Северный Флот
Апублікавана
у
Рэпартажы
28 Фота
Тры гады таму на руінах звышпапулярнага панк-рок гурта «Король и Шут», які прывёў да цяжкой музыкі і нефармальнага асяродзьдзя багата каго з нас з вамі, сфармаваўся новы калектыў імем «Северный Флот». Іх прымалі і не прымалі, ставіліся і скептычна, і зь цікавасьцю, ім адмяралі няшмат часу, прагназуючы сыход разам з сыходам настальгічнай хвалі па «КиШу», і разам з тым уважліва сачылі за наваяўленым вектарам творчасьці, які разгортваўся і вымалёўваўся з-пад рук новага лідара Аляксандра «Рэнегата» Лявоньцьева.
І вось, 2016 год, «Северный Флот» выпускае ўжо другую кружэлку, маючы вагон адыграных пасьпяховых канцэртаў, прызнаньне крытыкаў і слухачоў, маючы ўласнае імя, трывала замацаванае ў медыя-прасторы, несучы ўласны пасыл і чапляючы ўласнымі «фішкамі». І зьбірае залу ў Менску.
Мяркуючы па сабе, магу выказаць думку, што прыйсьці да «СФ» трэба, па-першае, пазбавіўшыся атаясамленьня іх зь «Кішом» — то бок з музыкай, пакінутай у падлеткавых гадах, прыемнай для пасьпяваць пад гітару ля вогнішча, але адсунутай на далёкі план пошукамі чагосьці больш багатага і разнастайнага, стаўшагася захапленьнем сьветам цяжэйшай музыкі.
Такім чынам да «Северного Флота» прыходзіш, раптоўна для сябе «падсеўшы» на якіясь зь іхных кампазіцый, і пачынаеш адкрываць новыя, балазе, шмат зь іх зроблены зь відавочным намерам стварыць хіты, дасканала прапрацаваць усе гармоніі і аранжыроўкі, сыграць і запісаць гэта на высокім узроўні. «Северный Флот» — дарослы гурт з музычным прадуктам заходняй якасьці, з дарослай філасофскай лірыкай, з уласным тварам.
Улічваючы ўсё вышэйнапісанае, адметным момантам было ўсьведамленьне таго, што аўдыторыя на менскім канцэрце была аўдыторыяй менавіта гурта Северный Флот, апранутая менавіта ў іхны мерч — людзей у «Короле и Шуте» было амаль не відаць, хоць на «елках» і гучалі знаёмыя старыя песьні, ды й сэтліст быў пабудаваны з добрай доляй звароту да іх (і, відаць, не безь сімвалізму: канцэртную прэзентацыю альбому «Мизантропия» пра заганы чалавецтва і асобы адкрывала песьня «Добрые люди» з рок-оперы Король и Шут — «TODD»). Як бы да мурашак не прабівалі ўлюбёныя матывы мінулай эры («Марионетки», «Исповедь вампира», «Танец злобного гения» і г.д.), песьні абодвух альбомаў «Северного Флота» сустракаліся ня меней (а можа, і болей) цёпла.
Адпрацавалі музыкі як належыць. Нягледзячы на выбачэньні Рэнегата за «страчаны за дзень да нас у Кіеве голас» (тэндэнцыя?) і «грустного Поручика». Узровень выкананьня і падачы быў, не пабаюся сказаць, узорным: усе на сваіх месцах: моцны вакал і ўдалыя падпеўкі, тлустыя рыфы, прыгожыя сола, сакавіты бас зь хістовай ударкай, прыемныя клавішныя аранжыроўкі. Канцэрт доўжыўся каля паўтарох гадзін, літаральна нонстопам, даўшы перавесьці дух толькі пад канец і моцна давяршыўшыся знакавай «Мёртвый Анархист» і тытульнай «Северный Флот».
Удалага плаваньня «Паўночнаму флоту» і спадарожнага ветру! Дзякуй. Будзем вас чакаць ізноў на сваіх прасторах.
Тэкст: Ян Мачульскі
Фота: Вольга Канн
І вось, 2016 год, «Северный Флот» выпускае ўжо другую кружэлку, маючы вагон адыграных пасьпяховых канцэртаў, прызнаньне крытыкаў і слухачоў, маючы ўласнае імя, трывала замацаванае ў медыя-прасторы, несучы ўласны пасыл і чапляючы ўласнымі «фішкамі». І зьбірае залу ў Менску.
Мяркуючы па сабе, магу выказаць думку, што прыйсьці да «СФ» трэба, па-першае, пазбавіўшыся атаясамленьня іх зь «Кішом» — то бок з музыкай, пакінутай у падлеткавых гадах, прыемнай для пасьпяваць пад гітару ля вогнішча, але адсунутай на далёкі план пошукамі чагосьці больш багатага і разнастайнага, стаўшагася захапленьнем сьветам цяжэйшай музыкі.
Такім чынам да «Северного Флота» прыходзіш, раптоўна для сябе «падсеўшы» на якіясь зь іхных кампазіцый, і пачынаеш адкрываць новыя, балазе, шмат зь іх зроблены зь відавочным намерам стварыць хіты, дасканала прапрацаваць усе гармоніі і аранжыроўкі, сыграць і запісаць гэта на высокім узроўні. «Северный Флот» — дарослы гурт з музычным прадуктам заходняй якасьці, з дарослай філасофскай лірыкай, з уласным тварам.
Улічваючы ўсё вышэйнапісанае, адметным момантам было ўсьведамленьне таго, што аўдыторыя на менскім канцэрце была аўдыторыяй менавіта гурта Северный Флот, апранутая менавіта ў іхны мерч — людзей у «Короле и Шуте» было амаль не відаць, хоць на «елках» і гучалі знаёмыя старыя песьні, ды й сэтліст быў пабудаваны з добрай доляй звароту да іх (і, відаць, не безь сімвалізму: канцэртную прэзентацыю альбому «Мизантропия» пра заганы чалавецтва і асобы адкрывала песьня «Добрые люди» з рок-оперы Король и Шут — «TODD»). Як бы да мурашак не прабівалі ўлюбёныя матывы мінулай эры («Марионетки», «Исповедь вампира», «Танец злобного гения» і г.д.), песьні абодвух альбомаў «Северного Флота» сустракаліся ня меней (а можа, і болей) цёпла.Адпрацавалі музыкі як належыць. Нягледзячы на выбачэньні Рэнегата за «страчаны за дзень да нас у Кіеве голас» (тэндэнцыя?) і «грустного Поручика». Узровень выкананьня і падачы быў, не пабаюся сказаць, узорным: усе на сваіх месцах: моцны вакал і ўдалыя падпеўкі, тлустыя рыфы, прыгожыя сола, сакавіты бас зь хістовай ударкай, прыемныя клавішныя аранжыроўкі. Канцэрт доўжыўся каля паўтарох гадзін, літаральна нонстопам, даўшы перавесьці дух толькі пад канец і моцна давяршыўшыся знакавай «Мёртвый Анархист» і тытульнай «Северный Флот».
Удалага плаваньня «Паўночнаму флоту» і спадарожнага ветру! Дзякуй. Будзем вас чакаць ізноў на сваіх прасторах.
Тэкст: Ян Мачульскі
Фота: Вольга Канн
0 каментароў