэме, коратка распавядзем са словаў гурта: “Быў чалавек, які адказваў за падрыхтоўку буклета да друку. Ды нешта усё марудзіў. Ды ўрэшце рэшт адказаў нашаму аўтару вокладкі: “Я ня буду працаваць над вашым артворкам, бо не раблю таго, што абражае Госпада і супярэчыць Бібліі. Гэты гурт сьпявае пра сьмерць, пра зданяў ды іншую цемру, якая нясе ў сабе плявок у твар Богу”. Тут можна сказаць, што кожны будзе бачыць тое, што хоча ўбачыць. Мы талерантныя ды нікогда ня крыўдзім, нікому не навязваем нейкія погляды праз сваю творчасьць, а тут як раз нешта спрабуюць навязаць. Дарэчы, гралі мы неяк у Берасьці на фэсьце, які ладзілі баптысты. Там як раз трэба было прадставіць тэксты на ацэнку адпаведнасьці пэўным рамкам. Дык вось там праблемаў не было. Таму вынікі відавочныя”.
Ны пытаньне “Адкуль Вы бераце сваё натхненьне?” найбольш разгорнуты адказ даў Андрэй Апановіч: “Ды паўсюль. Проста падабаецца граць, падабаецца гэтым займацца, а бяз гэтай справы кепска. Бяз выступаў я ўваходжу ў нейкі сплін. Калі ж канцэрты ёсьць – то ёсьць нейкі рух ды жывецца лепей”.
Было і стандартнае пытаньне “Ці можна ў нас жыць за кошт музыкі?” Музыкі адказвалі: “Гэта нашая мара. Музыка сапраўды можа быць бізнесам, але ня ў нас. Часам стаіць цяжкі выбар, ці лезьці ў гэтае, баючыся падвесьці свае сем’і, ці адмовіцца ад музыкі. А ўвогуле, усё адносна, гледзячы што ўспрымаць як “мала” ці “многа”. Нават тыя ж знакамітыя шведы Amon Amarth кожны раз пасьля чарговага туру зноў уладкоўваюцца на працу ды зарабляюць тым грошы. Быў у нас выпадак, калі адзін беларускі арганізатар хацеў зладзіць наш выступ. Папрасілі мы зусім мізер – сто даляраў, дык пачулі ў адказ, што расчараваўся, думаў, што мы “нармальныя хлопцы”, а мы, бачыце, “камерцыйны гурт”!”
Кранулі і тэму таго, як сустракаюць нашых “троляў” у розных краінах: “Беларусь насамрэч няшмат хто ведае. У Аўстрыі, напрыклад, стаялі спачатку ў ступары, глядзелі зацікаўлена, потым пачалі каўбасіцца. Яшчэ на адным фестывалі гралі з раніцы, калі людзі яшчэ сьпяць п’яныя. Выйшлі мы на сцэну, публікі амаль няма, ну пачалі граць – і тут палезьлі сьцягвацца са сваіх палатак, ды сабраўся добры такі натоўп. Потым наведалі кропку са сваімі дыскамі ды атрыбутыкай – нічога няма. Куды дзелася? Усё разабралі! Дык атрымоўваецца, гурт ніколі ня бачылі, ня чулі – а пасьля выступу зьмятаюць увесь мерч. Вунь на Купальскае Кола з нашым удзелам зьбіраюцца ехаць людзі нават са Швейцарыі. Аднойчы на пачатку творчага шляху выступалі ў вайсковай частцы – дык там прапанавалі адыграць з ваенным аркестрам. Насамрэч, паўсюль па-рознаму сустракаюць, ва ўсіх свой менталітэт, свае густы”.
У планах музыкаў зрабіць акустычную праграму. Менавіта кшталту акустычнага фолк-року. Наконт выступаў ідуць перамовы са многімі гарадамі замежжа: “Будзе тур па Польшчы, Прыбалтыцы. Магчыма, атрымаецца дамовіцца са Скандынавіяй. Ну і, канешне, нашае роднае Купальскае Кола гэтым летам“.
