Aillion "Война миров"

Апублікавана 17 студзеня 2016, 14:20 у Рэцэнзіі

Аналіз тэматыкі творчасьці гурта Aillion на прыкладзе альбому «Война миров»

Альбом гурта «Aillion» з назвай «Война миров» − гэта твор, які сваёй асноўнай мэтай ставіць данесьці да слухача тое, што вайна – гэта заўсёды разбурэньне і бессэнсоўныя ахвяры. Але гэта не адзіная тэма. У паняцьце «вайна» тут уваходзяць дзьве розныя тэмы: барацьба і зьнішчэньне.

Зьнішчэньне і сьмерць прама ці ўскосна праходзяць асноўнай тэмай па большасьці песень. Напрыклад, у песьні «Под огнём» мы чуем «свой мир сжигал» і «в жертву себя принесли», у песьні «Война миров» − «вновь придет война миров», «и растоптать всякого, кто не рад», «лишь кровью и огнём мы восходим на престол», «сколько святынь мы обратили в прах, помнят цветы мёртвые на камнях», «вновь смывая росою кровь <…> мир давно в себе убил любовь», у песьні «Зверь» − «взгляд мой взрывает неба плоть, и гаснет солнце, и на осколки рвутся все мечты», «свет потерпит крах», «и стрелять в упор», «мир превращаем в Ад и рвем друг другу горло, просто решая чей-то вечный спор», «заставляя гибнуть вновь», «жажда крови в моих руках», у песьні «Последний сон» − «последний сон длиною в смерть», у песьні «Да и нет» − «гибнут все мои иллюзии надежд», у песьні «Яд» − «мир треснет» і «я любовь убил», у песьні «Мёртвый рай» − «рухнут небеса».

У тэкстах мы можам пачуць і тое, што вайна бывае ня толькі паміж сваім і чужым сьветам. Гэта могуць быць і два свае сусьветы – розум і пачуцьце, сам чалавек і яго душа. Таму мы бачым, што барацьба можа быць і з самім сабой. Гэта бачна ў песьні «Под огнём» («противостояние самому себе, сам себе и враг, и друг», «кто себя пытал»), у песьні «Зверь» («ужас живет во мне, шепчет и зовет восстать», «и отзовется зверь внутри меня»), у песьні «Пустые слова» («разум души человеческой»), «Последний сон» («в душе моей зажегся свет, настал ей час держать ответ», «крик души»), у песьні «Да и нет» («бескомпромиссная война с самим собою», «два эго вместе − добро и зло, ты будешь честным или подлецом − решать тебе», «победить себя и в тот же миг снова собою стать»).

Калі немагчыма вырашыць канфлікт ня толькі з усім навакольлем, але і з самім сабой, зразумела, што кожны будзе адчуваць сваю бездапаможнасьць. Становіцца зразумелым, што нейкая сіла ўсё ж павінна быць за гэта адказна і што нейкі сэнс тут павінен быць. Менавіта таму на працягу ўсяго альбому мы бачым звароты да тэмы лёсу, бязвыхаднасьці і немагчымасьці на штосьці паўплываць самастойна. Напрыклад, у песьні «Под огнём» мы чуем «путь свой отыскал лишь воскресая», «и судьба твоя всегда лежит под огнём», у песьні «Война миров» − «война миров всех расставит по местам», у песьні «Мёртвый рай» − «время не спросит, кто прав, кто нет, лишь остановит ход», «беспощадно взмахнёт бичом неумолимый рок», у песьні «Последний сон» − «я в плен теней давно попал», «и я во власти тишины», у песьні «Яд» − «твой взгляд навсегда растворяют небеса». Але можна заўважыць ня толькі абстрактныя звароты да нейкай вышэйшай сілы, а канкрэтнае выкарыстоўваньне тэмы рэлігіі. Гэта бачна па такіх песьнях, як «Война миров» («тщедушный человек верит, что он царь и Бог», «предавать лики своих Богов», «сколько святынь мы обратили в прах»), «Зверь» («Господи, останови все это»), «Пустые слова» («небо взирает на наши страдания»), «Мёртвый рай» («взмолится тогда мир о всепрощении», «в этот мёртвый рай Бог уже не верит»), «Последний сон» («я храм любви в себе воздвиг», «и в рай ступил молитвы стон»).



