«Мне здаецца, што сапраўднае каханьне — гэта жаданьне зрабіць так,
каб ня толькі сабе, але і каханаму чалавеку было добра,
і ўсім навокал каб таксама было добра..."
(Барыс Грабеньшчыкоў)
Зусім хутка, 25 красавіка, адбудзецца мерапрыемства, аналагаў якому проста няма. Два найдзівосьнейшыя чалавекі і таленавітыя музыкі на вачах у сваіх прыхільнікаў узаконяць свае адносіны і зладзяць з гэтай нагоды вялікі сольны канцэрт у сталічным клубе. Пра тое, як Уладзімір і Надзея прыйшлі да такога рашэньня, якія творчыя думкі наведалі іх падчас падрыхтоўкі, і пра тое, як гурт «Ірдарат» правёў апошнія паўгады, наша сёньняшняя гутарка.
Праграма, якую вы будзеце прэзентаваць 25-га красавіка ў клубе Re:public была заяўлена задоўга да гэтага канцэрта і адкладзеная па прычыне асаблівых абставінаў. Ці зьмяніўся за гэты час сцэнар запланаванага канцэрту і з чым гэта зьвязана?
Уладзімір: Так, вельмі моцна зьмяніўся. Спачатку мы планавалі вясельную вечарыну і невялікі гадзінны канцэрт. Пасьля таго, як мы вымушаны былі адкласьці канцэрт, а таксама пасьля таго, як мы паезьдзілі зь імпрэзамі пэўны час, мы зразумелі, што людзям не хапае менавіта нашай музыкі. Таму было прынята рашэньне зрабіць зусім крыху перфоманса і дзьве гадзіны чыстай музыкі. І гэта атрымалася.
Надзея: З таго часу зьмяніўся наш склад, да нас далучыліся два класныя чалавекі – струньнік Пятро і віяланчэлістка Наста. Калі ў нас зьявіўся такі арсенал інструментаў і свабода дзеяньняў, мы пачалі даваць волю фантазіі, таму новая праграма будзе вельмі моцна адрозьнівацца ад раней задуманага. З музычнага пункту гледжаньня гэта будзе багатая і высакародная падача матэрыялу, праца над якім вялася з пашыраным складам музыкаў усю зіму, будуць там і нашыя ўлюбёныя старыя творы, што набылі сваю разыначку са зьяўленьнем новых музыкаў у складзе гурта. Нам хацелася стварыць толькі некалькі новых трэкаў, а іх атрымалася значна больш.
Уладзімір: Больш за тое, некаторыя трэкі былі напісаныя спецыяльна для гэтага канцэрта. Таму прыйшоўшы на канцэрт гледачы змогуць атрымаць асалоду ад вялікай колькасьці новай жывой, добрай музыкі ад гурта «Ірдарат».
Надзея: Раней нам было цяжка пашырыць рэпертуар, таму што мы распачыналі з малога: дуды і ўдарныя. Наш патэнцыял быў вельмі абмежаваны і аснову нашага музычнага матэрыялу складала сярэднявечная і калясярэднявечная музыка, а таксама варыяцыі на дадзеныя тэмы. За час існаваньня гурта мы ўсе сталі мульціінструменталістамі, нам стала цесна ў межах таго матэрыялу, які ўжо быў у рэпертуары гурта, захацелася большага разьвіцьця ў музыцы. Ізноўку такі народныя творы, выкананыя намі, таксама патрабавалі большага інструментара. Зараз магчымасьцяў стала больш, сышліся час, месца і жаданьне, надыйшоў момант творчасьці ў яго глыбокім разуменьні. І ўвесь плён гэтай творчасьці можна будзе ацаніць на канцэрце 25-га красавіка.
Стыль, у якім вы працуеце (fantasy folk), на мой погляд, дазваляе пашырыць межы і эксперыментаваць у музыцы, застаючыся ў рамках самога заяўленага стылю. Якім чынам вы выкарыстоўваеце дадзеную магчымасьць?
Уладзімір: Мы сябе не абмяжоўваем. На тое яно і fantasy, каб увасабляць у жыцьцё ўсё, што нам хочацца.