Што ж, дзякуй гурту Litvintroll за прэс-канферэнцыю, дзякуй спонсарам мерапрыемства – кафэ “Sushi House” ды кампаніі “Бульбашъ”. Чакаем канцэрт-прэзентацыю 18 траўня ў менскім клубе Re:Public.
Тэкст: Ян Мачульскі Christian
Фота: Зьміцер Сачыўка GotieRipper
Мерапрыемства праходзіла ў рок-бары “Крылья”. Гурт прысутнічаў поўным калектывам удзельнікаў. Журналістам распавялі пра гісторыю альбома і ягоную ідэю. Праца цягнулася 4 гады, за гэты час было шмат зьменаў удзельнікаў гурта. Потым, калі запіс быў скончаны, калектыў нагнаў злы рок, на адным з канцэртаў трагічна загінуў бас-гітарыст Алег Клімчанка. Ягонай памяці гэты альбом і прысьвечаны. Былі і іншыя цяжкасьці: пажар на студыі, праблемы з выпускам дыска… Але ўсё ж 15 красавіка «Чорная Панна» ўбачыла сьвет.
Цэнтральная тэма альбома – містычная гісторыя Барбары Радзівіл, “Чорнай Панны Нясьвіжа”. Увогуле, альбом скрозь працяты тэмай сьмерці. Каментуе вакаліст і дудар Андрэй Апановіч: “Сьмерць – неад’емная частка жыцьця, яна заўсёды крочыць побач, чаму б урэшце пра яе і ня сьпець? Першы наш альбом увогуле быў нечым кшталту джэму. Другі ўжо значна больш сур’ёзны. Людзі кажуць, мы сталі цяжэй. Жыцьцё такое, напэўна. Доўга вырашалі, якая зь песень будзе тытульнай на альбоме. Спыніліся на «Чорнай Панне», бо вельмі кранула гэтая гісторыя”. Запіс доўжыўся чатыры месяцы, а ўсе партыі бас-гітары былі запісаныя цалкам яшчэ Алегам Клімчанкам.
Прэзентацыя новага альбома адбудзецца, як ужо раней было сказана, пры ўдзеле расейцаў Рарогъ. Па словах гурта: “Нам сапраўды падабаецца граць зь імі. Іх музыка цікавая, не прымітыўны фолк”. Акрамя таго, у канцэрце прымуць удзел спецыяльныя госьці, якія мелі дачыненьне да Litvintroll. Адзін адмысловы госьць і сябра нават сьпяе з “тролямі”. Усе мы яго добра ведаем, але імя пакуль пад сакрэтам. Праграма зойме каля двух гадзін. Будзе прэзентаваны новы альбом, выкананыя старыя песьні і нешта зусім новае, чаго мы яшчэ ня чулі. Музыкі распавядаюць: “Мы шмат дзе паезьдзілі з выступамі, паглядзелі на сапраўдных “фірмачоў”, і цяпер хочам нешта з гэтага прыўнесьці на беларускую сцэну. Зрабіць нешта тое, чаго яшчэ ніколі ў нас не было”. Акрамя непасрэдна музыкі праграма канцэрта будзе ўключаць прыемныя супрызы ды падарункі.
Для выпуску альбома быў абраны расейскі лэйбл “Sound Age”. Каментуе дудар гурта Васіль Варабейчыкаў: “Гэты лэйбл спецыялізуецца на фолк ды пэйган музыцы. Яны даўно былі зацікаўленыя ў супрацы з намі. Мы спачатку адаслалі ім дэма з новага альбома, усё ўсіх задаволіла, ды кружэлку было вырашана выпускаць у іх. Што яшчэ пераканала ў такім выбары – іхная добрая дыстрыб’юцыя, лічыце, па ўсім сьвеце. Напрыклад, вунь нашыя дыскі замаўляюць ды слухаюць у Канадзе. Ды й тыражы тут таксама добрыя”.
