Музей прагрэсіўнага металу, частка 11, год 2006
Апублікавана
у
Рэцэнзіі
Гісторыю зараджэння і развіцця прагрэсіўнага металу сёння можна адшукаць у рознах крыніцах інфармацыі. Гурты, якія былі на світанку развіцця стылю ці аказалі на яго найбольшы ўплыў і па нашыя дні застаюцца заканадаўцамі мод і ўпрыгожваюць сабой вокладкі разнастайных музычных выданняў.
Dream Theater, Queensryche, Ayreon, Fates Warning ці Opeth не пакідаюць сваёй музыкай абыякавымі фанатаў прога і не толькі. А зараз яны і яшчэ пэўная колькасць даволі вядомых Progressive metal bands з усяго свету (зразумела з Заходняга) сабраныя ў супольную кампіляцыю пад назвай «Metal Museum — Progressive Metal», выданай у 2006 г. Чаму я не дабраўся да яе раней — ведаюць толькі памер такту 19/32 і мінорная пентатоніка.
Вось ён — плэйліст маёй мары:
01. Nightingale — To The End — знакаміты гурт яшчэ больш знакамітага не толькі ў Швецыі, але і па ўсім свеце гітарыста Дэна Сванё (Katatonia, Bloodbath, Edge of Sanity і яшчэ 100 гуртоў). Шыкоўнаая песня з проста мозгавыносячага альбома Invisible (2004). It's good for you!!!
02. Cloudscape — Out Of The Shadows — яшчэ адныя цікавыя шведы, якія з'явіліся на прогметалічным даляглядзе ў 2001 г. Спеў з аднаўменнага альбома «Cloudscape» (2005).
03. Queensryche — Empire — гэтых хлопцаў прадстаўляць не патрэбна, бо граюць яны аж з 1981 г. і сапраўды з'яўляюцца дыназаўрамі стылю, пры тым, што ідэі ў іх заўсёды свежыя і цікавыя. Трэк — аднаіменны з навай альбома Empire (1990)
04. Stream Of Passion — Embrace The Storm — мексікана-нідэрандцы, сумяшчаючыя прог з сімфа-готыкай. Спеў аднаіменны альбому «Embrace The Storm» (2005).
05. Ayreon — Eyes Of Time — пан Ар'ен Люкассэн заўжды быў неардынарнай асобай. Столькі знакамітых муыкаў, якіх ён запрасіў на рэкард-сесію, каб яны гралі яго спевы, не рабіў, не запрошваў да гэтага ніхто. Альбом The Final Experiment: Special Edition (CD 2) (2005).
06. Opeth — Harvest — бадай, мая і не толькі мая любімая акустычная песня Апетаў. Увесь альбом Blackwater Park (2001) — гэта адна вялікая казка, nuff said.
07. Dream Theater — Just Let Me Breathe — культавы спеў з культавага альбома Falling into Infinity (1997). Dream Theater, такі Dream Theater.
08. Communic — History Reversed — а гэтыя нарвежцы сапраўдна знаходка для музыкальных гурманаў. Сумесь шматікіх стыляў памножаная на празмерны прафесіяналізм даюць свой вынік. Тым больш, яны неабыякаыва дыхаюць у бок Nevermore. Альбом Conspiracy In Mind (2005).
09. Suspyre — Distant Skies — прагрэсіўшчыкі з Нью-Джэрсі. Смачна чуць помесь прог-року, ф'южна, прог-металу ды сімфанічнасці дзеля запрвы і паўэру для пафасу. Песня з альбома The Sylvery Image (2005).
10. Richard Andersson's Space Odyssey — Embrace The Galaxy — ячшэ адзін даўбануты на галаву (у добрым сэнсе) швед. Гэтакі клавішнік-задрот накшталт Дэрыка Шэрыньяна ці Джордана Рудэса, толькі больш па неакласіцы вісне. Спеў з аднаіменнага альбома Embrace the Galaxy (2003).
11. Sphere Of Souls — Sweet Sorrow — прагрэсіўныя нідэрлашкі лупяць так прагрэсіўна, што атрымліваецца вельмі прагрэсіўна. На сённяшні дзень маюць толькі адзін альбом From the Ashes… (2006), адкуль, уласна, дадзены спеў і выйшаў.
12. Fates Warning — Through Different Eyes — яшчэ адныя дыназаўры, не даючыя спакою людзям з 1983 г. Заўважаны ў стварэнні супер-гуртоў з тэатраламі, квінсрычамі і птушкамі Спока. Альбом Perfect Symmetry (1989) бардзо смачны.
13. Mindflow — Another Point Of View — а вось і крыху Бразіліі, дзе шмат дзікіх малпаў. Усім скакаць пад гукі самбы з альбома Just the Two of Us… Me and Them (2004).
14. Royal Hunt — Ten To Life — хто жадае на каралеўскае паляванне — прашу да нашай світы. Хорты нацканы, сакалы падрыхтаваны, коні і зброя ўладкаваныя. праедземся па Даніі пад гукі альбома Clown In The Mirror (1994)/
15. Nova Art — My Beloved Hate — не абышлося тут і без рускіх (яны купілі месца ў зборніку, мабыць), бо тут іх мадэрновая альтэрнатыва зусім не ўпісваецца агульную канцэпцыю, хоць яна і не без прагрэсіва і не без задроцтва. Гэта адзіны спеў з кампіляцыі, які не атрымаў ад мяне лайк на скроблеры ласт-фм. Альбом The Art of Nova (2005).