Надзея: Дзякуючы таму, што людзі ў калектыве вельмі розныя, у нас склаўся цікавы сімбіёз… Калі ў такіх рознапланавых асобаў ёсьць жаданьне ствараць якасную музыку, няхай гэта будуць кампазіцыі на тэму народных мелодый сьвету альбо цікавая падача сярэднявечнага музычнага матэрыялу, то галоўнае накіраваць усё гэта ў адно дакладнае рэчышча, і вынік атрымаецца выдатным!
Аснову рэпертуару гурта на дадзены момант складае аўтарская музыка «Ірдарат» ці праца з матэрыялам іншых аўтараў?
Уладзімір: З моманту выхаду нашага альбома мы сталі рабіць акцэнт менавіта на аўтарскай музыцы «Ірдарат». Яна стала стрыжнем нашай творчасьці, але гэта не перашкаджае нам выкарыстоўваць і народныя кампазіцыі. У гэты раз мы вырашылі паэксперыментаваць зь беларускай музыкай і беларускімі тэкстамі. Працоўнае відэа дадзенага матэрыялу выклікала вельмі цікавую рэакцыю гледачоў, прычым значная хваля пазітыўнай ацэнцы кампазіцыі «Крылы» зыходзіла ад украінскай аўдыторыі, а беларускія прыхільнікі, якія перыядычна папракаюць нас у адсутнасьці беларускамоўнага матэрыялу, чамусьці прамаўчалі.
Надзея: У новай праграме ёсць некалькі народных кампазіцый. Адна зь іх – песьня французскіх піратаў. Другая, «Дымну Юды», — гэта македонская народная песьня.
Уладзімір: Былі думкі наогул адмовіцца ад мелодый сярэднявечча, выкананых намі, таму што ў параўнаньні з тым, як мы зараз думаем і з тым, што мы робім, яны вельмі моцна прайграюць. Але агульным рашэньнем гэтыя кампазіцыі ўсё ж былі пакінутыя, мы будзем працягваць іх выконваць, карані трэба шанаваць.
Паслухаўшы кампазіцыю «Крылы», можна адзначыць, што гэты музычны прадукт у корані адрозьніваецца ад усяго таго, што «Ірдарат» рабіў раней. Ці не хвалюецеся вы, што асноўная маса вашых слухачоў будзе не гатовая ўспрыняць такія зьмены вашага музычнага матэрыялу?
Надзея: «Крылы» прыйшлі да нас зьнянацку магутнай музай. Гэта нейкая сапраўды магічная кампазіцыя і нягледзячы на тое, што яна існуе ў нас ужо некаторы час, мы аніяк не маглі яе дарабіць, бо варта было ўзяцца за яе, і ва ўсяго гурта нейкім дзіўным чынам псаваўся настрой, яна моцна ўплывала на нас. Нельга сказаць, што песьня «Крылы» кантрасная адносна ўсяго таго, што мы рабілі раней. Калі паслухаць яе ўважліва, то можна прасачыць структуру: у пачатку ад простых клавішаў і мілага тэксту ідзе разьвіцьцё, што паступова пераходзіць да інструментальнага нарастаньня, канфлікту, і далей, да канца, мы прыходзім да звыклага «Ірдарат», дзе ёсьць дуды, храматызмы… Я веру, што мы робім музыку для людзей, каторым уласьціва думаць, а таму тыя, хто захочуць пачуць укладзенае ў дадзеную кампазіцыю, тыя пачуюць.
Якія цікавыя падзеі, фестывалі, праграмы былі ў гурта «Ірдарат» у апошні час? Што асабліва запомнілася?
Уладзімір: Для мяне самай яскравай падзеяй стала арт-шоў у Луцкім замку (Украіна), дзе мы бралі ўдзел. Гэта сапраўдны фэнтэзі-карнавал, на гэты час увесь горад ператвараецца ў адно вялікае шоу, у нас на Беларусі такіх няма. Натуральна, усё зьвязана зь сярэднявеччам і замкам, але там таксама прадстаўлены і іншыя гістарычныя эпохі ў вобразах і строях, вобразы з казак і легенд. Усё сабрана разам, але не супярэчыць адно аднаму. Там няма межаў, гэта вольная тэрыторыя, усё зроблена для людзей.
Там жа мы атрымалі магчымасьць пайграць на адной сцэне і пагутарыць з моцнай і цудоўнай Ніна Катамадзэ.