Узгадалі і казус з друкам дыску. Хто ня ў тэме, коратка распавядзем са словаў гурта: “Быў чалавек, які адказваў за падрыхтоўку буклета да друку. Ды нешта усё марудзіў. Ды ўрэшце рэшт адказаў нашаму аўтару вокладкі: “Я ня буду працаваць над вашым артворкам, бо не раблю таго, што абражае Госпада і супярэчыць Бібліі. Гэты гурт сьпявае пра сьмерць, пра зданяў ды іншую цемру, якая нясе ў сабе плявок у твар Богу”. Тут можна сказаць, што кожны будзе бачыць тое, што хоча ўбачыць. Мы талерантныя ды нікогда ня крыўдзім, нікому не навязваем нейкія погляды праз сваю творчасьць, а тут як раз нешта спрабуюць навязаць. Дарэчы, гралі мы неяк у Берасьці на фэсьце, які ладзілі баптысты. Там як раз трэба было прадставіць тэксты на ацэнку адпаведнасьці пэўным рамкам. Дык вось там праблемаў не было. Таму вынікі відавочныя”.
Ны пытаньне “Адкуль Вы бераце сваё натхненьне?” найбольш разгорнуты адказ даў Андрэй Апановіч: “Ды паўсюль. Проста падабаецца граць, падабаецца гэтым займацца, а бяз гэтай справы кепска. Бяз выступаў я ўваходжу ў нейкі сплін. Калі ж канцэрты ёсьць – то ёсьць нейкі рух ды жывецца лепей”.
Было і стандартнае пытаньне “Ці можна ў нас жыць за кошт музыкі?” Музыкі адказвалі: “Гэта нашая мара. Музыка сапраўды можа быць бізнесам, але ня ў нас. Часам стаіць цяжкі выбар, ці лезьці ў гэтае, баючыся падвесьці свае сем’і, ці адмовіцца ад музыкі. А ўвогуле, усё адносна, гледзячы што ўспрымаць як “мала” ці “многа”. Нават тыя ж знакамітыя шведы Amon Amarth кожны раз пасьля чарговага туру зноў уладкоўваюцца на працу ды зарабляюць тым грошы. Быў у нас выпадак, калі адзін беларускі арганізатар хацеў зладзіць наш выступ. Папрасілі мы зусім мізер – сто даляраў, дык пачулі ў адказ, што расчараваўся, думаў, што мы “нармальныя хлопцы”, а мы, бачыце, “камерцыйны гурт”!”
Кранулі і тэму таго, як сустракаюць нашых “троляў” у розных краінах: “Беларусь насамрэч няшмат хто ведае. У Аўстрыі, напрыклад, стаялі спачатку ў ступары, глядзелі зацікаўлена, потым пачалі каўбасіцца. Яшчэ на адным фестывалі гралі з раніцы, калі людзі яшчэ сьпяць п’яныя. Выйшлі мы на сцэну, публікі амаль няма, ну пачалі граць – і тут палезьлі сьцягвацца са сваіх палатак, ды сабраўся добры такі натоўп. Потым наведалі кропку са сваімі дыскамі ды атрыбутыкай – нічога няма. Куды дзелася? Усё разабралі! Дык атрымоўваецца, гурт ніколі ня бачылі, ня чулі – а пасьля выступу зьмятаюць увесь мерч. Вунь на Купальскае Кола з нашым удзелам зьбіраюцца ехаць людзі нават са Швейцарыі. Аднойчы на пачатку творчага шляху выступалі ў вайсковай частцы – дык там прапанавалі адыграць з ваенным аркестрам. Насамрэч, паўсюль па-рознаму сустракаюць, ва ўсіх свой менталітэт, свае густы”.
У планах музыкаў зрабіць акустычную праграму. Менавіта кшталту акустычнага фолк-року. Наконт выступаў ідуць перамовы са многімі гарадамі замежжа: “Будзе тур па Польшчы, Прыбалтыцы. Магчыма, атрымаецца дамовіцца са Скандынавіяй. Ну і, канешне, нашае роднае Купальскае Кола гэтым летам“.
Што ж, дзякуй гурту Litvintroll за прэс-канферэнцыю, дзякуй спонсарам мерапрыемства – кафэ “Sushi House” ды кампаніі “Бульбашъ”. Чакаем канцэрт-прэзентацыю 18 траўня ў менскім клубе Re:Public.
Тэкст: Ян Мачульскі Christian
Фота: Зьміцер Сачыўка GotieRipper
1 каментар