Poets of the Fall
Апублікавана
у
Рэпартажы
35 Фота
Poets of the Fall
Можна доўгі час разважаць на тэму «што ёсьць сапраўдным задавальненьнем», але хлопцы з КонцертХоллГрупп ня сталі разважаць і проста прывезьлі чароўны фінскі гурт Poets of the Fall, тым самым зрабіўшы шчасьце для фанатаў. Так-так, Паэты, якія столькі разоў выступалі ў нашых бліжэйшых суседзяў расейцаў, на гэты раз не абдзялілі і Беларусь. 30 кастрычніка ў клубе Re: Public фіны адыгралі канцэрт у падтрымку нядаўна анансаванага шостага студыйнага альбому «Jealous Gods», які стаў заключэньнем музычнай трылогіі, першымі часткамі якой зьяўляюцца «Revolution Roulette» і «Twilight Theater».
Нягледзячы на тое, што Poets Of The Fall – адносна малады гурт, сьпіс іх заслуг можна пералічваць практычна на бясконцасьці.
Усім вядомая песьня «Carnival of Rust» спазнала самую высокую катыроўку ў Фінляндыі 2006 году, таксама кліп на гэтую песьню быў прызнаны тэлегледачамі “Лепшым кліпам Фінляндыі ўсіх часоў”. Сінглы «Cradled in Love» і «Dreaming Wide Awake» ня раз займалі першыя радкі ў нацыянальных хіт-парадах. Нельга не адзначыць, што кампазіцыі з «Twilight Theater» і «Temple of Thought» былі абраныя ў якасьці саўндтрэкаў такімі папулярнымі гульнямі, як «Alan Wake Alan» і «Wake’s American Nightmare», але, як ужо узгадвалася раней, эфір BelMetal ня гумавы, таму пяройдзем да асноўнай часткі.
Без усялякага разагрэву эфектным зьяўленьнем фіны ў момант узбадзёрылі ўсіх і кожнага, што дадзена, трэба прызнаць, ня кожнаму. Першым, што кінулася ў вочы, было нестандартнае месцазнаходжаньне ўдарнай усталёўкі, звычнае “па цэнтру” зьмянілася на “зьлева”. Справа жа стаяла стойка для сінтэзатара. І так, зьяўляючыся шчырым прыхільнікам усіх клавішных інструментаў, не магу не заўважыць, што ў стварэньні агульнай музычнай атмасферы клавішныя выконваюць далёка не апошнюю ролю.
Ударная ўсталёўка была толькі пачаткам. Выгібістыя рухі Марка паказалі, што фішак ў гурта ў запасе будзе вялікае мноства.
У той час, як вакаліст не шкадаваў “абдымашак” і поціскаў рук для шчасьліўцаў, што здолелі апынуцца пад сцэнай; паказваў зомбі; заіграваў са стулам; перыядычна абдымаў канечнасьці іншых удзельнікаў гурта; пасылаў усім паветраныя пацалункі; уводзячы ўсіх у захапленьне, сказаў па сцэне зь беларускім сьцягам, размахваючы ім паболей за юных гімнастак; і бы дзіцёнак радасна штурхаў па сцэне паветраныя шарыкі, загадзя падрыхтаваныя руплівымі і адданымі фанатамі (што заўгодна, абы хоць неяк парадаваць любімых куміраў), басіст то апантана заходзіўся ў экстазе, то чульліва і ласкава ўвінаўся вакол сваёй белай улюбёнкі, нібыта яна была яго дзяўчынай. Хацелася б таксама адзначыць яскравую тэхніку гітарыста, які час ад часу заходзіўся шыкоўнымі сола.
Зала была набітая бітком. І варта адзначыць, што склад гледачоў апынуўся даволі нестандартным: былі як і маладыя парачкі, самотна стаячыя дзяўчыны і хлопцы, якія пасьля канцэрту мо і знайшлі адзін аднаго, так і нямала салідных людзей, што занялі месцы за столікамі. І гэта ня можа не гаварыць аб нейкай статутнасьці гурта. Канечне ж, трэба пахваліць арганізатараў, якія на вышыні арганізавалі і сьвятло, і гук. Акуратны бас, добра чытальная ўдарка і выдатна чутныя вакал і клавішы не маглі не парадаваць нават самых заўзятых аўдыёфілаў. Аднак абедзьве гітары крыху танулі ўва ўсёй гэтай раскошы. Але грукочучы ад захапленьня натоўп фанатаў застаўся задаволеным.
Акрамя выдатнага валоданьня вакальная тэхнікай, ад якой па ўсяму целе бягуць мурашкі і замірае сэрца, Марка, рухаючыся ня горш за Шакіру, павольна пакручваў сьцёгнамі, дзівячы ўсіх энэргіяй і нядрэннай пластычнасьцю, якая-такі даступная нават ня кожнай даме яго ўзросту.
Прэзентуючы новы альбом, фіны таксама не забыліся парадаваць прыхільнікаў і ўсім вядомымі кампазіцыямі, такімі як “Carnival of Rust”.
Матэрыял новага альбому даволі рознабаковы: можна было пачуць і каўбойскія матывы, накладзеныя на адпаведны рытм, адна тэма нагадала мне стыль старой добрай “Еўропы”, а плыўны вакал і задушэўная лірыка змаглі б прымусіць пусьціць скупую мужчынскую сьлязу нават самых жорсткіх дзядзек. У той жа час было ў ёй нешта пранізьлівае, нешта, што дабіраецца да самых далёкіх куткоў душы.
