«Дзень вышыванкі» ў Палацы Мастацтваў

Апублікавана 13 сьнежня 2014, 19:50 у Рэпартажы

Суботнім сьнежаньскім вечарам Палац Мастацтваў ператварыўся ў феерыю традыцыйных і сучасных вышыванак, кірмаш адзеньня і сувеніраў ад папулярных моладзевых беларускіх брэндаў, выставу разнастайных вырабаў рамесьнікаў і майстроў, а ў канферэнц-залі Палацу праходзяць выдатныя майстар-класы, сур'ёзныя і жартоўныя конкурсы, займальныя лекцыі і прэзентацыі, а таксама музычныя выступы беларускіх выканаўцаў і гуртоў «Амарока», «Знарок», «Наві» ды непераўзыдзеных хэдлайнераў «Палац».

Такім чынам і адбывалася другое, на гэты раз больш маштабнае сьвята «Дзень вышыванкі". Я ня буду паглыбляцца і дэталёва апісваць атмасферу і праграмны кантэнт імпрэзы: па-першае, усё па структуры было вельмі падобна да першага “Дня Вышыванкі”, пра які я распавядала раней, а па-другое, такія мерапрыемствы лепш адзін раз пабачыць на свае вочы, чым сто разоў пра іх прачытаць, таму тым, у каго і на гэты раз не атрымалася прыйсьці, на трэці “вышыванкавы” фэст дакладна раю наведацца. Для цікаўных пакідаю праграмку адукацыйнай і забаўляльнай частак, якая распавядзе вам, што ў якой лакацыі напрацягу дня адбывалася і хто з асобаў медыйных чым публіку ашчасьціў.

Напярэдадні сьнежаньскага “Дня вышыванкі” адзін са стваральнікаў “Арт-сядзібы” Павал Белавус адзначыў:

«Правёўшы ўвосені першы “Дзень вышыванкі”, які, на мой погляд, атрымаўся вельмі пасьпяховым, мы, тым ня менш, атрымалі шмат негатыўных каментароў з той нагоды, што памяшканьне было ня вельмі вялікае і не дазволіла ўсім ахвотным узяць паўнавартасны ўдзел у фестывалі. Скардзіліся на няўтульнасьць. Але мы і самі не чакалі, што будзе такая колькасьць людзей. Таму вырашылі, не адкладваючы, правесьці чарговы фестываль і прымеркаваць яго да калядных сьвятаў — каб наведвальнікі маглі прыдбаць падарункі і проста цікава правесьці час».

Ад душы патоўкшыся ў маленечкім памяшканьні былого “Джоліка” падчас мінулага “Дня вышыванкі”, я літаральна на сваёй скуры ўсьвядоміла неабходнасьць пошуку больш ёмістай прасторы для арганізацыі наступнага сьвята падобнага фармату. І насамрэч, калі я дазналася, што дзякуючы Беларускаму саюзу мастакоў, які прадаставіў для фестывалю Палац мастацтваў, зьявілася магчымасьць правесьці “Дзень вышыванкі” ў пашыраным фармаце, я да апошняга моманту спадзявалася, што ў палацы будуць прывольна сябе адчуваць і ўдзельнікі мерапрыемства, і яго наведвальнікі. Але яшчэ на падыходзе праз шкляныя дзьверы я заўважыла такую колькасьць людзей, што жарты арганізатараў напрыканцы мінулага сьвята наконт ладжаньня «Дня вышыванкі» ў Палацы Рэспублікі не падаліся мне такімі ўжо неабгрунтаванымі.

Самастойна абіраць сабе маршрут магчымасьці не было, і натоўп нёс мяне празь бясконцыя гандлёвыя шэрагі з пацеркамі, каляровымі коцікамі, традыцыйнымі вышыванкамі і яе сучаснымі стылізацямі, дызайнерскімі мятлікамі, макетамі беларускіх замачкаў, латуннымі пярсьцёнкамі, чырвона-белымі швэдэрамі і іншай, прыемнай душы падарункавай прадукцыяй. Я павольна віравала і разважала, што асабліва падабаецца мне тое, што ў «Дзень вышыванкі» акрамя музыкаў, арганізатараў і сьвяточна-вышываначна апранутых вытворцаў каларытнай беларускай вопраткі, упрыгожваньняў і сувеніраў з нацыянальнымі беларускімі адметнасьцямі, на імпрэзу прыходзяць шмат звычайных аматараў вышыванак розных узростаў – на іншых паглядзець і сябе паказаць. Людзям патрэбны іх сімвалы, штосьці, што падкрэсьліць іх самавітасьць, вылучыць як беларусаў сярод іншых народаў, і падобнае сьвята – найярчэйшы таму прыклад. Нездарма нават у Бацькі пасьля чэмпіянату па хакею ў галаве штосьці заварушылася, і стрэльнула выкарыстоўваць на кожным куце нацыянальную сімволіку і ўзоры (кажуць, нават галоўная ёлка краіны будзе арнаментальна ўпрыгожана ў гэтым годзе), і насамрэч, тэндэнцыя падтрымкі ідэяў адраджэньня і культурнага ўзбагачэньня ня можа ня радаваць…

Па заканчэньні “Дня вышыванкі” адзін з арганізатараў фэсту Мікіта Броўка асьцярожна прыкінуў, што гэтым разам сьвята наведалі каля 3000 чалавек (што на 1000 больш за мінулы раз), але дакладную лічбу назваць пакуль складана. Таму навіна пра тое, што наступная імпрэза, як плануецца, адбудзецца ў менскім Музеі валуноў, падаецца вельмі прыемнай і пакідае надзею, што такая прастора здолее камфортна зьмясьціць нават і большую колькасьць аматараў вышыванак і прыхільнікаў нацыянальнай культуры, і “Дзень беларускай вышыванкі” набудзе яшчэ больш маштабны і сур’ёзны характар.

З павагай,
ваша Насьця Quende