U.D.O. ў Менску
Апублікавана
у
Рэпартажы
86 Фота
Нямецкі гурт U.D.O. ужо ня першы раз завітаў у Менск, але 30-га верасьня ўпершыню выступіў на сцэне клуба Re:Public. Пляцоўка для такога гурта як U.D.O., на маю думку, малаватая. Нягледзячы на гэта, людзей было дастаткова, але давайце аба ўсім па парадку.
Менскі канцэрт быў фінальнай кропкай турнэ па СНД, і пагэтаму менскія аматары хэві ведалі прыкладны сэт-ліст. Многа каму таксама было цікава ўбачыць гурт на сцэне зь дзвюма новымі гітарыстамі, хтосьці ішоў, каб пачуць старыя хіты U.D.O. і Accept, а некаму было проста прыемна яшчэ раз убачыць жывую метал-легенду.
Запускаць людзей пачалі а сёмай, да шоў заставалася яшчэ цэлая гадзіна, людзі куплялі мерч, пілі піва і гутарылі. Роўна ў восем сьвятло патухла, і на сцэне ў воблаках дыму зьявіліся музыкі. Выступ адкрыла песьня “Steelhammer”, і адразу за ёй ішоў яшчэ адзін трэк – “King of Mean” – з новага альбома пад той жа назвай – Steelhammer. Гурт працягваў граць класічныя рэчы, такія як “Trip to Nowhere”, “They Want War” і “Stranger” разам са сьвежым матэрыялам. Было вельмі прыемна, што натоўп пеў практычна ўсе песьні разам з панам Dirkshneider’ам.
Апасьля хуткаснага метал-баевіка “Stay True”, што таксама з новага альбома, металісты далі шанец людзям перавесьці дух і сыгралі дзьве спакойныя рэчы: “In the Darkness” і “Azrael”. Прыемна, што на гэтых песьнях шаноўныя слухачы не пайшлі паліць ды купляць яшчэ адно піва, а далей сьпявалі з франтмэнам. А што пачалося потым – гэта нешта неварагоднае, град адборных хітоў! “Mean Machine”, “Go Back to Hell” і “Timebomb” разам з двума новымі песьнямі “Metal Machine” і “Devil’s Bite”. Пасярэдзіне “Mean Machine” прагучалі доўгія прыгожыя і тэхнічныя сола абодвух гітарыстаў па чарзе, а потым і драм-сола, што прыйшлося даспадобы менскім фанам.
І вось сьвятло патухла, і музыкі сышлі са сцэны, але ніхто не зьбіраўся адпускаць іх так лёгка. Пасьля некалькіх хвілін гуканьня гурта зайграў уступ “Holy”, і тут пачаўся поўны адрыў. “Holy”, “Metal Heart” і “Balls to the Wall”. Натоўп у адзіным парыве падаўся яшчэ шчыльней да сцэны, каб пачуць гэтыя легендарныя песьні. Апошнім нумарам ішла песьня “Poezd po Rossii” на якой ужо не сьпяваў толькі лайдак, а сола з мелодыяй “Кацюші” і харавым сьпевам паставалі вельмі добрую і прыемную кропку.
Напрыканцы я хачу сказаць, што гурт выціснуў з Рэпабліка ўсё што можна. Выдатнае шоў, вельмі ветлівае ўзаемадзеяньне з публікай, высокі прафесіяналізм выкананьня і самы лепшы гук, які я чуў у гэтым клубе. Зьмена абодвух гітарыстаў прайшла выдатна, хлопцы малайцы. Да астатняе кампаніі няма аніякіх пытаньняў ужо шмат гадоў. Дадатковы дзякуй клавішніку, які адрываўся больш за ўсіх і ад шчасьця адламаў дзьвярную ручку ў Re:public’у!
Дзякуй U.D.O., пішыце новы альбом і наведвайце нас ізноў!
Тэкст: Сяргей Бохан rocker
Фота: Зьміцер Сачыўка GotieRipper
Менскі канцэрт быў фінальнай кропкай турнэ па СНД, і пагэтаму менскія аматары хэві ведалі прыкладны сэт-ліст. Многа каму таксама было цікава ўбачыць гурт на сцэне зь дзвюма новымі гітарыстамі, хтосьці ішоў, каб пачуць старыя хіты U.D.O. і Accept, а некаму было проста прыемна яшчэ раз убачыць жывую метал-легенду.
Запускаць людзей пачалі а сёмай, да шоў заставалася яшчэ цэлая гадзіна, людзі куплялі мерч, пілі піва і гутарылі. Роўна ў восем сьвятло патухла, і на сцэне ў воблаках дыму зьявіліся музыкі. Выступ адкрыла песьня “Steelhammer”, і адразу за ёй ішоў яшчэ адзін трэк – “King of Mean” – з новага альбома пад той жа назвай – Steelhammer. Гурт працягваў граць класічныя рэчы, такія як “Trip to Nowhere”, “They Want War” і “Stranger” разам са сьвежым матэрыялам. Было вельмі прыемна, што натоўп пеў практычна ўсе песьні разам з панам Dirkshneider’ам.
Апасьля хуткаснага метал-баевіка “Stay True”, што таксама з новага альбома, металісты далі шанец людзям перавесьці дух і сыгралі дзьве спакойныя рэчы: “In the Darkness” і “Azrael”. Прыемна, што на гэтых песьнях шаноўныя слухачы не пайшлі паліць ды купляць яшчэ адно піва, а далей сьпявалі з франтмэнам. А што пачалося потым – гэта нешта неварагоднае, град адборных хітоў! “Mean Machine”, “Go Back to Hell” і “Timebomb” разам з двума новымі песьнямі “Metal Machine” і “Devil’s Bite”. Пасярэдзіне “Mean Machine” прагучалі доўгія прыгожыя і тэхнічныя сола абодвух гітарыстаў па чарзе, а потым і драм-сола, што прыйшлося даспадобы менскім фанам.
І вось сьвятло патухла, і музыкі сышлі са сцэны, але ніхто не зьбіраўся адпускаць іх так лёгка. Пасьля некалькіх хвілін гуканьня гурта зайграў уступ “Holy”, і тут пачаўся поўны адрыў. “Holy”, “Metal Heart” і “Balls to the Wall”. Натоўп у адзіным парыве падаўся яшчэ шчыльней да сцэны, каб пачуць гэтыя легендарныя песьні. Апошнім нумарам ішла песьня “Poezd po Rossii” на якой ужо не сьпяваў толькі лайдак, а сола з мелодыяй “Кацюші” і харавым сьпевам паставалі вельмі добрую і прыемную кропку.
Напрыканцы я хачу сказаць, што гурт выціснуў з Рэпабліка ўсё што можна. Выдатнае шоў, вельмі ветлівае ўзаемадзеяньне з публікай, высокі прафесіяналізм выкананьня і самы лепшы гук, які я чуў у гэтым клубе. Зьмена абодвух гітарыстаў прайшла выдатна, хлопцы малайцы. Да астатняе кампаніі няма аніякіх пытаньняў ужо шмат гадоў. Дадатковы дзякуй клавішніку, які адрываўся больш за ўсіх і ад шчасьця адламаў дзьвярную ручку ў Re:public’у!
Дзякуй U.D.O., пішыце новы альбом і наведвайце нас ізноў!
Тэкст: Сяргей Бохан rocker
Фота: Зьміцер Сачыўка GotieRipper
3 каментара