Асноўныя тэмы праходзяць амаль што па усіх песьнях, зь якіх складаецца альбом «Война миров», але і кожная зь іх таксама раскрывае сваю тэму. Пачынаецца альбом зь песьні «Под огнём», у якой мы бачым, як цяжка застацца асобай, супрацьстаяць усяму навакольлю і грамадскай думцы, захаваць менавіта сваё меркаваньне, адшукаць свой лёс, а не рабіць тое, чаго ад цябе патрабуюць.

У другой песьні з назвай «Война миров» мы бачым разважаньні пра тое, што несправядлівасьць і абыякавасьць паміж людзьмі не павінны заставацца, а вырашыць гэтыя пытаньні бачыцца магчымым толькі чарговай барацьбой, мабыць нават і бессэнсоўнай, але кампрамісу ня бачна.

Трэцяя песьня «Зверь» распавядае аб тым, што толькі адно жаданьне барацьбы не павінна быць яе прычынай. Калі нельга адказаць самому сабе на пытаньне аб тым, у чым яе прычына, гэта вайна не павінна нават і пачынацца. І калі даведацца гэтай праўды немагчыма самастойна, трэба зьвярнуцца да абсалюту гэтай праўды.

У чацьвёртай песьні «Пустые слова» супрацьстаўляюцца два сусьветы – свой і чужы. Свой сусьвет – сусьвет праўды, чужы – сусьвет хлусьні. Ужо нельга давяраць нікому, але надзея на зьмены ёсьць.

Пятая песьня «Последний сон» пра адказнасьць кожнага за тое, што было зроблена ім за жыцьцё. Тут сьмерць паказваецца ня як разбурэньне ці край жыцьця, а як мост паміж сусьветамі, жыцьцё – гэта прычына, а ўсё тое, што пасьля сьмерці – вынік.



Песьня «Солнце свободы» − гэта адчуваньне хуткай вайны як адзінага магчымага, прадказанага лёсам спосабу вырашэньня канфлікту, які ўзьнік з-за адсутнасьці справядлівасьці.

Сёмая песьня «Да и нет» − гэта разважаньні двух супрацьлеглых бакоў аднаго чалавека, гэта усьведамленьне таго, як цяжка прымаць рашэньне наконт свайго лёсу, наконт таго, ці патрэбна ўвогуле прымаць удзел у барацьбе, але жаданьне лепшага ўсё ж дапамагае гэта рашэньне прыняць.

Далей у альбоме ідзе кампазіцыя «Наваждение», якае ня мае тэксту, затое разьдзяляе альбом на тры часткі. Першыя сем песень аб’яднаныя тэмай таго, наколькі жыцьцёва неабходна для лепшага лёсу барацьба, пры тым, што вайна заўсёды нясе сьмерць, і калі справядлівасьці не было пры жыцьці, ёсьць надзея, што яна проста павінна быць пасьля яе. Падчас кампазіцыі «Наваждение» кожнаму даецца магчымасьць паразважаць над тым, што было пачута ў папярэдніх песьнях, а пасьля яе ў апошніх дзвюх песьнях робіцца вынік.

Песьня «Яд» паказвае, што без каханьня нават чалавечае жыцьцё не ўяўляе сабой аніякай каштоўнасьці. А песьня «Мёртвый рай» паказвае, што надзеі на гэты сьвет ужо няма, выратаваць яго немагчыма, і незалежна ад таго, у каго праўда, за ўсё трэба будзе адказваць разам.

Кожная зь песень на альбоме «Война миров» напісаная для таго, каб зрабіць гэты сьвет і кожнага чалавека лепей. Вокладка альбому толькі падкрэсьлівае тое, што вайна – гэта ў першую чаргу разбурэньне, у вайне можа апынуцца і той, хто ніколі яе не хацеў. Жаданьне лепшага лёсу і справядлівасьці заўсёды будзе ўласьціва чалавеку. Але сёньня мастацтва мае вялікую моц, у тым ліку нават адна песьня можа кардынальна зьмяніць сьветапогляд чалавека, мабыць, нават і таго, які калі-небудзь будзе прымаць рашэньне аб лёсе вялікай колькасьці людзей.

Мар'яна Корсак

_______________________________

Чытайце таксама наша інтэрв'ю з Aillion, зробленае ў студыі Зьміцера Мікуліча, адразу «на месцы», дзе вырабляўся сьвежы на той момант альбом: belmetal.org/blog/interview/1786.html





Праслухаць альбом у фармаце аўдыятрэкаў можна тут.