Канцэрт Gods Tower: няспраўджаныя спадзяваньні
Апублікавана
у
Рэпартажы
94 Фота
Пасьля мінулага вялікага канцэрту Gods Tower прайшло ўжо бадай чатыры гады, а гэта азначае, што надышоў час сустрэцца зноў, каб панастальгіраваць і падзяліцца навінамі. З апошняга – Gods Tower запісалі новы сінгл “Liar” па матывах гісторыі Джардана Бруна і зьнялі на яго кліп. Гэта стала падставай для новага сольнага канцэрту гурта, што адбыўся 25 сакавіка ў клубе Re:Public. Як і многія, я была ў прадчуваньні шалёнага вечару, але ўсё пайшло не зусім так, як планавалася.
Першай неспадзяванкай стала кіслотна-ружовая афіша мерапрыемства. Незразумела, што за пасыл павінен быў несьці гэты крэатыў, які асабіста для мяне ня вельмі суадносіцца з творчасьцю паважанага гурта. Але хрэн зь ёй, з афішай, гэта дробязі. Што насамрэч выклікала зьдзіўленьне, дык гэта рэкордна нізкая колькасьць наведвальнікаў, што склала сумны кантраст зь мінулым канцэртам 2012 году. Якраз на злобу дня Белстат надоечы паведамляў, што беларусы сталі радзей хадзіць на канцэрты. Але калі не хадзіць на Gods Tower, дык куды ўвогуле хадзіць? Нават калі перастаць утрыраваць, сітуацыя выглядае ня вельмі весела.
А цяпер бліжэй да канцэрту. Адкрываў гэтае дзейства гурт Terrakod, так званы прадстаўнік “новай хвалі беларускага фолк-металу”, якому дасталася нялёгкая справа – граць у амаль пустой залі. Атрымаўся кароценькі сэт песень зь пяці, прагучала і новая “Пірацкая”, і стары хіт “Брудныя танцы”. Ня ведаю, што там да танцаў, але гук быў сапраўды брудным. Гукач жа, між іншым, быў заўважаны за гульнёй у “Герояў 3”. Вось гэта падыход!
Сітуацыя з гукам ня выправілася і на сэце саміх Gods Tower, а на бадзёра распачатай “Roll Out” не было чуваць вакалу. Як высьветлілася пазьней, становішча пагоршыла яшчэ і тое, что Лэсьлі надоечы падхапіў рэсьпіраторную інфекцыю. А стойка мікрафона, што падала некалькі разоў, завяршыла сумную картыну. Лэсьлі, дарэчы, прыносіць свае прабачэньні за ня самую лепшую форму.
Агулам ад Gods Tower чакалі ўзроўню, класу, эпічнасьці. Узгадаць хаця б апошнія выступы “Вежы Багоў” на 36/13 ці на “Купальскім Коле”, дзе ўсё так і было. Але на сольным выступе, у адказны, здавалася б, момант, Gods Tower напартачылі, будзем шчырыя. Праца на сцэне, у даважку да праблем з гукам ды вакалам, выглядала нязладжана, салякі ў патрэбных месцах былі недаробленыя, і фірмовая шчырая прастата выступаў GT часам пераходзіла натуральна ў бязладнасьць. Гэтым жа чынам была сапсавана і непасрэдная прэзентацыя сінгла, да якой, дарэчы, можна было б паралельна уключыць кліп. Не было і абяцанай сямідзюймоўкі з «Liar».
Вось такі непрыемны сюрпрыз для фанатаў. Хаця, канечне, тыя, хто быў рашуча настроены адтапырвацца, ня стрымліваліся і ахвотна падпявалі “гаставарам”. Аднак многія адкрыта прызнаваліся, што ад смутку гэтым вечарам іх выратаваў толькі прыём падбадзёрваючых напояў.
З прыемных нечаканасьцяў хочацца адзначыць дзьве – кавер на Motorhead ды Nocturnal Mortum. Да першага Лэсьлі выступіў зь невялічкай прамовай пра нябожчыка Лемі, пасьля якой пайшоў у скокі і рок-н-рол, ды з такім запалам, што ўзьніклі спадзяваньні, няхай бы гэта быў пераломны момант канцэрту. Але да канца песьні запал неяк паменшыўся. Кавер жа на Nocturnal Mortum зьявіўся зусім без прадстаўленьня: людзі проста адрываліся, а потым сьціхлі ды пачалі пытацца, пад што, уласна, яны гэта робяць. Адметна, што кавер да “Perun's Celestial Silver” быў зроблены на беларускай мове пад назвай “Нябеснае срэбра Перуна”, а пераклад выканаў ня хто іншы, як вакаліст гурта Terrakod Алесь Плотка.