Таму, слухаем, цэнім і далучаемся да цудоўнага свету прагрэсіўнага металу.
Dream Theater, Queensryche, Ayreon, Fates Warning ці Opeth не пакідаюць сваёй музыкай абыякавымі фанатаў прога і не толькі. А зараз яны і яшчэ пэўная колькасць даволі вядомых Progressive metal bands з усяго свету (зразумела з Заходняга) сабраныя ў супольную кампіляцыю пад назвай «Metal Museum — Progressive Metal», выданай у 2006 г. Чаму я не дабраўся да яе раней — ведаюць толькі памер такту 19/32 і мінорная пентатоніка.
Вось ён — плэйліст маёй мары:
01. Nightingale — To The End — знакаміты гурт яшчэ больш знакамітага не толькі ў Швецыі, але і па ўсім свеце гітарыста Дэна Сванё (Katatonia, Bloodbath, Edge of Sanity і яшчэ 100 гуртоў). Шыкоўнаая песня з проста мозгавыносячага альбома Invisible (2004). It's good for you!!!
02. Cloudscape — Out Of The Shadows — яшчэ адныя цікавыя шведы, якія з'явіліся на прогметалічным даляглядзе ў 2001 г. Спеў з аднаўменнага альбома «Cloudscape» (2005).
03. Queensryche — Empire — гэтых хлопцаў прадстаўляць не патрэбна, бо граюць яны аж з 1981 г. і сапраўды з'яўляюцца дыназаўрамі стылю, пры тым, што ідэі ў іх заўсёды свежыя і цікавыя. Трэк — аднаіменны з навай альбома Empire (1990)
04. Stream Of Passion — Embrace The Storm — мексікана-нідэрандцы, сумяшчаючыя прог з сімфа-готыкай. Спеў аднаіменны альбому «Embrace The Storm» (2005).
05. Ayreon — Eyes Of Time — пан Ар'ен Люкассэн заўжды быў неардынарнай асобай. Столькі знакамітых муыкаў, якіх ён запрасіў на рэкард-сесію, каб яны гралі яго спевы, не рабіў, не запрошваў да гэтага ніхто. Альбом The Final Experiment: Special Edition (CD 2) (2005).
06. Opeth — Harvest — бадай, мая і не толькі мая любімая акустычная песня Апетаў. Увесь альбом Blackwater Park (2001) — гэта адна вялікая казка, nuff said.
07. Dream Theater — Just Let Me Breathe — культавы спеў з культавага альбома Falling into Infinity (1997). Dream Theater, такі Dream Theater.
08. Communic — History Reversed — а гэтыя нарвежцы сапраўдна знаходка для музыкальных гурманаў. Сумесь шматікіх стыляў памножаная на празмерны прафесіяналізм даюць свой вынік. Тым больш, яны неабыякаыва дыхаюць у бок Nevermore. Альбом Conspiracy In Mind (2005).
09. Suspyre — Distant Skies — прагрэсіўшчыкі з Нью-Джэрсі. Смачна чуць помесь прог-року, ф'южна, прог-металу ды сімфанічнасці дзеля запрвы і паўэру для пафасу. Песня з альбома The Sylvery Image (2005).
10. Richard Andersson's Space Odyssey — Embrace The Galaxy — ячшэ адзін даўбануты на галаву (у добрым сэнсе) швед. Гэтакі клавішнік-задрот накшталт Дэрыка Шэрыньяна ці Джордана Рудэса, толькі больш па неакласіцы вісне. Спеў з аднаіменнага альбома Embrace the Galaxy (2003).
11. Sphere Of Souls — Sweet Sorrow — прагрэсіўныя нідэрлашкі лупяць так прагрэсіўна, што атрымліваецца вельмі прагрэсіўна. На сённяшні дзень маюць толькі адзін альбом From the Ashes… (2006), адкуль, уласна, дадзены спеў і выйшаў.
12. Fates Warning — Through Different Eyes — яшчэ адныя дыназаўры, не даючыя спакою людзям з 1983 г. Заўважаны ў стварэнні супер-гуртоў з тэатраламі, квінсрычамі і птушкамі Спока. Альбом Perfect Symmetry (1989) бардзо смачны.
13. Mindflow — Another Point Of View — а вось і крыху Бразіліі, дзе шмат дзікіх малпаў. Усім скакаць пад гукі самбы з альбома Just the Two of Us… Me and Them (2004).
14. Royal Hunt — Ten To Life — хто жадае на каралеўскае паляванне — прашу да нашай світы. Хорты нацканы, сакалы падрыхтаваны, коні і зброя ўладкаваныя. праедземся па Даніі пад гукі альбома Clown In The Mirror (1994)/
15. Nova Art — My Beloved Hate — не абышлося тут і без рускіх (яны купілі месца ў зборніку, мабыць), бо тут іх мадэрновая альтэрнатыва зусім не ўпісваецца агульную канцэпцыю, хоць яна і не без прагрэсіва і не без задроцтва. Гэта адзіны спеў з кампіляцыі, які не атрымаў ад мяне лайк на скроблеры ласт-фм. Альбом The Art of Nova (2005).
Таму, слухаем, цэнім і далучаемся да цудоўнага свету прагрэсіўнага металу.
0 каментароў