SEPULTURA ў Менску 7 красавіка. Інтэрв'ю з гуртом. Фота з канцэрта
Апублікавана
у
Рэпартажы
82 Фота
7 красавіка ў менскім РэПабліку адбыўся буйнейшы канцэрт легенды трэш-металу гурта Sepultura. У якасьці супорта выступілі беларусы Ivorygod і Ricochet.
Мы падрыхтавалі інтэрв'ю з Сепультурай. На пытанні адказвалі Дэрык Грын, Андрэас Кісэр и Элой Касаграндэ. Что ў выніку размовы атрымалася чытайце ніжей.
— Прыветанне, Як прайшоў тур па Сібіры?
— О-о! Выдатна! У кожным горадзе нас сустракалі проста супер, але менская публіка ўразіла больш за ўсіх! Такога драйва мы ня бачылі нават учора ў Маскве!
— Дэрык, ты зараз жывеш у Чэхіі, добра чэшскую ведаеш?
— Трохі, у сям'і мы размаўляем у асноўным па-ангельску.
— А калі ты пачынаў працаваць з Sepultura, складана было вывучыць партугальскую? Як ты яе вучыў?
— Ну, я прыслухоўваўся да свайго гурта, слухаў, што яны кажуць, гутарыў — і так паступова вывучыў. Але ўсё роўна гэта было даволі складана. Яшчэ я ведаю трохі слоў па-італьянску і па-нямецку.
— Да ты проста лінгвістычны геній! А рускую вучыць не збіраешся?
— Ой не, гэта адна з самых складаных моў у сьвеце. Наогул, калі ведаеш адну мову, астатнія вучацца лягчэй. Вось італьянская падобная на партугальскую, таму я трохі на ёй размаўляю, і італьянцы нас збольшага могуць зразумець, а мы іх.
— Элой, а ты можаш што-небудзь сказаць на рускай?
— Так, horosho, spasibo, ia lublu tebia!
— Элой, вось ты самы малады ў гурце. Як «дзядкі», не жартуюць зь цябе?
— Ну, прышпільваюцца, канешне. Калі-некалі ў жарт называюць мяне дзіцем.
— Дарэчы, аб дзецях. Дэрык, ці паўплывала нараджэньне дзіцяці на тваю творчасьць? Ты б хацеў, каб твой сын вырас музыкам?
— Пасьля таго, як нарадзіўся Нолан, у мяне з'явілася больш энергіі, драйву! Яшчэ больш аддачы, я больш выкладаюся на канцэртах! З'явілася вельмі значная мэта ў жыцьці! А што наконт таго, ці будзе ён музыкам, калі вырасьце — хай сам потым вырашыць. Але ўжо зараз ён вельмі любіць музыку, звычайна, яму вельмі падабаецца наша музыка. Калі мы разам слухаем рок, носіцца вакол як ашалелы, а потым просіць – тата, пастаў яшчэ раз тую песьню!
— Дэрык, я чула, ты верыш у рэінкарнацыю. Як думаеш, кім ты быў у мінулым жыцьці?
— Я ня ведаю, кім я быў, можа, нават не чалавекам. Бо сутнасць рэінкарнацыі ў тым, што ў мінулым і будучыні ты можаш стаць кім заўгодна — жывёлай ці там нават каменем. Я не магу ведаць дакладна, кім я быў раней, таксама, як і любы з нас.
— А ў будучым жыцьці кім бы ты хацеў стаць? Можа, зноў музыкам?
— Ну, было б файна!
— Ваш альбом называецца «Kairos» — гэта старажытнагрэцкае слова. Як прыйшла ідэя назваць альбом менавіта так? Ты захапляешся старажытнагрэцкімі міфамі?
— Так, можна сказаць. Наогул, гэтае слова азначае момант, момант яднаньня — для гэтага моманту мы тут, мы жывем у гэтым моманце.
Тут раптам ў размову ўключаецца Андрэас Кісер:
— Вось ты ведаеш, дзе пахаваны Моцарт? Не! На яго пахаваньне наогул ніхто не прыйшоў! А ўяві, што было б, калі б зараз нехта зь вядомых сьпявакоў памёр — роў!!! Натоўпы равучых фанатаў! Мы ня робім гісторыю, мы жывем сучаснасьцю! Мы жывем момантам! Вось што азначае гэтае слова — кайрас! Кайрас і ёсьць самае галоўнае, вось таму мы назвалі так наш альбом!
— Дэрык, а ў чым прынцып гроўлінга? Ты б мог мяне трохі яму навучыць?
— Па-першае, табе трэба выкарыстоўваць сваю дыяфрагму і выштурхоўваць паветра, уцягні жывот і паспрабуй пагырчаць.
— Рррууууу! Не, нешта ў мяне нічога не атрымалася!
Андрэас:
— А Дэрык, ён жа ня толькі гроўлам валодае! Можа, нам варта скласьці ў будучыні якую-небудзь баладу!
— Дэрык, і апошняе пытаньне: чаму шматлікія рок-музыкі ўжываюць цяжкія наркотыкі?
— Ім патрэбны адыход ад рэчаіснасьці, ад стрэсаў, ад праблем. Калі яны ўжо больш ня могуць рабіць гэта з дапамогай музыкі і сваёй творчасьці, яны пачынаюць ужываць.
— Ты жывеш у Чэхіі, дзе пануе легалайз, як ты да гэтага ставішся?
— Што да марыхуаны, то я знаходжу дзіўным забараняць расьліну. Чаму спіртное тады легальна? Таму што гэта выгадна алкагольным кампаніям!
