Discovery Rock School
Апублікавана
у
Рэпартажы
78 Фота
Хто з сучаснай беларускай музычнай тусоўкі ня ведае пра рок-школу «Discovery»? Яна існуе ўсяго паўтары гады, але за гэты час ужо пасьпела ва ўсіх аспектах значна вырасьці, пашырыцца і набыць неверагодную папулярнасьць. У выніку сёньня школа-студыя «Discovery» пад кіраўніцтвам гітарыста Аляксандра Kiss праводзіць навучаньне па такіх напрамках як вакал, гітара, ударныя, клавішы, экстрым-вакал, стварэньне рок-гуртоў і мноства іншых. Школа нават мае ўласную студыю гуказапісу, дзе любому вучню можа зрабіць прафесійны запіс кампазіцыі. А ня так даўно «Discovery» адкрыла сваё другое памяшканьне ў Траецкім прадмесьці, адным з самых маляўнічых месцаў Менску на беразе ракі Сьвіслач, чым многіх парадавала магчымасьцю прыняць у сваiх сьценах яшчэ больш жадаючых.
Але «Discovery» — гэта ня толькі навучаньне. Дзякуючы крэатыўнаму дырэктару і заснавальніку Аляксандру Kiss, у школе рэгулярна праводзяцца разнастайныя цікавыя мерапрыемствы: джэмы, майстар-класы, семінары, канцэрты і сустрэчы зь вядомымі рок-выканаўцамі. Два разы на год «Discovery» праводзіць справаздачныя канцэрты, каб найбольш пасьпяховыя вучнi мелi магчымасьць выступіць на прафесійнай сцэне і паказаць свае навыкі бацькам, сябрам, а таксама незнаёмай непрадузятай публiцы. Менавіта такі, трэці па падліку канцэрт адбыўся ў гэтую нядзелю ў рок-клубе TNT. BelMetal таксама вырашыў завітаць на гэтае мерапрыемства, падтрымаць маладое пакаленьне і падзякаваць настаўнікам «Discovery» за выдатныя вынікі іх плённай, карыснай для беларускай рок- i метал-сцэны працы.
Справаздачны канцэрт, які атрымаў назву «Rock'n'Roll Forever» пад бурныя авацыі адкрылі кампазіцыяй «Arabic Dreams» сам заснавальнік рок-школы Аляксандр Kiss і ягоны гурт «Attraction». Каля сцэны тоўпілася такая вялізная колькасьць народу, што аніякіх надзей прабрацца бліжэй і ўбачыць на свае вочы віртуозную iгру ў маленькай мяне не было. Таму пачатак мерапрыемства й выступ самага малодшага вучня «Discovery» Мацьвея Хведарука, які займаецца ўсяго два месяцы, але ўжо ў кампаніі выкладчыкаў валіць на рытм-гітары «Seek and Destroy», я праскакала на прыступках, спрабуючы ня толькі пачуць маленькага талента, але і пабачыць :)
Вядоўцам быў, як i ў папярэднiя разы, нязьменны цэнтр увагi, чалавек-пазiтыў Вiталь Малiноўскi. Жартачкамi й цiкавымi расповедамi пра ўдзельнiкаў канцэрту ён займаў аўдыторыю напрацягу ўсяго вечара. Наступным Малiноўскi абвесьцiў выхад на сцэну Уладзіміра Жыжкіна, які засьпяваў нетыповую для творчасьці “Blind Guardian” баладу “Bard’s Song”. Такім выкананьнем гэтай рамантычнай песьні можна заваяваць сэрца любой дзяўчыны, гэта я вам аўтарытэтна заяўляю.
Пасьля яго дзьве аўтарскія кампазіцыі выканаў малады завадны гурт «ForAboutFrom» зь вельмі харызматычным вакалістам. І тут я ўзгадала, што ў мяне ёсьць бэйджык журналіста і фатограф, які, сумуючы за мной, топчыцца ля сцэны. Уласна, яго мужнымі рукамі я й была перацягнута праз натоўп на бок чаду й драйву, дзе мы правялі астатнюю частку вечару.
