Infestum — "Monuments of Exalted"

Апублікавана 15 студзеня 2015, 21:40 у Рэцэнзіі

Стыль: Black Metal, Extreme Black Metal, Industrial Black Metal.
Гурт: Infestum
Альбом: Monuments of Exalted
Год: 2014
Краiна: Беларусь

Трэклiст:

1. Void Of Nebulae
2. Ordo Infestum
3. Iron Hammer Upon The Skull Of Slave
4. Temple Of Mirrors
5. The Art Of The Beast
6. The Evil One (Venom Cover)
7. Zero Beyond
8. Obsidian Exile
9. Renaissance
10. Monuments Of Exalted

Сёньня мы пагутарым пра амаль што лепшы, на мой погляд, беларускi альбом мiнулага 2014 году. «Monuments of Exalted» — праца паважаных менскiх ветэранаў чорнага фронту Infestum.



Што можна казаць пра гэты альбом? Тое, напрыклад, што ён проста НЕВЕРАГОДНЫ!

Ня ведаю, як у хлопцаў гэта атрымалася, але зь лёгкай душой i без усялякiх аглядаў на «нашасьць», «беларускасьць» i «СНДшнасьць», iх можна называць гуртом сапраўднага ня тое што эўрапейскага, а ўжо — сусьветнага ўзроўню. Пачыная ад музычнай часткi, тэкстаў i сканчваючы выбiтным мастацкiм афармленьнем, Infestum увесь цалкам улез на сусьветны блэкавы Парнас, большасьцi знакамiтых замежных мэтраў гурт ня толькi не саступае, а нават пераўзыходзiць.

Зараз больш канкрэтна. Адметная рыса "Monuments of Exalted" — пры значных, сьмелых i нават у чымсьцi наватарскiх эксперыментах хлопцы не зьмянiлi сабе, ня страчваючы тэхнiчнасьцi, ствараюць Музыку, вынікаючы найноўшым тэндэнцыям, не бягуць за пустой модай і застаюцца адданымі адэптамі духу і літары праўдзiвага хвацкага i безкампрамiснага Black metal.



Не тыповая для жанру крыштальная (але не занадта вылiзаная) якасьць гуказапiсу, моцны павеў дэтху й прысмак iндастрыялу, атмасферныя сiнтэзатарныя ўстаўкi (прысутнiчае нават клавiшная iнтэрлюдыя пад назвай «The Art Of The Beast»), напружана-шалёныя выбухi бластбiтаў, меладычныя і ў той жа час агрэсiўныя гiтары, эмацыйны i адначасова нейкi «рытмiчны» вакал, шэдэўральныя ангельскамоўныя тэксты з цытатамi Нiцшэ й Юнга…

Усё працуе на адно — суцэльнае, проста шакуючае ўражаньне ад альбому. Анiводны элемент не выбiваецца з калеi, не перашкаджае агульнай атмасферы, усё — адзiнае арганiчнае цэлае, адзiны нястрымны паток музыкi, якi зьбiвае слухача з ног i выносiць наўпрост у невыразна жудаснае i неверагодна прывабнае царства нейкага Аiду.



"Monuments of Exalted" проста па самае горла поўны разнамаснымi сэнсамi, незвычайнымi для блэкераў вобразамi, жудасьцю, нянавiсьцю, змрочнасьцю, нейкiм смуткам… Але нават самi гэтыя здавалася б пачуцьцi нязвыклыя, нейкiя урбанiстычна-халодныя, гэта не тыпова-клішаваныя блэкерскiя пакуты сярод пчолак, лясоў, балот, палёў i лугоў. Адзiнота сярод мiльёнаў, непрыняцьце i непаразуменьне грамадствам. Дакладней нават не Грамадствам, нават не Сістэмай, а Натоўпам, якi забiвае ў людзях лепшае, робячы iх халоднымi, страшэннымi ў сваёй аднолькавасьцi, але ўсё роўна не разумеючымi адно аднаго механiзмамi. Альбом пра страцiўшых сябе, пра ўжо забiтыя, але ўсё роўна не жадаючыя здавацца душы, пра безнадзейны пошук сябе там, дзе i знайсьцi нiчога нельга, бо анiчога няма, бо пануе толькi пустэча й зусьцiшнь, пра пратэст супраць самога жыцьця, пра лабiрынты iлюзiяў, якiя атачаюць нас i праз каторыя немагчыма знайсьцi шлях…

Тэкст: Karceuski