Re1ikt. Сабралі зёлак і акрыялі
Апублікавана
у
Рэпартажы
40 Фота
“Сабірайма разам зёлкі ды карэньне”, — агітаваў гурт Re1ikt і грунтоўна рыхтаваўся да прэзентацыі свайго альбому “Лекавыя травы”, якая адбылася 7 сьнежня ў клубе Re:Public. Стараннасьць, зь якой “рэлікты” падышлі да падрыхтоўкі мерапрыемства, была відавочная. Заагадзя зладжаныя выступы ў разнастайных СМІ, арганізаваныя тэматычныя конкурсы – піяр ішоў поўным ходам. Як вынік – паўнюткі клуб і ўсеагульная задаволенасьць.
Безумоўна, былі тут і свае нюансы. Напрыклад, “праходкі” на канцэрт шчодра сыпаліся загадзя на розных мерапрыемствах, што прынесла свае плады. Аднак згадзіцеся, не на кожны гурт пойдзеш з ахвотай, нават калі ёсьць магчымасьць зрабіць гэта на халяву. Асабліва ў працоўны панядзелак.
Але тыя, хто дабраўся, расчараванымі не падаваліся. Re:Public быў сьвяточна ўпрыгожаны: адусюль выглядалі пучкі зёлак, быў усталяваны адмысловы стэнд для фотачак з гуртом, сцэну абклалі мноствам ручнікоў і сурвэтак, на ёй жа стаяла сухое дрэва, абвязанае белымі ды чырвонымі стужкамі. Да самага пачатку канцэрту на сцэне сядзеў таямнічы музыка, схаваны пад капюшонам і наігрываў на дудачцы, настройваючы прысутных на філасофскі лад. Канцэпцыя была прадумана ў дэталях, што для мяне сьведчыць пра сур’ёзнае і прафесійнае стаўленьне да сваёй справы.
Сам канцэрт складаўся з дзьвюх частах. Першая – “сьветлая”, як і ўражаньне ад самога альбому “Лекавыя травы”. Музыкі выйшлі ў белых кашулях і бабачках з арнаментам ды прайшліся па ўсім альбоме. Кожную песьню суправаджаў адпаведны візуальны шэраг. Напрыклад, дэманстравалі здымкі беларусаў зь мінулага стагодзьдзя пад палескую “Хадзіла галота”, альбо чалавек, што трымае зямны шар пад “Зрушаны сьвет” адпаведна. Стыльная афарбоўка музычнага букету, увабраўшага ў сябе водар зёлак беларускай аўтэнтыкі, што арганічна пераплятаецца з аўтарскім бачаньнем.
Асобную ўвагу трэба надаць падачы гурта на сцэне. Вельмі далікатна, тонка і ў той жа момант моцна. Уяўляю, менавіта так дзейнічае народная медыцына. І зваротная рэакцыя на гэткую фітатэрапію не затрымалася. Людзі акрыялі: падпявалі, хісталіся ў такт меладычным рэцэптам “Лекавых траваў”, слэмілі.
У асабліва апантаных фанатаў Re1ikt магчымасьць праявіць сябе зьявілася падчас перапынку, калі на сцэну выйшаў Лявон Казакоў і прапанаваў узгадаць тэксты песень з новага альбому гурта. Пераможцы атрымалі абанемент на ўсе канцэрты Re1ikt сезону 2016 года.
Пасьля невялічкага перадыху музыкі вярнуліся на сцэну цалкам у чорным. Так пачалася другая частка імпрэзы, прысьвечаная матэрыялу з “цёмнага” мінулага творчасьці гурта – “Рэкі пад ільдом”, “Стары”, “Рана на Івана”.
Скончылася ўсё сапраўды рана. Прынамсі, людзі былі гатовыя слухаць далей. “Паабяцайце, што мы сустрэнемся яшчэ!”, – заклікаў вакаліст Уладзімер.
Дзьверы цёмных сутарэньняў адчыніліся, каб выпусьціць прэч сумненьні і нуду, а збор рэліктавых зёлак увянчаўся прыўзьнятым настроем. Абяцаем і застаемся чакаць новага ўраджаю.
Тэкст: Паліна Трохаўцава
Фота: Ганна Маркевіч
Безумоўна, былі тут і свае нюансы. Напрыклад, “праходкі” на канцэрт шчодра сыпаліся загадзя на розных мерапрыемствах, што прынесла свае плады. Аднак згадзіцеся, не на кожны гурт пойдзеш з ахвотай, нават калі ёсьць магчымасьць зрабіць гэта на халяву. Асабліва ў працоўны панядзелак.
Але тыя, хто дабраўся, расчараванымі не падаваліся. Re:Public быў сьвяточна ўпрыгожаны: адусюль выглядалі пучкі зёлак, быў усталяваны адмысловы стэнд для фотачак з гуртом, сцэну абклалі мноствам ручнікоў і сурвэтак, на ёй жа стаяла сухое дрэва, абвязанае белымі ды чырвонымі стужкамі. Да самага пачатку канцэрту на сцэне сядзеў таямнічы музыка, схаваны пад капюшонам і наігрываў на дудачцы, настройваючы прысутных на філасофскі лад. Канцэпцыя была прадумана ў дэталях, што для мяне сьведчыць пра сур’ёзнае і прафесійнае стаўленьне да сваёй справы.
Сам канцэрт складаўся з дзьвюх частах. Першая – “сьветлая”, як і ўражаньне ад самога альбому “Лекавыя травы”. Музыкі выйшлі ў белых кашулях і бабачках з арнаментам ды прайшліся па ўсім альбоме. Кожную песьню суправаджаў адпаведны візуальны шэраг. Напрыклад, дэманстравалі здымкі беларусаў зь мінулага стагодзьдзя пад палескую “Хадзіла галота”, альбо чалавек, што трымае зямны шар пад “Зрушаны сьвет” адпаведна. Стыльная афарбоўка музычнага букету, увабраўшага ў сябе водар зёлак беларускай аўтэнтыкі, што арганічна пераплятаецца з аўтарскім бачаньнем.
Асобную ўвагу трэба надаць падачы гурта на сцэне. Вельмі далікатна, тонка і ў той жа момант моцна. Уяўляю, менавіта так дзейнічае народная медыцына. І зваротная рэакцыя на гэткую фітатэрапію не затрымалася. Людзі акрыялі: падпявалі, хісталіся ў такт меладычным рэцэптам “Лекавых траваў”, слэмілі.
У асабліва апантаных фанатаў Re1ikt магчымасьць праявіць сябе зьявілася падчас перапынку, калі на сцэну выйшаў Лявон Казакоў і прапанаваў узгадаць тэксты песень з новага альбому гурта. Пераможцы атрымалі абанемент на ўсе канцэрты Re1ikt сезону 2016 года.
Пасьля невялічкага перадыху музыкі вярнуліся на сцэну цалкам у чорным. Так пачалася другая частка імпрэзы, прысьвечаная матэрыялу з “цёмнага” мінулага творчасьці гурта – “Рэкі пад ільдом”, “Стары”, “Рана на Івана”.
Скончылася ўсё сапраўды рана. Прынамсі, людзі былі гатовыя слухаць далей. “Паабяцайце, што мы сустрэнемся яшчэ!”, – заклікаў вакаліст Уладзімер.
Дзьверы цёмных сутарэньняў адчыніліся, каб выпусьціць прэч сумненьні і нуду, а збор рэліктавых зёлак увянчаўся прыўзьнятым настроем. Абяцаем і застаемся чакаць новага ўраджаю.
Тэкст: Паліна Трохаўцава
Фота: Ганна Маркевіч
1 каментар