Далей распачаўся сапраўдны дзявочы хіт-парад. Адна за адной на сцэне зьяўляліся з рознага стылю й настрою песьнямі чароўныя вакалісткі. Спачатку Вольга Макарэвіч выканала задуменную “Небо Лондона” Земфіры. Наступнай выйшла 13-гадовая Дыяна Варывода зь хітом Тhe Beatles – “Oh, Darling”, дужа ўдала абраным, каб падкрэсьліць пазітыўныя бакі голасу маладой сьпявачкі. Затым мы пачулі Настасьсю Салаўцову зь нечаканай кампазіцыяй Pink Floyd – “Have a cigar”, якую дзяўчына, каторая яшчэ сем месяцаў таму, да «Discovery», раней не займалася вакалам, выканала вельмі прыстойна. Ну й сапраўднай запалачкай залы была яскравая песьня “Factory Girl” ад Кацярыны Бегуновай, што, на мой погляд, паказала сябе ня толькі як таленавітая вакалістка, але й як зорка сцэнічнага майстэрства. Натуральна, нельга сказаць, што ўсе дзяўчаты ўжо ўшчыльную наблізіліся да ўзроўню прафесійных сьпявачак, аднак мяркую, што дзякуючы адданай крапатлiвай працы, кожная зь іх цалкам здольная разьвіць і ўдасканаліць свае магчымасьці і прыйсьцi да посьпеху.
З бадзёрай кампазіцыяй Blink 182 — «First Date» выскачылі на сцэну і ўдарылі па панку чацьвёра… пяцёра… не — цэлых шасьцёра маладых хлопцаў! Пасьля таго, як зала атрымала сваю порцыю энэргіі і драйву, на сцэне застаўся вакаліст Кірыл Пяроў, які ў суправаджэньні гiтарыста Міхаіла Шакаля выканаў акустычную версію «Through The Glass» гурта «Stone Sour».
Затым слухачоў яшчэ раз парадавалi прадстаўнiцы дзявочай паловы навучэнцаў рок-школы «Discovery». Аляксандра Саяпіна, якая вырашыла навучацца менавіта ў студыі «Discovery» пасьля наведваньня папярэдняга справаздачнага канцэрту, на гэты раз была на ім ужо не гледачом — і выканала песьню Amy Winehouse — “Rehab”. Наступнай на сцэну паднялася чырвонавалосая прыгажуня Ангеліна Блоцкая, якая займаецца ў «Discovery» ўсяго месяц, і вельмі моцна й пранікнёна засьпявала вядомую баладу Scorpions — «Still Loving you». А далей публіка ізноўку сустракала Аляксандру Саяпіну ў дуэце з Хрысьцінай Шляшынскай, і разам яны як маглі ажыўлялі заспакоеную скарпамі аудыторыю кампазіцыяй “New Divide” гурта Linkin Park.
Дзесьці на гэтым моманьце, узгадваючы і ахопліваючы ў памяці цалкам увесь канцэрт, зараз я разумею, што для мяне наступіла сэнсавая сярэдзіна, і тое, што гучала пасьля, было быццам другой паловай вечару і зьвязана з больш сур’ёзным узроўнем падрыхтоўкі вучняў «Discovery» і вольных музыкаў.
Зала вітала за ўдарнымі Аляксея Гаўрыльчыка, які з 8 класу марыў граць на барабанах — і нарэшце, дзякуючы рок-школе, увасобіў сваю мару ў жыцьцё, а за гітарай – Захара Пятровіча, які распавёў, што ў «Discovery» займаецца ўжо год, а натхнiла на працу яго ў свой час творчасьць гурта Led Zeppelin. Разам з хлапцамі на сцэну выйшлі сапраўдныя прафесіяналы – Сяржук Адзінец з бас-гітарай, Зьміцер Седзіч з электрухай, а на вакале быў Макс Дуброўскі. Скажу шчыра, у Дуброўскага азадак у блакітных джынсіках выглядаў тааааак ладна, што я зразумела – мой вечар прайшоў не дарэмна, як мінімум дзякуючы гэтаму ;) Ну а пасьля выкананьня хіта гурта Nickelback — “How You Remind Me” я высока ацаніла вучняў і іх выкладчыкаў яшчэ і ў музычным плане.
