Канцэрт Dance Party. Dance! Dance! (26.10.12)

Апублікавана 28 кастрычніка 2012, 13:06 у Рэпартажы

У пятнiцу схадзіў на канцэрт украінскага experimental post-hardcore гурта Dance Party. Dance! Dance! З таго самага часу, як яны прыязджалі да нас у апошні (той жа раз быў і першым) раз год таму, гурт паспеў выдаць адзіны сінгл, а таксама невялікі альбом і развітацца з чарговым вакалістам Арцемам Піваваравым. Зараз на вакале гітарыст Ягор, а басіст яму дапамагае. Наогул, калі судзіць па двух іх новых запісах (EP і альбом), то вакал на іх у парўнанні з тым жа «Бог сделал бы погромче» мне зусім не падабаецца, тым не менш, музыка засталася такой жа цікавай. Зыходзячы з гэтага, я нічога асаблівага ад іх выступу не чакаў – проста было вельмі цікава паглядзець, як яны зараз граюць утраіх. У выніку мне ўсё вельмі спадабалася – гэта быў як раз той самы выпадак, калі жыўём усё слухаецца і выглядае значна лепей, чым на запісу.

Выступалі хлопцы ўсё ў тым жа сто разоў змяніўшым назву Джолі Роджары (зараз завецца Рокер Барам). Разагравалі гасцей два нашыя гурты — Across Silent Hearts і Andrea Gail. Ні першы, ні другі я раней не бачыў. Аднак у гэты раз удалося ўбачыць толькі канцоўку сэта Across Silent Hearts з-за майго спазьнення, і пагэтаму не магу нічога сказаць наконт гэтага гурта. Ну акрамя таго, што па стылю яны не падхадзілі да DPDD, таксама як і другі гурт Andrea Gail (які граў хмм… deathcore?) Сэт гэтага гурта я пачуў ужо цалкам. Публіка, якой звычайна ў Джоліку няшмат, рэагавала на разагрэў седзячы за столікамі і папіваючы піва. Як Andrea Gail ні стараліся, але на танцпляцы выпісвалі піруэты толькі два хлопцы – і было такое адчуванне, што яны да гэтага спецыяльна рыхтаваліся, таму што выраблялі акрабатычныя трукі: усялякія вяртушкі ды сальта — глядзець на хлопцаў было больш цікава, чым на сам гурт. У памяць запала толькі, як вакаліст назнарок мяняў голас, ябвяшчаючы наступны трэк ці дзякуючы люду за падтрымку – гэта было сапраўды пацешна. Наогул, сэты разаграваючых гуртоў былі даволі маленькімі, каля 30 хвілін на банду. Аднак, гэта ніколькі не сапсавала мой настрой – мінулы раз было аж тры разаграваючых гурта.

У хуткім часе на сцэну падняліся госці і героі вечера DPDD, і ўзарвалі гэты маленькі клуб. Па рэакцыі народу было заметна, што ўсе прыйшлі менавіта на DPDD, на танцпляцы адразу ж стала значна шчыльней і амаль не засталося месца мошэрам памахаць сваімі канечнасцямі – хаця пад DPDD асабліва і не памошыш. Гурт адыграў даволі вялікі сэт з уціскам на новы матэрыял, што і нядзіўна, бо гэты канцэрт пазыцыянаваўся як прэзентацыя новага матэрыялу. Але гурт не забыў старыя трэкі: «Это Не Про Нас», «Чакноррис vs Майклджексон», «Cookie Jar», «Борода» і г.д. Адразу спадабалася, што адсутнасць былого вакаліста зусім не адчувалася, гурт проста стаў на аднаго чалавека меней, але аджыгаюць яны сапраўды нядрэнна і даюць са сцэны шалёную энергетыку і цалкам спраўляюцца з вакалам самастойна – жыўём мне здалося, што ніяк не горш, чым у мінулым годзе з Арцемам. Ды й увогуле выдаўся вельмі цікавы і пазітыўны сэт, негледзячы на днішча, дзе гэта ўсе адбывалася. Гук таксам быў неблагі. Гурт збіраўся скончыць песняй Cookie Jar, але хутка зразумеў, што народу ўсё шчэ мала чаду, рубануў на біс «Чакноррис vs Майклджексон». Цалкам усё спадабалася – не шкадую, што схадзіў – атрымалася цікавае і пазітыўнае заканчэнне працоўнага тыдня. Дзякуй Dance Party. Dance! Dance! за аджыг – чакаем праз год, а можа і раней.


Рэцэнзія: ch1basik (арыгінал: chibasik.livejournal.com/145343.html)
Пераклад: rocker