Septic Flesh - "The Great Mass"
Апублікавана
у
Рэцэнзіі
Даўно, здаецца ўжо ў мінулым жыцці, блукаючы па сеціве я натыкнуўся на сінгл грэчаскай atmospheric orchestral death metal каманды — Septic Flesh. Быўшы тады пад уражаннем ад іх папярэдняга альбома-шэдэўра Сommunion я неадкладна вырашыў яго праслухаць. Сінгл быў добры, але не зрабіў на мяне тады вялікага ўражання, і я паспяхова забыўся пра грэчаскіх музыкаў амаль на год.
Я тады яшчэ і не здагадваўся што яны рыхтуюць шэдэўр. Толькі пазнаўшы аб выхадзе поўнафарматнага альбома я прама адправіўся ў магазін для таго, што б купіць нарэшце запаветны дыск і паслухаць альбом у добрай якасці. Але ў беларускіх музычных магазінаў ёсць адна асаблівасць — у іх наўрад ці знойдзецца, што-небудзь, што падыходзіць пад вызначэнне — не попсень.
Але не засмучана я без асаблівых высілкаў спампаваў альбом з інтэрнэту, хай і ў найгоршай якасці але гэта было лепш чым нічога. І ўжо праз некалькі хвілін я прыступіў да праслухоўвання.
Што я пачуў?
Цяжкія змрочныя гітарныя партыі, якія чаргуюцца з геніяльнымі аркестроўками і інфернальным вакалам Спироса, прымушалі бегаць мурашак па скуры. Цудоўныя мелодыі абрываліся цяжкімі гітарнымі рыфамі і шалёнымі але вельмі тэхнічнымі, ўдарнымі партыямі.
Чаргуючы светлае з цёмным і часам злучаючы усё гэта ў адно цэлае, Septic Flesh дабіліся неверагоднай атмасфернасці гучання. Аркестравым партыям выкананым, дарэчы, адным з лепшых у свеце Пражскім філарманічным аркестрам была адведзена не меншая, а дзе і большая, роля чым асноўным удзельнікам калектыву.
Больш за сто пятьдесят музыкаў рухомых адной мэтай спарадзілі такое дзецішча і стварылі шэдэўр.
Не гледзячы на тое, што новае гучанне групы значна адрозніваецца ад вытокаў (Esoptron, Ophidian Wheel і інш) шмат Septic Flesh зачарпнулі і з іх. Гэта можна пачуць у такіх песнях як Therianthropy або The Undead Keep Dreaming. У іх менш аркестровак, але прыкметна больш чыстага вакалу Сотириса і гэта несумненна ўносіць некаторую разнастайнасць.
Трэба звярнуць увагу і на тэксты песен, якія адсылаюцца да міфалогіі многіх краін і народаў і цікавыя нават самі па сабе.
Усе гарманічна, меладычна, марчно і брутальна. Стварыць такое зможа не кожны, але ў Septic Flesh тры гады працы не прайшлі дарма.
Я тады яшчэ і не здагадваўся што яны рыхтуюць шэдэўр. Толькі пазнаўшы аб выхадзе поўнафарматнага альбома я прама адправіўся ў магазін для таго, што б купіць нарэшце запаветны дыск і паслухаць альбом у добрай якасці. Але ў беларускіх музычных магазінаў ёсць адна асаблівасць — у іх наўрад ці знойдзецца, што-небудзь, што падыходзіць пад вызначэнне — не попсень.
Але не засмучана я без асаблівых высілкаў спампаваў альбом з інтэрнэту, хай і ў найгоршай якасці але гэта было лепш чым нічога. І ўжо праз некалькі хвілін я прыступіў да праслухоўвання.
Што я пачуў?
Цяжкія змрочныя гітарныя партыі, якія чаргуюцца з геніяльнымі аркестроўками і інфернальным вакалам Спироса, прымушалі бегаць мурашак па скуры. Цудоўныя мелодыі абрываліся цяжкімі гітарнымі рыфамі і шалёнымі але вельмі тэхнічнымі, ўдарнымі партыямі.
Чаргуючы светлае з цёмным і часам злучаючы усё гэта ў адно цэлае, Septic Flesh дабіліся неверагоднай атмасфернасці гучання. Аркестравым партыям выкананым, дарэчы, адным з лепшых у свеце Пражскім філарманічным аркестрам была адведзена не меншая, а дзе і большая, роля чым асноўным удзельнікам калектыву.
Больш за сто пятьдесят музыкаў рухомых адной мэтай спарадзілі такое дзецішча і стварылі шэдэўр.
Не гледзячы на тое, што новае гучанне групы значна адрозніваецца ад вытокаў (Esoptron, Ophidian Wheel і інш) шмат Septic Flesh зачарпнулі і з іх. Гэта можна пачуць у такіх песнях як Therianthropy або The Undead Keep Dreaming. У іх менш аркестровак, але прыкметна больш чыстага вакалу Сотириса і гэта несумненна ўносіць некаторую разнастайнасць.
Трэба звярнуць увагу і на тэксты песен, якія адсылаюцца да міфалогіі многіх краін і народаў і цікавыя нават самі па сабе.
Усе гарманічна, меладычна, марчно і брутальна. Стварыць такое зможа не кожны, але ў Septic Flesh тры гады працы не прайшлі дарма.
0 каментароў