Наступнай прагучала папулярная кампазіцыя HIM – “Join Me In Death” у выкананьні настаўніка па вакалу Зьміцера Даўгадзіліна, акампанавалі якому вучнi «Discovery» Мікіта Мядзьведзеў (ударныя), Уладзь Кухар (гітара), Ігар Навагран (гітара) і Дзяніс Квач (бас). Крыху сапсавала ўражаньне тое, што Зьміцер недавучыў тэкст і карыстаўся падказкай, але ў выніку адыгралі дужа годна.
А далей пад апладысменты зьявіліся шаноўныя госьці мерапрыемства – гурт Equilis. Тут дазволю сабе спыніцца больш падрабязна. Справа ў тым, што некаторыя з удзельнікаў гурта маюць непасрэдныя адносіны да рок-школы «Discovery»: так, Уладзь Зыблюк (ударныя) зьяўляецца выкладчыкам школы, Мікіта Дзідзенка (гітара) – яе былым вучнем, а Натальля Шахрай, чый моцны, добра пастаўлены голас проста ашаламляе, – і сёньня займаецца ў «Discovery». Сёньня «Equilis» – цалкам сфармаваны прафесійны калектыў, касьцяк якога ўжо шмат гадоў пасьпяхова выступае на разнастайных беларускiх i замежных пляцоўках і парадаваў выкананьнем дзьвюх аўтарскіх кампазіцый таксама й наведвальнiкаў справаздачнага канцэрту ў TNT.
Пасьля шыкоўнага выступу Equilis публіка пачула кампазіцыю “Devil Take Tomorrow” з-пад струнаў таленавітага гітарыста Ігара Малюкевіча, каторы ўжо год займаецца ў рок-школе. Ігар вельмі задаволены сваім выкладчыкам Зьміцерам Седзічам, сьцьвярджае, што аддача ад заняткаў проста каласальная, і плануе ў далейшым выкарыстоўваць атрыманыя ў «Discovery» веды ў практычным плане.
Наступнымі, з падтрымкай Сяржука Адзінца на басу, выступілі Віталь Корсакаў (гітара/вакал) і Іван Самалазаў (ударныя). Разам яны зайгралі ня дужа складаную ў тэхнічным аспекце “Californication”, але песьня была абраная вельмі ўдала і, магчыма, дзякуючы гэтай самай простасьцi, зайшла на “ўра” ў задаволеных слухачоў.
Сяргей Адзінец застаўся на сцэне, да яго далучыўся Аляксандр Kiss і два вучня рок-школы – Уладзь Коцікаў (вакал) і Саня Жыбрык (ударныя). Уладзь крыху перахваляваўся падчас выкананьня рамштайнаўскага “Rosenrot”, але з таго, што я пачула, магу зазначыць, што яго прыемны нізкі голас сапраўды мае значны патэнцыял, і, спадзяюся, дзякуючы далейшым заняткам у «Discovery» ён здолее перамагчы сарамлівасьць і набудзе ўпэўненасьці сапраўднага франтмэна.
Ну а пасьля пад гром апладысментаў настаўнікі й вучні рок-школы запалілі залу проста да неверагоднай кульмінацыйнай кропкі, выканаўшы шэраг такіх хітоў, пад якія ўжо кідаеш думаць і запамінаць, хто там і што грае, а ператвараешся проста ў суцэльны рытмічны рух, якім кіруюць эмоцыі і бесьсьмяротная музыка: “Enter Sandman” (Аляксей Гаўрыльчык за ўдарнымі і Ігар Малюкевіч за гітарай); “I love rock’n’roll”, якую разам з Максам Дуброўскім скандавалі ўсім танцпляцам, Ігар Чамякін быў за гітарай, а за ўдарныя перасеў Аляксандр Kiss; затым працягнулі па Мetallica – “Fade to Black” з вучнямі Kiss’а Ігарам Навагранам (сола-гітара) і Віталікам Боханам (рытм-гітара). І на дабіваньне паслабленага арганізму нястомных аматараў патрэсьці хаерам – “Soundchaser” гурта Rage, дзе партыю гітары віртуозна выканаў фанат творчасьці ўзгаданых немцаў Аляксандр Фурс.