— Яшчэ раз грамадны дзякуй вам за выдатнейшы канцэрт! Беражыце сябе!
Інтэрв'ю: Дар'я Магучава.
Пераклад: Тома Колас.
Фота: Аўтар.
Мы падрыхтавалі інтэрв'ю з Сепультурай. На пытанні адказвалі Дэрык Грын, Андрэас Кісэр и Элой Касаграндэ. Что ў выніку размовы атрымалася чытайце ніжей.
— Прыветанне, Як прайшоў тур па Сібіры?
— О-о! Выдатна! У кожным горадзе нас сустракалі проста супер, але менская публіка ўразіла больш за ўсіх! Такога драйва мы ня бачылі нават учора ў Маскве!
— Дэрык, ты зараз жывеш у Чэхіі, добра чэшскую ведаеш?
— Трохі, у сям'і мы размаўляем у асноўным па-ангельску.
— А калі ты пачынаў працаваць з Sepultura, складана было вывучыць партугальскую? Як ты яе вучыў?
— Ну, я прыслухоўваўся да свайго гурта, слухаў, што яны кажуць, гутарыў — і так паступова вывучыў. Але ўсё роўна гэта было даволі складана. Яшчэ я ведаю трохі слоў па-італьянску і па-нямецку.
— Да ты проста лінгвістычны геній! А рускую вучыць не збіраешся?
— Ой не, гэта адна з самых складаных моў у сьвеце. Наогул, калі ведаеш адну мову, астатнія вучацца лягчэй. Вось італьянская падобная на партугальскую, таму я трохі на ёй размаўляю, і італьянцы нас збольшага могуць зразумець, а мы іх.
— Элой, а ты можаш што-небудзь сказаць на рускай?
— Так, horosho, spasibo, ia lublu tebia!
— Элой, вось ты самы малады ў гурце. Як «дзядкі», не жартуюць зь цябе?
— Ну, прышпільваюцца, канешне. Калі-некалі ў жарт называюць мяне дзіцем.
— Дарэчы, аб дзецях. Дэрык, ці паўплывала нараджэньне дзіцяці на тваю творчасьць? Ты б хацеў, каб твой сын вырас музыкам?
— Пасьля таго, як нарадзіўся Нолан, у мяне з'явілася больш энергіі, драйву! Яшчэ больш аддачы, я больш выкладаюся на канцэртах! З'явілася вельмі значная мэта ў жыцьці! А што наконт таго, ці будзе ён музыкам, калі вырасьце — хай сам потым вырашыць. Але ўжо зараз ён вельмі любіць музыку, звычайна, яму вельмі падабаецца наша музыка. Калі мы разам слухаем рок, носіцца вакол як ашалелы, а потым просіць – тата, пастаў яшчэ раз тую песьню!
— Дэрык, я чула, ты верыш у рэінкарнацыю. Як думаеш, кім ты быў у мінулым жыцьці?
— Я ня ведаю, кім я быў, можа, нават не чалавекам. Бо сутнасць рэінкарнацыі ў тым, што ў мінулым і будучыні ты можаш стаць кім заўгодна — жывёлай ці там нават каменем. Я не магу ведаць дакладна, кім я быў раней, таксама, як і любы з нас.
— А ў будучым жыцьці кім бы ты хацеў стаць? Можа, зноў музыкам?
— Ну, было б файна!
— Ваш альбом называецца «Kairos» — гэта старажытнагрэцкае слова. Як прыйшла ідэя назваць альбом менавіта так? Ты захапляешся старажытнагрэцкімі міфамі?
— Так, можна сказаць. Наогул, гэтае слова азначае момант, момант яднаньня — для гэтага моманту мы тут, мы жывем у гэтым моманце.
Тут раптам ў размову ўключаецца Андрэас Кісер:
— Вось ты ведаеш, дзе пахаваны Моцарт? Не! На яго пахаваньне наогул ніхто не прыйшоў! А ўяві, што было б, калі б зараз нехта зь вядомых сьпявакоў памёр — роў!!! Натоўпы равучых фанатаў! Мы ня робім гісторыю, мы жывем сучаснасьцю! Мы жывем момантам! Вось што азначае гэтае слова — кайрас! Кайрас і ёсьць самае галоўнае, вось таму мы назвалі так наш альбом!
— Дэрык, а ў чым прынцып гроўлінга? Ты б мог мяне трохі яму навучыць?
— Па-першае, табе трэба выкарыстоўваць сваю дыяфрагму і выштурхоўваць паветра, уцягні жывот і паспрабуй пагырчаць.
— Рррууууу! Не, нешта ў мяне нічога не атрымалася!
Андрэас:
— А Дэрык, ён жа ня толькі гроўлам валодае! Можа, нам варта скласьці ў будучыні якую-небудзь баладу!
— Дэрык, і апошняе пытаньне: чаму шматлікія рок-музыкі ўжываюць цяжкія наркотыкі?
— Ім патрэбны адыход ад рэчаіснасьці, ад стрэсаў, ад праблем. Калі яны ўжо больш ня могуць рабіць гэта з дапамогай музыкі і сваёй творчасьці, яны пачынаюць ужываць.
— Ты жывеш у Чэхіі, дзе пануе легалайз, як ты да гэтага ставішся?
— Што да марыхуаны, то я знаходжу дзіўным забараняць расьліну. Чаму спіртное тады легальна? Таму што гэта выгадна алкагольным кампаніям!
— Яшчэ раз грамадны дзякуй вам за выдатнейшы канцэрт! Беражыце сябе!
Інтэрв'ю: Дар'я Магучава.
Пераклад: Тома Колас.
Фота: Аўтар.
0 каментароў