Надзея: Адметнай рысай дадзенага мерапрыемства стала яшчэ і тое, што мэрыяй горада Луцка былі вылучаныя крэатыўным людзям грошы на арганізацыю і правядзеньне гэтага тэатральнага дзеяньня. «Ноч у Луцкім замку» называецца гэтая праграма, усе падзеі адбываюцца ва ўнутраным двары замка зь вечара і да раніцы. Людзі заходзяць у браму замка і іх нечакана абсыпаюць пялёсткамі руж. Вакол неверагодная колькасьць запаленых сьвечак. І тут раптам усе людзі, якія працуюць на сьвяце, нават у карчмах, заміраюць бы ў казцы і стаяць нерухома, і толькі па гуках пэўнай мелодыі, значнай для горада Луцка, пачынаюць рухацца, ажываць, — вось такі гіганцкі флэш-моб. Гэта дзіўна! Шмат музыкі, людзі радуюцца.
Гэта сьвята для людзей, а не для справаздачы.
Калі мы робім сваё шоў, нам таксама хочацца, каб людзі, якія прыходзяць да нас, адчувалі сябе ў іншым сьвеце, у казцы.
Уладзімір: А наогул, што датычыцца фестываляў, у мінулым годзе былі фестывалі ў Польшчы, Украіне, Расеі, Літве, Францыі. Акрамя гэтага дадаліся розныя музычныя фестывалі ў Беларусі, этна-фестывалі, оупэн-эйры. Цяпер мы рыхтуемся паехаць у Зэльб (Нямеччына), дзе праводзіцца найбуйнейшы фестываль сярэднявечнай музыкі. Нам вельмі імпануе, што нас туды запрасілі. На гэтым фестывалі выступаюць знакамітыя гурты і выканаўцы ў дадзенай тэматыцы.
Але гэта ў будучыні, а зараз усе думкі толькі пра канцэрт 25-га красавіка, гэта момант увасабленьня плёну нашай працы.
Надзея: Усе, хто цікавіцца такой музыкай, павінны прыйсьці на гэты канцэрт, таму што менавіта там мы пакажам усё, што стваралі апошні час, чаму навучыліся, чым хочам падзяліцца. Гэта двухгадзінны канцэрт, мы такіх вялікіх яшчэ ня гралі. Ну і плюс да ўсяго, нагода гэтага канцэрта будзе вельмі прыемная і для нас, і для нашых слухачоў, спадзяюся. Вясельле!
Як вы адважыліся вынесьці ў масы такую асабістую падзею?
Уладзімір: Нас зьвязала сцэна, і мы вырашылі, што гэтая падзея павінна адбыцца на сцэне, пры гледачах.
Надзея: Але асновай імпрэзы будзе канцэрт, дзе прагучаць песьні пра каханьне і ў гонар каханьня, і толькі напрыканцы будзе сьціплая цэрымонія.
Прыадчыніце заслону таямніцы, распавядзіце, што чакае гледачоў на канцэрце?
Уладзімір: Зь перфоманса мы вырашылі абмежавацца некалькімі артыстамі. Моцнымі і таленавітымі. Аляксей Шыраеў (“Крыс”) — музыка і шоўмэн, шырока вядомы ў колах рэканструктараў і ралевікоў, будзе ў ролі вядучага.
Надзея: Сьвятлана Булаш, Лізавета Сьцепанчук, Delis… З намі выступяць чэмпіёнкі па трайбл фьюжн зь Беларусі, Расеі і Ўкраіны. Усё гэта будзе праходзіць пад кіраўніцтвам Дар'і Слабадавой. Дзяўчына, якая ня толькі прыйшла ў танцы і стала за некалькі гадоў абсалютнай чэмпіёнкай Беларусі, але і галоўным судзьдзёй у гэтым напрамку. Дзяўчына, якая дае нам нагоду ганарыцца беларусамі!
Уладзімір: Акрамя гэтага з намі будзе выступаць Марыя Юрына (студыя этнічнай пластыкі «Кетры», Мінск).
А таксама ў нас будзе новы мерч: майкі, бранзалеты. На жаль, новых кружэлак пакуль няма. Але я думаю, што дзьве гадзіны чыстай музыкі кампенсуюць адсутнасьць фізічных носьбітаў.
0 каментароў