Падалося, што надышоў салодкі адпачынак нагам і шыі, калі на сцэне зьявіўся спецыяльны госьць і добры сябар Аляксандра Kiss, таленавіты вопытны гітарыст Сяргей Трухановіч, што выканаў асобна дзьве натхняльныя кампазіцыі. Але народ памыліўся, калі падумаў, што ўжо час супакоiцца i зьбірацца дахаты. Бо далей сцэна проста ўзарвалася працяглым сумесным джэмам Kiss’а і Трухановіча пад “Highway to Hell” AC/DC у выкананьні гурта Attraction і непаўторны вакал Дуброўскага.
Напрыканцы да мікрафона выйшаў яшчэ адзін госьць справаздачнага канцэрту «Discovery» – непрафесійны, але ўпадабаны публікай музыка Сяргей Космас. Падобны да маіх мужчын-герояў з вокладак альбомаў тых часоў, калі ў музыкі яшчэ была душа, Сяржук выканаў пранікнёную кампазіцыю “Черного Кофе”, жыцьцесьцьвярджальную «Погоди постой» Аляксандра Маршала, а пасьля ўсім байкерам прысьвяціў улюбёную “Беспечный ангел” гурта Ария.
На гэтым канцэрт, на жаль, скончыўся для нас, але не завяршыўся для астатняй нястомнай публікі. Пасьля кароткага перапынку на сцэне TNT Rock Club зьявіліся хэдлайнеры вечару кавер-бэнд “Мерилин Монро”. Распачалі з “Whiskey in the jar”, і ўжо з гэтай першай песьні мы здолелі пранікнуцца бязьмежным талентам і моцай музыкаў – тое, што мы пачулі было рэальна крута! Але нягледзячы на жаданьне застацца і ўгарэць далей, дакучлівая думка “заўтра зранку на працу” не пакідала нават у момант поўнага адрыву і весялосьці. Таму прыйшлося рушыць дахаты, шчыра падзякаваўшы ад усёй душы рок-школе «Discovery», арганізатарам канцэрту і героям вечару за гэтае дзівоснае музычнае сьвята. Rock’n’Roll Forever!
Тэкст: Насьця Quende
Фота: Зьмiцер Сачыўка aka GotieRipper
Але «Discovery» — гэта ня толькі навучаньне. Дзякуючы крэатыўнаму дырэктару і заснавальніку Аляксандру Kiss, у школе рэгулярна праводзяцца разнастайныя цікавыя мерапрыемствы: джэмы, майстар-класы, семінары, канцэрты і сустрэчы зь вядомымі рок-выканаўцамі. Два разы на год «Discovery» праводзіць справаздачныя канцэрты, каб найбольш пасьпяховыя вучнi мелi магчымасьць выступіць на прафесійнай сцэне і паказаць свае навыкі бацькам, сябрам, а таксама незнаёмай непрадузятай публiцы. Менавіта такі, трэці па падліку канцэрт адбыўся ў гэтую нядзелю ў рок-клубе TNT. BelMetal таксама вырашыў завітаць на гэтае мерапрыемства, падтрымаць маладое пакаленьне і падзякаваць настаўнікам «Discovery» за выдатныя вынікі іх плённай, карыснай для беларускай рок- i метал-сцэны працы.
