Dead by April. Трэці раз у Менску

Апублікавана 5 сакавіка 2015, 01:29 у Рэпартажы

3 сакавіка да нас ужо ў трэці раз завітаў шведскі гурт Dead by April. За кампанію з сабою ў тур узялі землякоў dEMOTIONAL, месца дзеяньня – нязьменны Re:Public. Яшчэ за гадзіну да пачатку традыцыйная (і звыклая па папярэдніх канцэртах) чарга агінала сьцены будынку клубу двойчы, таму сумневаў не было – будзе горача.

Dead by April гэтым разам завіталі да нас з абноўленым складам: месца бубнача заняў Маркус Розэл, а вось замену для Сандра амаль праз палову году пасьля яго сыходу так і не знайшлі. Невядома, ці шукалі музыкі яе ўвогуле, але менавіта ў гэтым туры вакальныя партыі выконвае гітарыст Понтус.

Гурт выйшаў на сцэну недзе ля дзявятай гадзіны, калі публіка ў прадчуваньні пасьпела сьпець каля паловы рэпертуару. Для Понтуса была ўсталяваная адмысловая стойка ў цэнтры сцэны, да якой быў прыладкаваны модны айпэд. Можна канечне запытацца, ці нельга было вывучыць тэксты за столькі часу, але хай лепш так, чым партыі будуць забытыя падчас выступу. Пачалі, па аналогіі з расейскімі шоў, з Same Star.

І ўжо тут стала зразумела, што нешта ня так. Калі мінулае шоў успаміналася драйвавым і качавым, то адсутнасьць аднаго з вакалістаў, лічы – аднаго з рухавікоў, на сцэне была відавочна заўважнай. Стофэ лётаў па сцэне бы на заведзеным маторчыку, аднак статычнасьць астатніх музыкаў пазбаўляла выступ ад бачнай качавасьці. Тым больш не на самай маленькай рэпаблікаўскай сцэне. Понтус намагаўся цягнуць песьні, аддаўшы частку чыстых партый скрымеру Стофэ, але відавочна гэта было ня тое. Не, у аніякім разе ня хочацца казаць, што сьпяваў ён дрэнна. Нават болей, мяне раздражняла празьмерная салодкагалосасьць у большасьці песень, таму зараз вакальны складнік для мяне быў самым яскравым момантам шоў. Але на такіх рэчах як Dreaming, Within My Heart і As a Butterfly салодкага папсовага вакалу хоць забей, але не хапала. Агулам гурт адыграў ледзь больш за гадзіну, выканаўшы больш за 15 кампазіцый. Тут без пытаньняў – выканай гурт хоць 30 песень, зь хітовасьцю іх рэпертуару ў 99% усё роўна было б мала.

У параўнаньні з музыкамі драйву дакладна не бракавала людзям на танцпляцы. Пасьля ўражлівай чаргі людзі нейк ужаліся, шчыльна ўкамплектаваліся на танцпляцы і ў выніку клуб быў запоўнены ледзь больш, чым на палову. Прычынай таму, зразумела, былі ўсім вядомыя сьнежаньскія падзеі ўжо трэці візіт гурта, але ня важна, чаму так атрымалася. Фанаты бралі ня колькасьцю, а якасьцю, і ім нішто не перашкаджала раскачваць пляцоўку ад пачатку разагрэва да апошняй песьні хэдлайнераў.

Вяртаючыся да dEMOTIONAL. Вось гэтыя хлопцы на сцэне выглядалі больш чым гарманічна. Дрэдастыя, з моднымі гулькамі, смазьлівыя музыкі трымаліся ўпэўнена, ня гледзячы на меней зорны статус. Адпрацаваныя рухі, толькі лепшыя хіты, якія ў сукупнасьці выдавалі выдатную карцінку. Асабіста ведаю людзей, якія прыйшлі спецыяльна дзеля dEMOTIONAL, і засталіся шчасьлівыя. Музыкі пасьля шоў задаволеныя гойсаліся па зале, фатаграфаваліся з усімі жадаючымі, палілі ля ўваходу і ў цэлым паводзілі сябе вельмі па-свойску. Нават прыйшлі на дапамогу свайму земляку, якога паставілі гандляваць мерчам. Пэўны час ён там стаяў адзін і разгублена лічыў нулікі на беларускіх грошах, відавочна баючыся памыліцца. Адна галава гэта добра, але ж вы разумееце :)

Такім чынам, трэці канцэрт Dead by April на жаль ня стаў нейкім адкрыцьцём, як гэта было ў першыя разы. Што таму было падставай, кожны вырашыць для сябе (а большасьці напэўна і вырашаць няма чаго, бо мяркуючы па каментах у сацсеціве, людзі ўсё ж засталіся задаволенымі), але ўсё ж канцэрт быў файны. Пэўных фарбаў дадалі dEMOTIONAL, пра магчымы прыезд з сольным канцэртам якіх, дарэчы, можна прагаласаваць вось тут. Застаецца падзякаваць Wake Up! за тое, што працягваюць рабіць сваю справу, набіраючы ў гэтым канцэртным сезоне неверагодныя абароты. Гэта выдатна, і гэта падабаецца.

Фота: Ганна Маркевіч
Тэкст: Ігар Богуш