Увогуле, канцэрт прайшоў на найвышэйшым узроўні. Паэты, якія так добра ведаюць толк у тым, як улагодзіць публіку, не аблажаліся і ў гэты раз. Застаецца спадзявацца, што яны да нас яшчэ вернуцца.
Тэкст: Дыяна Прымшыц
Фота: Антон Кавалеўскі
Пераклад: Ян Мачульскі
Нягледзячы на тое, што Poets Of The Fall – адносна малады гурт, сьпіс іх заслуг можна пералічваць практычна на бясконцасьці.
Усім вядомая песьня «Carnival of Rust» спазнала самую высокую катыроўку ў Фінляндыі 2006 году, таксама кліп на гэтую песьню быў прызнаны тэлегледачамі “Лепшым кліпам Фінляндыі ўсіх часоў”. Сінглы «Cradled in Love» і «Dreaming Wide Awake» ня раз займалі першыя радкі ў нацыянальных хіт-парадах. Нельга не адзначыць, што кампазіцыі з «Twilight Theater» і «Temple of Thought» былі абраныя ў якасьці саўндтрэкаў такімі папулярнымі гульнямі, як «Alan Wake Alan» і «Wake’s American Nightmare», але, як ужо узгадвалася раней, эфір BelMetal ня гумавы, таму пяройдзем да асноўнай часткі.
Без усялякага разагрэву эфектным зьяўленьнем фіны ў момант узбадзёрылі ўсіх і кожнага, што дадзена, трэба прызнаць, ня кожнаму. Першым, што кінулася ў вочы, было нестандартнае месцазнаходжаньне ўдарнай усталёўкі, звычнае “па цэнтру” зьмянілася на “зьлева”. Справа жа стаяла стойка для сінтэзатара. І так, зьяўляючыся шчырым прыхільнікам усіх клавішных інструментаў, не магу не заўважыць, што ў стварэньні агульнай музычнай атмасферы клавішныя выконваюць далёка не апошнюю ролю.Ударная ўсталёўка была толькі пачаткам. Выгібістыя рухі Марка паказалі, што фішак ў гурта ў запасе будзе вялікае мноства.
У той час, як вакаліст не шкадаваў “абдымашак” і поціскаў рук для шчасьліўцаў, што здолелі апынуцца пад сцэнай; паказваў зомбі; заіграваў са стулам; перыядычна абдымаў канечнасьці іншых удзельнікаў гурта; пасылаў усім паветраныя пацалункі; уводзячы ўсіх у захапленьне, сказаў па сцэне зь беларускім сьцягам, размахваючы ім паболей за юных гімнастак; і бы дзіцёнак радасна штурхаў па сцэне паветраныя шарыкі, загадзя падрыхтаваныя руплівымі і адданымі фанатамі (што заўгодна, абы хоць неяк парадаваць любімых куміраў), басіст то апантана заходзіўся ў экстазе, то чульліва і ласкава ўвінаўся вакол сваёй белай улюбёнкі, нібыта яна была яго дзяўчынай. Хацелася б таксама адзначыць яскравую тэхніку гітарыста, які час ад часу заходзіўся шыкоўнымі сола. 
Зала была набітая бітком. І варта адзначыць, што склад гледачоў апынуўся даволі нестандартным: былі як і маладыя парачкі, самотна стаячыя дзяўчыны і хлопцы, якія пасьля канцэрту мо і знайшлі адзін аднаго, так і нямала салідных людзей, што занялі месцы за столікамі. І гэта ня можа не гаварыць аб нейкай статутнасьці гурта. Канечне ж, трэба пахваліць арганізатараў, якія на вышыні арганізавалі і сьвятло, і гук. Акуратны бас, добра чытальная ўдарка і выдатна чутныя вакал і клавішы не маглі не парадаваць нават самых заўзятых аўдыёфілаў. Аднак абедзьве гітары крыху танулі ўва ўсёй гэтай раскошы. Але грукочучы ад захапленьня натоўп фанатаў застаўся задаволеным.Акрамя выдатнага валоданьня вакальная тэхнікай, ад якой па ўсяму целе бягуць мурашкі і замірае сэрца, Марка, рухаючыся ня горш за Шакіру, павольна пакручваў сьцёгнамі, дзівячы ўсіх энэргіяй і нядрэннай пластычнасьцю, якая-такі даступная нават ня кожнай даме яго ўзросту.
Прэзентуючы новы альбом, фіны таксама не забыліся парадаваць прыхільнікаў і ўсім вядомымі кампазіцыямі, такімі як “Carnival of Rust”.
Матэрыял новага альбому даволі рознабаковы: можна было пачуць і каўбойскія матывы, накладзеныя на адпаведны рытм, адна тэма нагадала мне стыль старой добрай “Еўропы”, а плыўны вакал і задушэўная лірыка змаглі б прымусіць пусьціць скупую мужчынскую сьлязу нават самых жорсткіх дзядзек. У той жа час было ў ёй нешта пранізьлівае, нешта, што дабіраецца да самых далёкіх куткоў душы.Увогуле, канцэрт прайшоў на найвышэйшым узроўні. Паэты, якія так добра ведаюць толк у тым, як улагодзіць публіку, не аблажаліся і ў гэты раз. Застаецца спадзявацца, што яны да нас яшчэ вернуцца.
Тэкст: Дыяна Прымшыц
Фота: Антон Кавалеўскі
Пераклад: Ян Мачульскі
0 каментароў