Справаздачны канцэрт, які атрымаў назву «Rock'n'Roll Forever» пад бурныя авацыі адкрылі кампазіцыяй «Arabic Dreams» сам заснавальнік рок-школы Аляксандр Kiss і ягоны гурт «Attraction». Каля сцэны тоўпілася такая вялізная колькасьць народу, што аніякіх надзей прабрацца бліжэй і ўбачыць на свае вочы віртуозную iгру ў маленькай мяне не было. Таму пачатак мерапрыемства й выступ самага малодшага вучня «Discovery» Мацьвея Хведарука, які займаецца ўсяго два месяцы, але ўжо ў кампаніі выкладчыкаў валіць на рытм-гітары «Seek and Destroy», я праскакала на прыступках, спрабуючы ня толькі пачуць маленькага талента, але і пабачыць :)
Вядоўцам быў, як i ў папярэднiя разы, нязьменны цэнтр увагi, чалавек-пазiтыў Вiталь Малiноўскi. Жартачкамi й цiкавымi расповедамi пра ўдзельнiкаў канцэрту ён займаў аўдыторыю напрацягу ўсяго вечара. Наступным Малiноўскi абвесьцiў выхад на сцэну Уладзіміра Жыжкіна, які засьпяваў нетыповую для творчасьці “Blind Guardian” баладу “Bard’s Song”. Такім выкананьнем гэтай рамантычнай песьні можна заваяваць сэрца любой дзяўчыны, гэта я вам аўтарытэтна заяўляю.
Пасьля яго дзьве аўтарскія кампазіцыі выканаў малады завадны гурт «ForAboutFrom» зь вельмі харызматычным вакалістам. І тут я ўзгадала, што ў мяне ёсьць бэйджык журналіста і фатограф, які, сумуючы за мной, топчыцца ля сцэны. Уласна, яго мужнымі рукамі я й была перацягнута праз натоўп на бок чаду й драйву, дзе мы правялі астатнюю частку вечару.
Далей распачаўся сапраўдны дзявочы хіт-парад. Адна за адной на сцэне зьяўляліся з рознага стылю й настрою песьнямі чароўныя вакалісткі. Спачатку Вольга Макарэвіч выканала задуменную “Небо Лондона” Земфіры. Наступнай выйшла 13-гадовая Дыяна Варывода зь хітом Тhe Beatles – “Oh, Darling”, дужа ўдала абраным, каб падкрэсьліць пазітыўныя бакі голасу маладой сьпявачкі. Затым мы пачулі Настасьсю Салаўцову зь нечаканай кампазіцыяй Pink Floyd – “Have a cigar”, якую дзяўчына, каторая яшчэ сем месяцаў таму, да «Discovery», раней не займалася вакалам, выканала вельмі прыстойна. Ну й сапраўднай запалачкай залы была яскравая песьня “Factory Girl” ад Кацярыны Бегуновай, што, на мой погляд, паказала сябе ня толькі як таленавітая вакалістка, але й як зорка сцэнічнага майстэрства. Натуральна, нельга сказаць, што ўсе дзяўчаты ўжо ўшчыльную наблізіліся да ўзроўню прафесійных сьпявачак, аднак мяркую, што дзякуючы адданай крапатлiвай працы, кожная зь іх цалкам здольная разьвіць і ўдасканаліць свае магчымасьці і прыйсьцi да посьпеху.
З бадзёрай кампазіцыяй Blink 182 — «First Date» выскачылі на сцэну і ўдарылі па панку чацьвёра… пяцёра… не — цэлых шасьцёра маладых хлопцаў! Пасьля таго, як зала атрымала сваю порцыю энэргіі і драйву, на сцэне застаўся вакаліст Кірыл Пяроў, які ў суправаджэньні гiтарыста Міхаіла Шакаля выканаў акустычную версію «Through The Glass» гурта «Stone Sour».
Затым слухачоў яшчэ раз парадавалi прадстаўнiцы дзявочай паловы навучэнцаў рок-школы «Discovery». Аляксандра Саяпіна, якая вырашыла навучацца менавіта ў студыі «Discovery» пасьля наведваньня папярэдняга справаздачнага канцэрту, на гэты раз была на ім ужо не гледачом — і выканала песьню Amy Winehouse — “Rehab”. Наступнай на сцэну паднялася чырвонавалосая прыгажуня Ангеліна Блоцкая, якая займаецца ў «Discovery» ўсяго месяц, і вельмі моцна й пранікнёна засьпявала вядомую баладу Scorpions — «Still Loving you». А далей публіка ізноўку сустракала Аляксандру Саяпіну ў дуэце з Хрысьцінай Шляшынскай, і разам яны як маглі ажыўлялі заспакоеную скарпамі аудыторыю кампазіцыяй “New Divide” гурта Linkin Park.