Такім чынам, пры ўсёй маёй любові да творчасьці Gods Tower, гэта незалік. Перафразую сваё папярэдняе рытарычнае пытаньне: калі ня Gods Tower пакажа клас, то хто? На гурт ускладаюцца сапраўды вялікія спадзяваньні. Таму чакаем рэабілітацыі на “Купальскім Коле”, напрыклад.
Тэкст: Паліна Трохаўцава
Фота: Аляксей Базарнаў
Першай неспадзяванкай стала кіслотна-ружовая афіша мерапрыемства. Незразумела, што за пасыл павінен быў несьці гэты крэатыў, які асабіста для мяне ня вельмі суадносіцца з творчасьцю паважанага гурта. Але хрэн зь ёй, з афішай, гэта дробязі. Што насамрэч выклікала зьдзіўленьне, дык гэта рэкордна нізкая колькасьць наведвальнікаў, што склала сумны кантраст зь мінулым канцэртам 2012 году. Якраз на злобу дня Белстат надоечы паведамляў, што беларусы сталі радзей хадзіць на канцэрты. Але калі не хадзіць на Gods Tower, дык куды ўвогуле хадзіць? Нават калі перастаць утрыраваць, сітуацыя выглядае ня вельмі весела.
А цяпер бліжэй да канцэрту. Адкрываў гэтае дзейства гурт Terrakod, так званы прадстаўнік “новай хвалі беларускага фолк-металу”, якому дасталася нялёгкая справа – граць у амаль пустой залі. Атрымаўся кароценькі сэт песень зь пяці, прагучала і новая “Пірацкая”, і стары хіт “Брудныя танцы”. Ня ведаю, што там да танцаў, але гук быў сапраўды брудным. Гукач жа, між іншым, быў заўважаны за гульнёй у “Герояў 3”. Вось гэта падыход!
Сітуацыя з гукам ня выправілася і на сэце саміх Gods Tower, а на бадзёра распачатай “Roll Out” не было чуваць вакалу. Як высьветлілася пазьней, становішча пагоршыла яшчэ і тое, что Лэсьлі надоечы падхапіў рэсьпіраторную інфекцыю. А стойка мікрафона, што падала некалькі разоў, завяршыла сумную картыну. Лэсьлі, дарэчы, прыносіць свае прабачэньні за ня самую лепшую форму.
Агулам ад Gods Tower чакалі ўзроўню, класу, эпічнасьці. Узгадаць хаця б апошнія выступы “Вежы Багоў” на 36/13 ці на “Купальскім Коле”, дзе ўсё так і было. Але на сольным выступе, у адказны, здавалася б, момант, Gods Tower напартачылі, будзем шчырыя. Праца на сцэне, у даважку да праблем з гукам ды вакалам, выглядала нязладжана, салякі ў патрэбных месцах былі недаробленыя, і фірмовая шчырая прастата выступаў GT часам пераходзіла натуральна ў бязладнасьць. Гэтым жа чынам была сапсавана і непасрэдная прэзентацыя сінгла, да якой, дарэчы, можна было б паралельна уключыць кліп. Не было і абяцанай сямідзюймоўкі з «Liar».
Вось такі непрыемны сюрпрыз для фанатаў. Хаця, канечне, тыя, хто быў рашуча настроены адтапырвацца, ня стрымліваліся і ахвотна падпявалі “гаставарам”. Аднак многія адкрыта прызнаваліся, што ад смутку гэтым вечарам іх выратаваў толькі прыём падбадзёрваючых напояў.
З прыемных нечаканасьцяў хочацца адзначыць дзьве – кавер на Motorhead ды Nocturnal Mortum. Да першага Лэсьлі выступіў зь невялічкай прамовай пра нябожчыка Лемі, пасьля якой пайшоў у скокі і рок-н-рол, ды з такім запалам, што ўзьніклі спадзяваньні, няхай бы гэта быў пераломны момант канцэрту. Але да канца песьні запал неяк паменшыўся. Кавер жа на Nocturnal Mortum зьявіўся зусім без прадстаўленьня: людзі проста адрываліся, а потым сьціхлі ды пачалі пытацца, пад што, уласна, яны гэта робяць. Адметна, што кавер да “Perun's Celestial Silver” быў зроблены на беларускай мове пад назвай “Нябеснае срэбра Перуна”, а пераклад выканаў ня хто іншы, як вакаліст гурта Terrakod Алесь Плотка.
Такім чынам, пры ўсёй маёй любові да творчасьці Gods Tower, гэта незалік. Перафразую сваё папярэдняе рытарычнае пытаньне: калі ня Gods Tower пакажа клас, то хто? На гурт ускладаюцца сапраўды вялікія спадзяваньні. Таму чакаем рэабілітацыі на “Купальскім Коле”, напрыклад.
Тэкст: Паліна Трохаўцава
Фота: Аляксей Базарнаў
0 каментароў