Whiskey Bar - прэзентацыя ЕР
Апублікавана
у
Рэпартажы
47 Фота
Папулярныя ў родным горадзе берасьцейцы Whiskey Bar прывезьлі ў сталіцу свой цікавы стаф з сумесі southern/thrash/sludge/hard-rock, намінальнай падставай для імпрэзы ў клубе «ili» выступала прэзентацыя EP «Мутная вода», па сутнасьці жа атрымаўся паўнавартасны зборны канцэрт зь пяці каманд: таксама берасьцейцы — хардрокеры Miami B*tch, магілёўскія індустрыяльшчыкі Dizaidor, менскія сябры віскібараўцаў — построкеры Crucified Crow і ўпэўненыя, бадай, заўсёднікі дробных імпрэзаў — сталічныя трэшэры Dittohead.
Абойма, шчыра, вельмі нядрэнная. Для пятнічнага вечару ва ўтульным клубе з добрым гукам, сьвятлом і правільнай атмасферай самае тое, спрыяльнае для прыемнага адпачынку…
Але людзі не прыйшлі. Зусім не прыйшлі. Я вырваўся з дабіваньня тыднёвых завалаў і пасьпеў толькі да трэцяга гурта, прамінуўшы, на жаль, стабільна цікавых бадзёрых і якасных Dittohead і Crucified Crow, пра якіх потым увесь вечар чуў толькі станоўчае. Убачыў я два чалавекі на танцпляцы і яшчэ чалавек дзесяць там-сям. Жах.
Затое асабістым адкрыцьцём былі Miami B*tch. На фоне нядаўняга скону Stardust Circus, я ўжо журыўся, што ня будзе болей гэтага заліхвацкага глэм-хард-року ў нас на сцэне. Аднак, аднак! Харызматычны франтмэн берасьцейцаў з выдатным вакалам па тэме і кайфовыя салякі гітарыста нечакана пераканалі ў адваротным. У параўнаньні са «Стардастамі» хлопцам, канечне, не стае крутога візуальнага вобразу, але з музлом усё болей чым у парадку. Хочацца іх чуць і бачыць яшчэ, ды не аднойчы.
«Віскары» не абышліся безь мінімальнае бутафорыі ў плане дэкарацый (у іх то тэлевізар на сцэне, то яшчэ якія сімвалічныя інсталяцыі), прыехалі без другога гітарыста, справіліся тым ня меней годна. Адлабалі свой сэт, асабліва заўважальная была артыстычная падача франтмэна Кірыла і ягонае пагружэньне ў тэматыку песень. Зразумела, было бачнае расчараваньне ад колькасьці гледачоў. Але пажадаем хлопцам не дэпрэсаваць. Remember the good times, remember the bad times, як гаворыцца. Пры тых тэмпах, зь якімі гэты малады берасьцейскі гурт выйшаў на прасторы сцэны ды заявіў пра сябе, знайшоў сваю «фішку» ды ўпэўнена стаў зьбіраць уласную аўдыторыю, прагназую, што ўсё будзе добра і надалей, трэба толькі не спыняцца працаваць.
Dizaidor закрывалі вечар у фармаце адкрытай рэпетыцыі. Некалькі разоў падводзіла электронная фанера, на якой у частых момантах будуецца мелодыка іх кампазіцый, у астатнім нічога асаблівага. Прышпільная ў іх, канечне, тэматыка: здаравенны франтмэн зь песьнямі пра дзяўчын і зь дзяўчынамі ў відэа. На жаль, не атрымалася як сьлед прачуць гэты гурт. Раблю спадзеў на магчымыя новыя разы.
У «ili» ізноў было добра: файнае сьвятло рабіла пэўны драйв, выратоўваючы гратэскную сітуацыю з пустымі сьценамі, гук старанна руліўся граматным чалавекам. Імпрэза, як і чакалася, была цікавай, гэтага не адняць. Адное што магла атрымацца знаааачна весялейшай ;)
Тэкст: Ян Мачульскі
Фота: Вольга Канн
Абойма, шчыра, вельмі нядрэнная. Для пятнічнага вечару ва ўтульным клубе з добрым гукам, сьвятлом і правільнай атмасферай самае тое, спрыяльнае для прыемнага адпачынку…
Але людзі не прыйшлі. Зусім не прыйшлі. Я вырваўся з дабіваньня тыднёвых завалаў і пасьпеў толькі да трэцяга гурта, прамінуўшы, на жаль, стабільна цікавых бадзёрых і якасных Dittohead і Crucified Crow, пра якіх потым увесь вечар чуў толькі станоўчае. Убачыў я два чалавекі на танцпляцы і яшчэ чалавек дзесяць там-сям. Жах.
Затое асабістым адкрыцьцём былі Miami B*tch. На фоне нядаўняга скону Stardust Circus, я ўжо журыўся, што ня будзе болей гэтага заліхвацкага глэм-хард-року ў нас на сцэне. Аднак, аднак! Харызматычны франтмэн берасьцейцаў з выдатным вакалам па тэме і кайфовыя салякі гітарыста нечакана пераканалі ў адваротным. У параўнаньні са «Стардастамі» хлопцам, канечне, не стае крутога візуальнага вобразу, але з музлом усё болей чым у парадку. Хочацца іх чуць і бачыць яшчэ, ды не аднойчы.
«Віскары» не абышліся безь мінімальнае бутафорыі ў плане дэкарацый (у іх то тэлевізар на сцэне, то яшчэ якія сімвалічныя інсталяцыі), прыехалі без другога гітарыста, справіліся тым ня меней годна. Адлабалі свой сэт, асабліва заўважальная была артыстычная падача франтмэна Кірыла і ягонае пагружэньне ў тэматыку песень. Зразумела, было бачнае расчараваньне ад колькасьці гледачоў. Але пажадаем хлопцам не дэпрэсаваць. Remember the good times, remember the bad times, як гаворыцца. Пры тых тэмпах, зь якімі гэты малады берасьцейскі гурт выйшаў на прасторы сцэны ды заявіў пра сябе, знайшоў сваю «фішку» ды ўпэўнена стаў зьбіраць уласную аўдыторыю, прагназую, што ўсё будзе добра і надалей, трэба толькі не спыняцца працаваць.
Dizaidor закрывалі вечар у фармаце адкрытай рэпетыцыі. Некалькі разоў падводзіла электронная фанера, на якой у частых момантах будуецца мелодыка іх кампазіцый, у астатнім нічога асаблівага. Прышпільная ў іх, канечне, тэматыка: здаравенны франтмэн зь песьнямі пра дзяўчын і зь дзяўчынамі ў відэа. На жаль, не атрымалася як сьлед прачуць гэты гурт. Раблю спадзеў на магчымыя новыя разы.
У «ili» ізноў было добра: файнае сьвятло рабіла пэўны драйв, выратоўваючы гратэскную сітуацыю з пустымі сьценамі, гук старанна руліўся граматным чалавекам. Імпрэза, як і чакалася, была цікавай, гэтага не адняць. Адное што магла атрымацца знаааачна весялейшай ;)
Тэкст: Ян Мачульскі
Фота: Вольга Канн
0 каментароў