Дзесьці на гэтым моманьце, узгадваючы і ахопліваючы ў памяці цалкам увесь канцэрт, зараз я разумею, што для мяне наступіла сэнсавая сярэдзіна, і тое, што гучала пасьля, было быццам другой паловай вечару і зьвязана з больш сур’ёзным узроўнем падрыхтоўкі вучняў «Discovery» і вольных музыкаў.
Зала вітала за ўдарнымі Аляксея Гаўрыльчыка, які з 8 класу марыў граць на барабанах — і нарэшце, дзякуючы рок-школе, увасобіў сваю мару ў жыцьцё, а за гітарай – Захара Пятровіча, які распавёў, што ў «Discovery» займаецца ўжо год, а натхнiла на працу яго ў свой час творчасьць гурта Led Zeppelin. Разам з хлапцамі на сцэну выйшлі сапраўдныя прафесіяналы – Сяржук Адзінец з бас-гітарай, Зьміцер Седзіч з электрухай, а на вакале быў Макс Дуброўскі. Скажу шчыра, у Дуброўскага азадак у блакітных джынсіках выглядаў тааааак ладна, што я зразумела – мой вечар прайшоў не дарэмна, як мінімум дзякуючы гэтаму ;) Ну а пасьля выкананьня хіта гурта Nickelback — “How You Remind Me” я высока ацаніла вучняў і іх выкладчыкаў яшчэ і ў музычным плане.
Наступнай прагучала папулярная кампазіцыя HIM – “Join Me In Death” у выкананьні настаўніка па вакалу Зьміцера Даўгадзіліна, акампанавалі якому вучнi «Discovery» Мікіта Мядзьведзеў (ударныя), Уладзь Кухар (гітара), Ігар Навагран (гітара) і Дзяніс Квач (бас). Крыху сапсавала ўражаньне тое, што Зьміцер недавучыў тэкст і карыстаўся падказкай, але ў выніку адыгралі дужа годна.
А далей пад апладысменты зьявіліся шаноўныя госьці мерапрыемства – гурт Equilis. Тут дазволю сабе спыніцца больш падрабязна. Справа ў тым, што некаторыя з удзельнікаў гурта маюць непасрэдныя адносіны да рок-школы «Discovery»: так, Уладзь Зыблюк (ударныя) зьяўляецца выкладчыкам школы, Мікіта Дзідзенка (гітара) – яе былым вучнем, а Натальля Шахрай, чый моцны, добра пастаўлены голас проста ашаламляе, – і сёньня займаецца ў «Discovery». Сёньня «Equilis» – цалкам сфармаваны прафесійны калектыў, касьцяк якога ўжо шмат гадоў пасьпяхова выступае на разнастайных беларускiх i замежных пляцоўках і парадаваў выкананьнем дзьвюх аўтарскіх кампазіцый таксама й наведвальнiкаў справаздачнага канцэрту ў TNT.
Пасьля шыкоўнага выступу Equilis публіка пачула кампазіцыю “Devil Take Tomorrow” з-пад струнаў таленавітага гітарыста Ігара Малюкевіча, каторы ўжо год займаецца ў рок-школе. Ігар вельмі задаволены сваім выкладчыкам Зьміцерам Седзічам, сьцьвярджае, што аддача ад заняткаў проста каласальная, і плануе ў далейшым выкарыстоўваць атрыманыя ў «Discovery» веды ў практычным плане.
Наступнымі, з падтрымкай Сяржука Адзінца на басу, выступілі Віталь Корсакаў (гітара/вакал) і Іван Самалазаў (ударныя). Разам яны зайгралі ня дужа складаную ў тэхнічным аспекце “Californication”, але песьня была абраная вельмі ўдала і, магчыма, дзякуючы гэтай самай простасьцi, зайшла на “ўра” ў задаволеных слухачоў.
Сяргей Адзінец застаўся на сцэне, да яго далучыўся Аляксандр Kiss і два вучня рок-школы – Уладзь Коцікаў (вакал) і Саня Жыбрык (ударныя). Уладзь крыху перахваляваўся падчас выкананьня рамштайнаўскага “Rosenrot”, але з таго, што я пачула, магу зазначыць, што яго прыемны нізкі голас сапраўды мае значны патэнцыял, і, спадзяюся, дзякуючы далейшым заняткам у «Discovery» ён здолее перамагчы сарамлівасьць і набудзе ўпэўненасьці сапраўднага франтмэна.
Ну а пасьля пад гром апладысментаў настаўнікі й вучні рок-школы запалілі залу проста да неверагоднай кульмінацыйнай кропкі, выканаўшы шэраг такіх хітоў, пад якія ўжо кідаеш думаць і запамінаць, хто там і што грае, а ператвараешся проста ў суцэльны рытмічны рух, якім кіруюць эмоцыі і бесьсьмяротная музыка: “Enter Sandman” (Аляксей Гаўрыльчык за ўдарнымі і Ігар Малюкевіч за гітарай); “I love rock’n’roll”, якую разам з Максам Дуброўскім скандавалі ўсім танцпляцам, Ігар Чамякін быў за гітарай, а за ўдарныя перасеў Аляксандр Kiss; затым працягнулі па Мetallica – “Fade to Black” з вучнямі Kiss’а Ігарам Навагранам (сола-гітара) і Віталікам Боханам (рытм-гітара). І на дабіваньне паслабленага арганізму нястомных аматараў патрэсьці хаерам – “Soundchaser” гурта Rage, дзе партыю гітары віртуозна выканаў фанат творчасьці ўзгаданых немцаў Аляксандр Фурс.
Падалося, што надышоў салодкі адпачынак нагам і шыі, калі на сцэне зьявіўся спецыяльны госьць і добры сябар Аляксандра Kiss, таленавіты вопытны гітарыст Сяргей Трухановіч, што выканаў асобна дзьве натхняльныя кампазіцыі. Але народ памыліўся, калі падумаў, што ўжо час супакоiцца i зьбірацца дахаты. Бо далей сцэна проста ўзарвалася працяглым сумесным джэмам Kiss’а і Трухановіча пад “Highway to Hell” AC/DC у выкананьні гурта Attraction і непаўторны вакал Дуброўскага.
Напрыканцы да мікрафона выйшаў яшчэ адзін госьць справаздачнага канцэрту «Discovery» – непрафесійны, але ўпадабаны публікай музыка Сяргей Космас. Падобны да маіх мужчын-герояў з вокладак альбомаў тых часоў, калі ў музыкі яшчэ была душа, Сяржук выканаў пранікнёную кампазіцыю “Черного Кофе”, жыцьцесьцьвярджальную «Погоди постой» Аляксандра Маршала, а пасьля ўсім байкерам прысьвяціў улюбёную “Беспечный ангел” гурта Ария.
На гэтым канцэрт, на жаль, скончыўся для нас, але не завяршыўся для астатняй нястомнай публікі. Пасьля кароткага перапынку на сцэне TNT Rock Club зьявіліся хэдлайнеры вечару кавер-бэнд “Мерилин Монро”. Распачалі з “Whiskey in the jar”, і ўжо з гэтай першай песьні мы здолелі пранікнуцца бязьмежным талентам і моцай музыкаў – тое, што мы пачулі было рэальна крута! Але нягледзячы на жаданьне застацца і ўгарэць далей, дакучлівая думка “заўтра зранку на працу” не пакідала нават у момант поўнага адрыву і весялосьці. Таму прыйшлося рушыць дахаты, шчыра падзякаваўшы ад усёй душы рок-школе «Discovery», арганізатарам канцэрту і героям вечару за гэтае дзівоснае музычнае сьвята. Rock’n’Roll Forever!
Тэкст: Насьця Quende
Фота: Зьмiцер Сачыўка aka GotieRipper
0 каментароў